در ۱۷ مارس ۲۰۲۳، دیوان کیفری بین المللی حکم بازداشت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و ماریا لووا-بلوا، رئیس کمیسیون حقوق کودکان روسیه را بر اساس جنایات جنگی ادعایی آنها برای انتقال غیرقانونی و تبعید غیرقانونی کودکان اوکراینی صادر کرد.
دستگاه تبلیغاتی روسیه با تهدید به حملات هسته ای، ادعاهای نادرست درباره “آزمایش های غرب روی کودکان” و “هیستری” ضد روسیه، فراخوان برای دستگیری قضات دیوان بین المللی کیفری و ادعای بردن کودکان اوکراینی برای تضمین امنیت آنها، به سرعت به تصمیم دیوان بین المللی کیفری واکنش نشان داد. دیمیتری مدودف، معاون رئیس شورای امنیت روسیه، لاهه را با یک موشک مافوق صوت تهدید کرد و این حکم را با دستمال توالت مقایسه کرد. ولادیمیر سولوویف و مارگاریتا سیمونیان، از چهره های تبلیغات کرملین مدعی شدند که حملات هسته ای در انتظار هر کشوری است که جرأت کافی برای دستگیری پوتین را داشته باشد. در همین حال، ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه “غرب روشنفکر” را به “جرم انگاری نجات کودکان” متهم کرد، در حالی که همان کشورهای غربی “روی کودکان آزمایشات تغییر جنسیت” انجام می دهند. ویاچسلاو ولودین، رئیس دومای دولتی نیز به طور جداگانه مدعی شد که “غرب هیستریک است” و هر گونه “مشوق” علیه پوتین به عنوان تجاوز به روسیه تلقی خواهد شد و افزود: “یانکی ها، دست از پوتین بردارید!” به همین ترتیب، سفارت روسیه در واشنگتن “تأیید حکم های بازداشت” را “روان گسیختگی کساد” خواند و به “جنایات ایالات متحده” در سایر نقاط جهان اشاره کرد. چندین سناتور روسی پیشنهاد صدور حکم بازداشت برای قضات دیوان کیفری بین المللی و “انحلال” دادگاه کیفری بین المللی را دادند. این گزارش به بررسی زمینه اتهامات دیوان کیفری بین المللی و تلاش‌های روسیه برای دستکاری اطلاعات و تحریف اتهام در مورد جنایات جنگی ادعایی می پردازد.
از آغاز تهاجم تمام عیار کرملین به اوکراین در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ به منظور سرنگونی دولت منتخب دموکراتیک در کی یف، اعضای نیروهای روسیه مرتکب موارد متعدد جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت در اوکراین شده اند، از جمله موارد به خوبی مستندسازی شده علیه بسیاری از فرزندان این کشور. در ۵ ژوئن ۲۰۲۳، دبیر کل سازمان ملل متحد نیروهای مسلح روسیه و گروه های مسلح وابسته به آن را به دلیل قتل و معلول کردن صدها کودک اوکراینی و استفاده از آنها به عنوان سپر انسانی و حمله به مدارس و بیمارستان ها به فهرست طرف هایی اضافه کرد که مرتکب “اقدامات فاحشی شده اند که کودکان را در درگیری های مسلحانه تحت تأثیر قرار می دهند.”
به نظر می رسد کرملین مصمم است که وجود اوکراین به عنوان یک کشور را با تلاش برای غارت آینده اش از بین ببرد. شواهد فزاینده حاکی از آنند که روسیه از جابجایی اجباری، بازآموزی، و در برخی موارد به فرزند خواندگی کودکان اوکراینی به عنوان اقدامات کلیدی در تلاش های سیستماتیک خود برای سرکوب هویت، تاریخ و فرهنگ اوکراین استفاده می کند. دولت اوکراین تخمین می زند که مقامات روسیه ۱۹٬۵۵۳کودک را از خانه‌هایشان “تبعید و/یا به زور جابجا کرده اند،” از جمله انتقال آنها به “اردوگاه های تابستانی” در مناطق تحت اشغال روسیه و گاهی در داخل روسیه، حتی در مناطق دور افتاده شرق روسیه. تا اول اوت ۲۰۲۳، اوکراین با موفقیت ۳۹۵ کودک را به کشور بازگردانده بود.
ماریا لووا-بلوا، رئیس کمیسیون حقوق کودکان در دفتر رئیس جمهور فدراسیون روسیه، علناً اعلام کرد که بیش از ۷۰۰ هزار کودک از اوکراین اکنون در روسیه به سر می برند و ادعا کرد که اکثریت آنها توسط قیم قانونی خود همراهی شده اند و از آن به عنوان یک تلاش “بشردوستانه” نام برده است. آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل (Yale HRL)، یک نهاد شریک در رصدخانه درگیری تحت حمایت وزارت امور خارجه ایالات متحده گزارش داد که روسیه از زمان آغاز تهاجم تمام عیار “به طور سیستماتیک حداقل ۶ هزار کودک را از اوکراین به شبکه ای از مراکز بازآموزی و فرزند خواندگی در کریمه اشغالی و روسیه منتقل کرده است.” یافته های آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل نشان می‌دهد که در اکثر اردوگاه ها برنامه های درسی روسیه محور آموخته می شود و در برخی از اردوگاه ها همچنین به کودکان آموزش های نظامی ارائه می شود.” انتقال و تبعید غیرقانونی افراد تحت حمایت، نقض فاحش کنوانسیون چهارم ژنو در خصوص حفاظت از اشخاص غیرنظامی است و در سطح بین المللی یک جنایت جنگی به رسمیت شناخته شده به شمار می رود.
روسیه در تلاش برای شانه خالی کردن از مسئولیت پذیری، با انتشار اطلاعات نادرست و تبلیغات سوء رفتارهای خود را به عنوان اقدامات “بشردوستانه” توصیف می کند. روسیه همچنین با هدف شستشوی مغزی کودکان در مناطق اشغالی در اوکراین یا کودکانی که از اوکراین به روسیه تبعید می‌کند، اطلاعات نادرست پخش می کند تا به آنها بقبولاند که کرملین آنها را از “رژیم نازی در کی یف” نجات داده است. ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین گفت: “هدف این سیاست جنایتکارانه فقط کودک ربایی نیست، بلکه این است که آنها اوکراین را فراموش کنند و دیگر نتوانند به کشور بازگردند.”
مسئولیت پذیری امری ضروری است. به همین دلیل است که ایالات متحده به طور کامل از تلاش‌های مقامات اوکراینی و بین المللی برای جمع‌آوری، مستندسازی و حفظ همه شواهد جنایات حمایت می‌کند، بنابراین اطلاعات نادرست و تبلیغات روسیه تنها شواهد در دست در مورد آنچه که بر سر کودکان اوکراین آمده نیستند.
“آنها گفتند مادرم به من نیازی ندارد” مکانیک انتقال غیرقانونی روسیه، تبعید و پرورش کودکان اوکراینی
به گفته آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل، روسیه انتقال کودکان از مناطق تحت کنترل خود در اوکراین به روسیه را مدت کوتاهی قبل از شروع تهاجم گسترده کرملین به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ آغاز کرد. روسیه از روش های مختلف برای انتقال کودکان از اوکراین استفاده کرده است. سه مورد از این روش ها عبارتند از: ۱) مقامات روسیه و مقامات دست نشانده روسیه در مناطق اشغالی اوکراین کودکان را به طور غیرقانونی طی عملیات موسوم به “فیلتراسیون” تبعید کردند. ۲) مقامات روسیه و مقامات دست نشانده روسیه در مناطق اشغالی اوکراین آنها را از نهادهای دولتی اوکراین گرفته اند. و ۳) مقامات روسیه و مقامات دست نشانده روسیه در مناطق اشغالی اوکراین آنها را به اردوگاه های به اصطلاح تفریحی در کریمه و روسیه فرستادند.
فیلتراسیون
بر اساس گزارش های سازمان عفو بین الملل و اوکراینسکا پراودا، برخی از کودکان در جریان عملیات “فیلتراسیون” روسیه از والدین خود جدا می‌شوند. روسیه به عنوان بخشی از روند “فیلتراسیون” غیرنظامیان اوکراینی را بازداشت و آنها را برای هر گونه تهدید بالقوه ای که می توانند برای اشغال روسیه ایجاد کنند، ارزیابی می کند. سرنوشت این افراد پس از گذار از مرحله فیلتراسیون با یکی از این سه تصمیم تعیین می شود: صدور اسناد لازم و ماندن در اوکراین تحت اشغال روسیه، تبعید به روسیه، و بازداشت در زندان های شرق اوکراین یا روسیه. هنگام گذار از “فیلتراسیون” کودکان و والدین ممکن است به طور جداگانه مورد بازجویی قرار گیرند. گاهی اوقات کودکان بدون موافقت یا حضور والدین یا قیم قانونی خود مورد بازجویی و تفتیش قرار می گیرند.
ساشکو، یک پسر ۱۲ ساله اهل ماریوپل گفت که سربازان روسی او و مادرش را به یک مرکز “فیلتراسیون ” در بزیمن، روستایی تحت اشغال روسیه در منطقه دونتسک اوکراین منتقل کردند. مادرش را برای بازجویی بردند و از آن زمان دیگر او را ندیده است. ساشکو گفت: “آنها [سربازان روسی] به من اجازه ندادند با مادرم خداحافظی کنم… آنها گفتند که مادرم به من نیازی ندارد، و مرا به پرورشگاه و سپس برای سرپرستی موقت نزد یک خانواده می فرستند. ساشکو دو ماه را در یک “مرکز تروما” در دونتسک تحت اشغال روسیه سپری کرد تا اینکه موفق شد با مادر بزرگش لیودمیلا تماس حاصل کند. او به دونتسک سفر کرد تا ساشکو را به خانه بیاورد. بنا بر گزارش ها سایر کودکان ماریوپل که در جریان عملیات “فیلتراسیون” از والدین خود جدا شده بودند، به مسکو فرستاده شده اند و برای فرزند خواندگی توسط خانواده‌های روسی آماده می شوند.
تبعید/ انتقال اجباری از نهادهای دولتی
روسیه همچنین کودکان در نهادهای مراقبتی اوکراین را تبعید می کند. لووا-بلوا ادعا کرد که این کودکان والدین یا قیم قانونی ندارند، اما آسوشیتدپرس یافت که روسیه “کودکان اوکراینی را بدون رضایت به روسیه یا مناطق تحت کنترل روسیه تبعید کرده است، به دروغ گفته است که والدینشان آنها را نمی خواهند، از آنها برای تبلیغات استفاده کرده است، آنها را به خانواده های روسی سپرده و به آنها شهروندی روسیه را اعطا کرده است. تیموفی چمل ۱۷ ساله گفت که مقامات در دونتسک سعی کردند او را برای رفتن به مسکو فریب دهند و به او وعده “ابزارک و لباس” و یک زندگی “با آرامش” دادند. آنها به او گفتند “اگر پدر و مادرت تو را رها کردند، یعنی نیازی به تو ندارند. ما به تو کمک خواهیم کرد.” تیموفی حرف آنها را نپذیرفت.
همه کودکان در نهادهای دولتی اوکراین “یتیم” نیستند. آنها ممکن است فرزندان خانواده هایی باشند که با شرایط دشوار مواجه هستند یا کودکانی باشند که والدینشان در بمباران های روسیه کشته شده اند اما ممکن است هنوز قیم قانونی یا بستگان دیگری داشته باشند. به گزارش نیویورک تایمز، “کودکان در خانه های دولتی [در اوکراین] اغلب برچسب یتیم خورده اند، اما اکثر آنها خانواده دارند. والدینی که با بیماری، اعتیاد یا مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کنند. پدر و مادرهایی که از فرزندان با شرایط پیچیده پزشکی یا دارای معلولیت مراقبت می کنند، می توانند فرزندان خود را به طور موقت یا دائم در نهادهای دولتی اوکراین قرار دهند.” روسیه این “یتیمان” را به بهانه “نگرانی های ایمنی” یا برای “مراقبت های پزشکی” “تخلیه” می کند، آنها را به بیمارستان ها یا “مراکز خانوادگی” در مناطق تحت اشغال روسیه می فرستد، و سپس آنها را برای “پرورش یا فرزند خواندگی” در روسیه تبعید می کند. برخی از آنها مجبور به دریافت تابعیت روسیه می شوند. اولگا دروژینینا از شهر سالخارد در سیبری به خبرنگاران گفت که چهار کودک را از شهر دونتسک اوکراین تحت اشغال روسیه به فرزند خواندگی پذیرفته است. خانم دروژینینا گفت: “خانواده ما مانند یک روسیه کوچک است… روسیه چهار قلمرو را اشغال کرد و خانواده دروژینینا دارای چهار فرزند شد.” بنا به آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل، لووا-بلوا در تابستان ۲۰۲۲ گفت که ۳۵۰ “یتیم” از اوکراین به فرزندی پذیرفته شده اند و “بیش از هزار” یتیم دیگر برای فرزند خواندگی در نوبت هستند. کمیسیون مستقل تحقیقات بین المللی درباره اوکراین چنین نتیجه گیری کرد: “در هیچ یک از مواردی که کمیسیون بررسی کرده است، به نظر نمی رسد که انتقال کودکان الزامات مندرج در حقوق بشردوستانه بین المللی را برآورده کرده باشد. انتقال این کودکان به دلایل ایمنی یا پزشکی توجیه نمی شود.”
انتقال به “اردوگاه های تابستانی”
“مقامات” دست نشانده روسیه و سربازان فدراسیون روسیه در قلمرو های اشغالی همچنین کودکان اوکراینی را برای سفر به “اردوگاه های تفریحی” در کریمه اشغالی یا داخل روسیه جذب می‌کنند. آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل بیش از ۶ هزار کودک اوکراینی را شناسایی کرد که در حداقل ۴۳ مرکز نگهداری می شوند. یازده اردوگاهی که آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل شناسایی کرده است در بیش از ۵۰۰ مایلی مرز اوکراین با روسیه واقع شده اند، از جمله دو اردوگاه در سیبری و یکی در منطقه دور دست شرق روسیه. به گفته آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل، رضایت والدین برای حضور فرزندانشان در اردوگاه ها “تحت فشار گرفته شده و مرتب نقض می شود.” به گفته آسوشیتدپرس، مقامات روسی تلاش کردند تا کودکان اوکراینی را فریب دهند تا به آنها بقبولانند که “والدینشان آنها را نمی خواهند.” به گفته آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل، والدین گزارش داده اند که در مورد “شرایط اقامت و روند بازگشت مجدد فرزندان شان” به آنها دروغ گفته شده است. در برخی موارد، مسئولین کودکان را علیرغم امتناع والدینشان به اردوگاه ها فرستادند. بر اساس همین گزارش، حدود ۱۰ درصد از اردوگاه ها بازگشت برنامه ریزی شده کودکان به اوکراین را به تعلیق انداخته اند و به والدین هیچ اطلاعاتی درباره وضعیت و مکان فرزندشان ارائه نکرده اند. کودکان دو اردوگاه به خانواده‌های سرپرست در روسیه منتقل شدند. انتقال اجباری و تبعید کودکان اوکراینی توسط مقامات فدرال، منطقه ای و محلی روسیه با “هماهنگی مرکزی” انجام می گیرد، از جمله از طریق تبلیغ برای برنامه “اردوگاه های تفریحی” در روسیه و مناطق تحت اشغال روسیه در اوکراین.
همانطور که در گزارش قاچاق انسان ۲۰۲۳ به آن اشاره شد، وزارت امور خارجه به شدت نگران انتقال اجباری کودکان اوکراینی توسط روسیه به فدراسیون روسیه است. این کودکان در برابر قاچاق انسان بسیار آسیب پذیر هستند. و در صورتیکه برای استفاده در کار اجباری یا روابط جنسی تجاری مورد استثمار قرار گیرند، این امر به منزله قاچاق انسان است. از آنجایی که اطلاعات در مورد رفاه و محل نگهداری این کودکان و خانواده‌های آنها محدود می باشد، از جمله دسترسی محدود سازمان های بشردوستانه، در حال حاضر اطلاعات کافی برای دانستن اینکه آیا این کودکان به گونه ای استثمار می‌شوند که قاچاق انسان محسوب شود، وجود ندارد.
استفاده از کودکان اوکراین به عنوان ابزار تبلیغاتی، تحریف بشردوستی
اکوسیستم اطلاعات نادرست و تبلیغاتی روسیه در تلاش است تا جابجایی اجباری، بازآموزی، و فرزند خواندگی کودکان اوکراینی توسط کرملین را به عنوان اقدامات بشردوستانه و نجات آنها از جنگ (که خود روسیه آغاز کرده است) جلوه دهد. رسانه های دولتی روسیه اغلب کودکان تازه وارد از اوکراین را در مقابل دوربین های تلویزیون قرار می دهند، در حالی که مقامات روسی آنها را در آغوش می گیرند و می بوسند، به آنها اسباب بازی و سبدهای هدیه می دهند، پاسپورت های روسی به دست آنها می دهند و آنها را به عنوان “کودکان رها شده نجات یافته از جنگ” معرفی می کنند. نهادهای مرتبط با دولت، ویدئو های تبلیغاتی “که جریان دائمی کودکان از اوکراین به روسیه را نشان می دهد” را در تلگرام و یوتیوب منتشر می کنند.
روسیه همچنین ادعاهای نادرستی را با هدف شرور جلوه دادن اوکراین و غرب در تلاش برای ایجاد بهانه های بیشتر برای انتقال و تبعید کودکان اوکراینی منتشر می کند. به عنوان مثال، دو فیلم به اصطلاح مستند با اتکا بر اطلاعات نادرست، اوکراین، غرب و سازمان های بشردوستانه غربی را به قاچاق غیرقانونی اعضای بدن با استفاده از کودکان اوکراین متهم می کنند. یک فیلم شبکه آر تی با نام” تانک برای کلیه” بی اساس ادعا می کند که دولت اوکراین در یک حلقه بین المللی غیرقانونی قاچاق اعضای بدن کودکان دست داشته است. علاوه بر این، این فیلم ادعا می کند که ناتو و سازمان پزشکان بدون مرز (MSF) در گذشته از عملیات مشابهی در صربستان حمایت کردند. فیلم دوم، “بگذار مادر این را بشنود” (Пусть мама услышит) که توسط رسانه اجتماعی طرفدار کرملین به نام “روسیه من هستم” منتشر شد، منابع و “کارشناسان” نا شناس را به تصویر می کشد که ادعا می کنند “فرشتگان سفید،” سازمانی که ظاهراً زیر نظر پلیس اوکراین فعالیت می کند، کودکان را در “آزمایشگاه های مخفی” به قتل می رساند و اعضای بدن آنها را به مشتریان در اروپا و ایالات متحده می فروشد. این فیلم علاوه بر انتشار این اطلاعات نادرست و وحشتناک، از کودکان آسیب پذیر سوء استفاده می کند. پس از یک سری پرسش های کنترل گر از مصاحبه کننده، یک دختر به اجبار می گوید که حتی اگر مادرش تصمیم بگیرد او را به اوکراین بازگرداند، می خواهد در روسیه بماند.
دروغ و دغل کاری
مقامات روسی در حالی که به انتقال کودکان اوکراینی در مناطق اشغالی اوکراین و/یا تبعید به روسیه اذعان داشتند، در تلاش برای مخفی کردن فعالیت های شرور کرملین، ادعاهای نادرستی را منتشر کردند. به عنوان مثال، لووا-بلوا استدلال کرد که روسیه بر اساس دلایل بشردوستانه و فقط با رضایت والدین یا قیم قانونی کودکان عمل می کند. در می ۲۰۲۲، پوتین فرمانی را امضا کرد که به موجب آن روند اخذ تابعیت فدراسیون روسیه برای یتیمان و کودکان اوکراینی که تحت حضانت والدینشان نیستند، تسهیل می شود. در ژانویه ۲۰۲۳، پوتین به لووا-بلوا دستور داد تا “اقدامات بیشتری را برای شناسایی افراد زیر سن قانونی” که در قلمرو های اشغالی اوکراین زندگی می‌کنند، انجام دهد. در دیدار فوریه ۲۰۲۳ با لووا-بلوا، او درباره “تعداد فزاینده سؤالات شهروندان ما در مورد فرزند خواندگی کودکان [اوکراینی]” به خود بالید. با این حال، لووا-بلوا بارها رویکرد فرزند خواندگی را رد کرده است و در مارس ۲۰۲۳ ادعا کرد که ۳۸۰ کودک یتیم “به طور موقت تا زمانی که والدینشان خواستار بازگشت آنها شوند، نزد خانواده هایی در روسیه قرار گرفته اند.” بر اساس گزارشی از دولت منطقه ای روستوف، روزنامه مستقل تحقیقی داستان های مهم ((Vazhniye Istorii تشخیص داد که در واقع ۱٬۱۸۴ کودک اوکراینی توسط خانواده ها در روسیه نگهداری می‌شوند، تعدادی که سه برابر رقم ذکر شده توسط لووا-بلوا است.
اطلاعات نادرست و تبلیغات برای تلقین و تأثیرگذاری بر کودکان اوکراینی
مقامات روسی همچنین با انتشار ادعاهای نادرست تلاش های سیستماتیک دولت روسیه برای “بازآموزی” کودکان اوکراینی برای طرفداری از روسیه را تکذیب کردند. لووا-بلوا شواهد مربوط به “بازآموزی” را یک “تئوری توطئه” و “اخبار جعلی” خواند. با این حال، آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل گزارش می دهد که “بازآموزی سیاسی” به عنوان هدف اصلی این اردوگاه ها دیده می شود. فرآیند “بازآموزی” شامل برنامه های درسی، فرهنگی و “وطن پرستانه” طرفدار روسیه، از جمله بازدید از موزه های جنگ و مکان های فرهنگی روسیه است. در برخی موارد، کهنه سربازان روسیه به کودکان تعلیم های نظامی از جمله نحوه استفاده از وسایل نقلیه نظامی و سلاح گرم را آموزش می دهند. روسیه این اردوگاه ها را به عنوان “برنامه های ادغام” با هدف آشکار “ادغام کودکان اوکراینی در بینش دولت روسیه از فرهنگ، تاریخ و جامعه ملی” تبلیغ می کند.
به گزارش بی بی سی، لووا-بلوا خود توضیح داد که روسیه چگونه کودکان آسیب پذیر اوکراینی را برای ایجاد یک “ایدئولوژی و جهان بینی”در طرفداری از روسیه تحت کنترل قرار می‌دهد. لووا-بلوا داستان ادعایی سی کودک را روایت کرد که دولت روسیه آنها را از ماریوپل، شهر اوکراینی که توسط نیروهای مسلح روسیه ویران گشت، به منطقه مسکو آورد. لووا-بلوا گفت که کودکان در ابتدا ضد پوتین اظهار نظر می کردند و سرود ملی اوکراین را می خواندند و رفتار آنها را “زننده” توصیف می کردند. لووا-بلوا ادعا کرد، اما پس از “زندگی با خانواده های روسی” نگرش آنها تغییر کرد و دیدگاه های “منفی” آنها به “عشق به روسیه” تبدیل شد. در می ۲۰۲۳، لووا-بلوا اظهار داشت: “ما باید برنامه های آموزشی و اطلاعاتی مختلفی را توسعه دهیم. ما باید فرزندان [اوکراین] را دوباره آموزش دهیم.”
موارد بسیار زیاد دیگری وجود دارد که به گفته کمیسر حقوق بشر شورای اروپا، تلاش‌های روسیه برای تلقین کودکان اوکراینی به “جهان بینی طرفدار روسیه و روایت تاریخی که هویت اوکراینی را تحقیر می‌کند.” نشریه مستقل داستان های مهم برنامه های آموزشی “وطن پرستانه” روسیه و شرکت کودکان اوکراینی در مراسم بزرگداشت پیروزی اتحاد جماهیر شوروی بر آلمان نازی را در پرورشگاهی در نیژنی نووگورود مستند کرد. این پرورشگاه در صفحات رسانه های اجتماعی خود اعلام کرد که هدف از برگزاری این رویداد کاشتن “بذر غرور” روسیه “بزرگ” در کودکان است. این پرورشگاه همچنین میزبان سربازان فدراسیون روسیه بود که “داستان های دلاوری” از “عملیات ویژه نظامی” را برای کودکان تعریف می کردند و ادعا می کردند که روسیه در حال “حذف” فاشیست ها، نازی ها و “دشمنان” از اوکراین است. کرملین اطلاعات نادرستی را درباره “نازی زدایی” اوکراین منتشر می کند، و در عین حال برای تسهیل انتقال غیرقانونی کودکان از اوکراین مقاماتی را استخدام کرده است که از ایدئولوژی های نئو نازی حمایت می کنند. به گزارش رویترز، یکی از دستیاران ارشد لووا-بلوا، الکسی پتروف “در نوجوانی در اینترنت با جنبش های نئو نازی و برتر پنداری نژاد سفید ارتباط داشته است.”
روزنامه نگاران رسانه مستقل روسی ورستکا ادعا کردند که ۱۴کودک یتیم اوکراینی اهل خرسون “با شرایط وحشیانه به یک پرورشگاه” در کریمه منتقل شده اند. مأموریت آن “پرورش وطن پرستی و احساس مدنی” در کودکانی است که در آنجا زندگی می کنند تا اطمینان حاصل شود که آنها خود را به عنوان “شهروندان یک روسیه چند ملیتی شناسایی می کنند.” میروسلاوا خارچنکو، وکیل پروژه نجات اوکراین که به بازگرداندن کودکان به اوکراین کمک می کند، به اوکراینسکا پراودا گفت: “آنها [روسیه] می گویند که اوکراین [کودکان خود] را رها کرده است. آنها به کودکان یاد می دهند که از والدین و از کشور خود تنفر پیدا کنند و به روسیه عشق بورزند.” اکاترینا، یک نوجوان ۱۳ ساله اهل خرسون و دیگر کودکانی که مدتی را در یک اردوگاه در یوپاتوریا در شبه جزیره کریمه تحت اشغال روسیه گذرانده بودند، گفت که مدیریت اردوگاه کودکان را از صحبت در مورد اوکراین منع کرده و هر روز صبح آنها را مجبور به ایستادن برای خواندن سرود ملی روسیه می کرد. آنها تهدید می کردند که به بمباران کی یف ادامه خواهند داد و قول می دانند که خرسون را دوباره “از آن روسیه” خواهند کرد. یک جوان ۱۶ ساله به نام ویتالی اهل بریسلاو که به یک اردوگاه در کریمه اشغالی فرستاده شده بود، گفت: “وقتی ما را به آنجا بردند، گفتند که “اوکراین پر از تروریست هایی است که مردم را می کشند.” اگر می گفتیم “درود بر اوکراین!” ما را با میله کتک زدند، به ما ناسزا می گفتند و ما را “خوخول” ]یک واژه توهین آمیز روسی برای اوکراینی ها[ صدا می زدند. وقتی یک دختر پرچم اوکراین را در اتاقش آویزان کرد، آن را به آتش کشیدند. به گفته مرکز مقاومت ملی اوکراین، مقامات اشغالگر روسیه در منطقه زاپوریژیا کودکان را مجبور کردند تا در حمایت از سربازان روسیه که در اوکراین می جنگند نامه بنویسند. منابع دیگر، از جمله خود کودکان اوکراینی که به کشور بازگشته اند، از روش های مشابه برای تلقین کردن گزارش می دهند. لووا-بلوا گفت: “آیا وقتی کودکان خارجی وجود نداشته باشند و همه مال ما باشند، احساس وطن پرستی نمی کنید؟”
ایالات متحده تا زمانی که لازم باشد به دنبال پاسخگویی برای سوء رفتارهای روسیه خواهد بود
دولت روسیه صدها هزار نفر از غیرنظامیان اوکراینی از جمله کودکان را به عنوان بخشی از عملیات فیلتراسیون و از طریق روش های دیگر به طور غیرقانونی به بخش های اشغالی اوکراین منتقل کرده یا به روسیه تبعید کرده است. این یک نقض فاحش کنوانسیون چهارم ژنو و یک جنایت جنگی شناخته شده بین المللی است. دفتر دادستانی دیوان کیفری بین المللی ادعا می‌کند که تبعید و انتقال اجباری کودکان اوکراینی توسط روسیه که برخی از آنها در روسیه برای فرزند خواندگی قرار گرفته اند، نشان دهنده “قصد برای خارج کردن دائمی این کودکان از کشورشان” است. آندری کوستین، دادستان کل اوکراین خاطر نشان کرد که “ربوده شدن و تبعید کودکان یکی از شش موارد جدی نقض حقوق کودکان در جریان درگیری های مسلحانه محسوب می شود و توسط قوانین بین المللی حقوق بشر، حقوق بشردوستانه بین المللی و قوانین کیفری بین المللی ممنوع می باشد. این یکی از پنج عمل ممنوعه بر اساس “کنوانسیون نسل کشی” ۱۹۴۹ است. کارشناسان دیگر موافقند که “انتقال دسته جمعی کودکان صرفنظر از یتیم بودن آنها، یک جنایت جنگی است.” تبعید غیرنظامیان اوکراینی، از جمله کودکانی که به زور از خانواده‌هایشان جدا شده اند، یکی از دلایل اصلی بود که بر اساس آن وزیر امور خارجه ایالات متحده در فوریه ۲۰۲۳ اعلام کرد که اعضای نیروهای روسیه و دیگر مقامات روسی در اوکراین مرتکب جنایات علیه بشریت شده اند. ایالات متحده به همراه شرکای خود در بریتانیا و اتحادیه اروپا از طریق گروه رایزنی در مورد جنایات وحشیانه (ACA) از تحقیقات اوکراین و پیگرد جنایات روسیه علیه کودکان حمایت به عمل می آورد.
تأثیرات ویرانگر جنگ پوتین بر کودکان اوکراین برای نسل ها احساس خواهد شد. ایالات متحده در کنار اوکراین ایستاده است و تا زمانی که طول بکشد، با هوشیاری به دنبال پاسخگویی برای سوء رفتارهای وحشتناک روسیه خواهد بود.