اطلاعیه: الحاقیه اصلاحی آینده
اواخر امسال، امسال، وزارت امور خارجه الحاقیه اصلاحی به گزارشات سال 2020 کشورها را منتشر خواهد نمود که بخش فرعی مربوط به زنان در بخش 6 گزارش تحت عنوان “تبعیض، آزادی های اجتماعی، و قاچاق انسان” شامل گستره مطالب بیشتری در باب حقوق زاد و ولد خواهد شد. در این الحاقیه مسایل مربوط به سلامت مادران از قبیل مرگ و میر مادران، سیاست های نامطلوب حکومت هایی که دسترسی به وسایل جلوگیری از حاملگی را تحت تأثیر قرار می دهند، دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی توسط فرد حاذق در دوران حاملگی و زایمان، دسترسی به تأمین بهداشت و درمان اضطراری، و تبعیض علیه زنان برای دسترسی به تامین بهداشت زاد و ولد و روابط جنسی، شامل عفونت های بیماری های مقاربتی مورد پوشش قرار خواهد گرفت. این عناوین در گزارشات قبلی اعمال حقوق بشر در کشورها مطرح شده بود، و دوباره در سال های آینده شامل گزارشات خواهند شد.
مقدمه
انتشار چهل و پنجمین گزارش کشورها در باره اعمال حقوق بشر برای من موجب افتخار است و این خود تأییدی بر تعهد ایالات متحده به قراردادن حقوق بشر در رأس سیاست های خارجی است. انگیزه پایبندی به حقوق بشر، آزادی، و کرامت انسانی در قلب آمریکایی ها جایگاه عمیقی دارد. همانطور که رئیس جمهور بایدن تأکید نمود، “ما باید با دموکراسی آغاز کنیم که ریشه در ارزش های بسیار گرامی دموکراسی آمریکا دارد: دفاع از آزادی، پیش کسوتی در ارائه فرصت ها، پایبندی به حقوق اساسی، احترام به قانون و اجرای آن، و برخورد محترمانه به کلیه افراد.” شفافیت و برخورد مسئولانه جزء اساسی برای دستیابی به این روند است. وزارت امور خارجه، همه ساله، اطلاعات مفصل و بیطرفانه ای از وضعیت حقوق بشر در جهان بطور مستند به کنگره، جامعه مدنی، جامعه آکادمیک، کنشگران و مردم در همه جای دنیا، و کسانی که نقشی در پیشبرد حقوق بشر و تعهدی نسبت به پایمال شدن و نقض حقوق دارند، ارائه می دهد.
گزارش سال 2020 نمایانگر چالش های منحصر بفردی است که ملت ها بخاطر شیوع ویروس کوید 19 در سراسر جهان چاره ای جز مواجهه با آن نداشتند. این پاندمی نه تنها سلامت افراد بلکه توانایی آنها برای لذت بردن از حقوق انسانی خود در درون یک جسم سالم را تحت تأثیر قرار داد. برخی حکومت ها از این بحران بعنوان بهانه ای برای محدود کردن حقوق افراد و اشاعه قوانین زورگویانه استفاده کردند. بعضی حکومت های دیگر با اتکا به ارزش ها و روندهای دموکراتیک، شامل آزادی مطبوعات، شفافیت، و مسئولیت پذیری، از وضعیت موجود برای اطلاع رسانی و محفاظت از شهروندانشان استفاده نمودند. زنان و کودکان به دلیل بالارفتن خشونت خانگی بر اساس جنسیت، بخاطر بسته شدن ارکان جامعه و از دست دادن محافظت های سنتی جامعه، با مخاطرات بیشتری مواجه بودند. دیگر جمعیت های به حاشیه رانده شده از قبیل افراد سالخورده، معلولین، و دگرباشان، بخصوص وضعیت آسیب پذیرانه تری تجربه نمودند.
حقوق بشر امری است لازم و ملزوم و محدودیت یک حق موجب آن می شود که تار و پود جامعه شکننده شود. علیرغم ریسک بالقوه برای سلامتی یا تهدید به دستگیری یا عواقب دیگر، مردم در سراسر جهان خواهان آن بودند که حکومت ها به حقوق انسانی و کرامت ذاتی آنها احترام بگذارند. از هنگ کنگ تا بلاروس، از نیجریه تا ونزوئلا، مردم در خیابان ها تجمع کردند. آنها از حکومت های خود خواستند که از حقوق انسانی و آزادی های اساسی شان محافظت کنند، امکان انتخابات آزاد و منصفانه فراهم سازند و به تبعیض پایان دهند.
بسیاری از مردم تحت شرایط وحشتناک سال 2020 همچنان رنج بردند. در چین، مسئولین حکومتی علیه اویغورها، که اغلب مسلمان هستند، قتل عام و نسل کشی و جنایت علیه بشریت به راه انداختند که شامل زندانی کردن، شکنجه، عقیم کردن اجباری، و ظلم و جور علیه اویغورها و اعضای مذاهب و گروه های اقلیت دیگر بود. از قساوت اسد علیه مردم سوریه کاسته نشده است و او همچنان پس از ده سال مبارزه مردم برای زندگی با کرامت و آزادانه به کشتار ادامه می دهد. جنگ در یمن میلیونها انسان را به کمک های بشردوستانه بسیار زیاد نیازمند ساخته است و آنها را از برخورداری از حق ابتدایی انسانی خود محروم ساخته است. حکومت روسیه مخالفین سیاسی و اعتراضات مسالمت آمیز را مورد هدف قرار داده اما فساد مقامات همچنان پابرجاست. در اوج بحران مسایل انسانی در مقابل مردم ونزوئلا، فساد نیکولاس مادورو افزایش یافته است.
در نیکاراگوئه، رژیم فاسد اورتگا قوانین سرکوب کننده ای تصویب نمود که بشدت قدرت گروه های سیاسی مخالف، جامعه مدنی، و اداره رسانه های مستقل را بشدت محدود می کند. در عین حال در کوبا، محدودیت های دولت همچنان به آزادی بیان، آزادی انجمن، آزادی مذهب یا عقیده و جنبش را سرکوب می کند. خشونت اعمال شده از سوی حکومت در زیمبابوه علیه کنشگران جامعه مدنی، رهبران کارگری، و مخالفین، همچنان به فرهنگ معافیت از کیفر [عوامل حکومتی] دامن می زند، و دگرباشان بخاطر جرم انگاری و ننگ انگاشتن روابط جنسی با همجنس خود همچنان در معرض آسیب های ناشی از خشونت، تبعیض، و اذیت و آزار قرار دارند. در ترکمنستان، شهروندان منتقد به حکومت با احتمال دستگیری به اتهام خیانت ملی روبرو هستند و محل نگهداری بیش از 100 زندانی سیاسی همچنان ناشناخته است.
همه این موارد و نقض دیگر حقوق مردم بطور دائم منجر به آسیب های ناگفته ای است که بسیار فراتر از مرز یک کشور است. نادیده گرفتن نقض حقوق بشر در هر جا می تواند به حس جان بدر بردن از عقوبت در همه جای دیگر باشد. و این دقیقا همان دلیلی است که دولت کنونی حقوق بشر را در رأس سیاست خارجی خود قرار داده است. با توجه به اینکه می دانیم خودمان در وطن تکالیفی داریم که باید به آنها بپردازیم، ما نیز به بالاترین سطح ایده آل ها و اصول پایبند هستیم و متعهد می شویم که در جهت یک جامعه عادلانه تر در ایالات متحده کار کنیم. همۀ ما کارهایی داریم که باید انجام دهیم و باید از هر وسیله ای که در اختیار داریم برای پرورش یک دنیای عادل و صلح آمیز تلاش کنیم.
آنتونی ج. بلینکن
وزیر امور خارجه