An official website of the United States Government Here's how you know

Official websites use .gov

A .gov website belongs to an official government organization in the United States.

Secure .gov websites use HTTPS

A lock ( ) or https:// means you’ve safely connected to the .gov website. Share sensitive information only on official, secure websites.

وزارت امور خارجه ایالات متحده
دفتر سخنگو
۱ ژوئیه ۲۰۲۱
اظهارات
واشنگتن دی.سی

خانم جانستون: عصر به خیر و خوش آمدید. نام من کری جانستون است. من سرپرست دفتر نظارت و مبارزه با قاچاق انسان هستم.

از همه شما برای این که به صورت مجازی به مناسبت انتشار «گزارش قاچاق انسان ۲۰۲۱» یا گزارش «تیپ» (تی‌آی‌پی) به ما پیوستید، سپاسگزارم. مایه افتخار من است که این‌جا در حضور آنتونی بلینکن، وزیر خارجه، هستم.

سخن کوتاهی درباره برنامه امروز ما: نخست، وزیر خارجه بلینکن اظهاراتی را درباره گزارش امسال ارائه خواهد کرد. سپس، ما هشت قهرمان ارزشمند گزارش تیپ امسال را، که زندگی‌شان را به مبارزه با قاچاق انسان اختصاص داده‌اند، ارج می‌نهیم، و برای مدت کوتاهی سخنان هر یک از آنها را در یک ویدیوی از پیش ضبط شده می‌شنویم. من در پایان سخنان کوتاهی را ایراد خواهم کرد و سپس ما امیدواریم که شما برای دسترسی به این گزارش به صورت آنلاین روی تارنمای state.gov کلیک کنید.

من در آغاز می‌خواهم از همکاران‌مان در سراسر وزارت خارجه، از جمله سفارتخانه‌های‌مان در خارج از کشور، برای همکاری نیرومندشان و زمانی که صرف تهیه یک گزارش دقیق و جامع کرده‌اند، سپاسگزاری کنم. و من می‌خواهم تشکر دومم را – که یک تشکر و تقدیر ویژه است – به کارکنان دفتر مبارزه با قاچاق انسان به دلیل تعهدشان تقدیم کنم. ساعات طولانی و کار سختی که شما برای تهیه این گزارش انجام داده‌اید، تفاوت ایجاد می‌کند. و در پایان، از شما همکاران‌مان در سراسر دولت ایالات متحده و شرکای مجازی‌مان در سازمان‌های غیرانتفاعی و سازمان‌های بین المللی، آنها که تجربه زندگی کردن در وضعیت قاچاق انسان را دارند، و کارشناسان دیگری که در تهیه گزارش «تیپ» مشارکت کرده و برای تسهیل پیشرفت در مبارزه با قاچاق انسان در سراسر طول سال تلاش می‌کنند، سپاسگزاری می‌کنم.

و اکنون مایه افتخار من است که امروز این‌جا در کنار وزیر خارجه بلینکن هستم. آقای وزیر، از شما برای مطرح کردن موضوع قاچاق انسان و میزبانی رویداد امروز سپاسگزاریم. ما تحت رهبری شما مشتاقانه چشم به راه پیشبرد تلاش‌های‌مان در مبارزه با قاچاق انسان هستیم.

خانم‌ها و آقایان، آنتونی بلینکن، وزیر خارجه.

(تشویق)

وزیر خارجه بلینکن: سپاسگزارم کری. با سپاس فراوان از شما برای این معرفی. اما به ویژه، با سپاس از شما برای این کار فوق‌العاده‌ای که در هدایت دفتر نظارت و مبارزه با قاچاق انسان این‌جا در وزارت خارجه انجام می‌دهید. شما و تیم‌تان – و من می‌دانم که برخی از اعضای تیم‌تان امروز این‌جا با ما هستند – در تهیه گزارش امسال تحت شرایط دشوار کووید-۱۹ کاری استثنایی انجام داده‌اید.

سپاس از همه افراد دیگری که امروز این‌جا هستند تا برای این مناسبت مهم به ما بپیوندند. و یک سپاسگزاری ویژه از قهرمانانی که ما امروز ارج می‌نهیم؛ زنان و مردانی از سراسر جهان که تمام زندگی حرفه‌ای‌‌شان را به متوقف کردن قاچاق انسان اختصاص داده‌اند. در میان آنها مدافعان حقوق، کارمندان دولت، و رهبران سازمان‌های غیردولتی، هستند و از طرق مختلف، از جمله با حمایت از قربانیان، کمک به اجرای عدالت در مورد قاچاقچیان، ایجاد طرح‌های اقدام ملی، و مقابله با عوامل ریشه‌ای قاچاق، به متوقف کردن قاچاق انسان کمک می‌کنند.

مبارزه با قاچاق انسان به انحاء مختلف در سطح محلی، و در یک جامعه محلی بعد از دیگری، انجام می‌شود. و ما افراد دلاوری را که رهبری این نبرد را بر عهده دارند و اغلب این کار را در حالی که خطر عظیمی متوجه خودشان است انجام می‌دهند، گرامی می‌داریم. قاچاق انسان جرمی هولناک است. این یک بحران جهانی است. این یک منبع عظیم رنج انسانی است. قاچاق انسان به دلیل ماهیتش اغلب از دیده‌‌ها پنهان می‌ماند. تعیین ارقام دقیق گاه بسیار دشوار است. برآوردی که ما معمولا به آن استناد می‌کنیم این است که تقریبا ۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان قربانی قاچاق انسان هستند. بسیاری از آنها وادار به کار جنسی تجاری می‌شوند. بسیاری از آنها مجبور می‌شوند در کارخانه‌ها یا مزارع کار کنند و یا به گروه‌های مسلح بپیوندند. بسیاری از قربانیان قاچاق انسان کودکان هستند.

این جنایت توهینی به حقوق بشر است. این توهینی به کرامت انسانی است. ما با آن می‌جنگیم. شما با آن می‌جنگید. زیرا این کاری درست است. متوقف کردن قاچاق انسان همچنین به نفع ما است. ما می‌دانیم که این پدیده برای جوامع و برای اقتصادها بی‌ثبات‌کننده است. بنا بر این، ما باید نه تنها به عنوان یک کشور، بلکه به عنوان یک جامعه جهانی هر چه در توان داریم انجام دهیم تا قاچاق انسان را در هر جا که روی می‌دهد، متوقف کنیم.

گزارش وزارت خارجه در رابطه با قاچاق انسان در واقع جامع‌ترین منبع جهانی از تلاش‌های مبارزه با قاچاق انسان است که توسط دولت‌های سراسر جهان انجام می‌شود. این امر بازتاب‌دهنده تعهد بلندمدت ایالات متحده و تعهد دوحزبی نسبت به این موضوع است. ما از یک دولت به دولت دیگر و نیز در کنگره شاهد آن هستیم و این چیزی است که ما باید به آن ببالیم. این، نتیجه تلاش فراوان تیم ما این‌جا در واشنگتن، سفارتخانه‌های ما در سراسر جهان، سازمان‌های غیرانتفاعی، روزنامه‌نگاران، دانشگاهیان، و نجات‌یافتگانی است که به ما در شناسایی و مستند کردن روندهای قاچاق انسان کمک می‌کنند تا دولت‌های سراسر جهان بتوانند به نحوی مؤثرتر با آن مبارزه کنند.

بخشی از این گزارش داده‌های کشور ما است. امسال ما ۱۸۸ کشور، از جمله ایالات متحده، را ارزیابی کرده‌ایم. برخی از آنها پیشرفت‌ دلگرم‌کننده‌ای داشتند و برخی عقب‌گرد کردند. به یاد داشتن این نکته که پیشرفت در برابر قاچاق انسان به ندرت یک امر خطی است، اهمیت دارد. قاچاقچیان همواره شیوه‌های‌شان را تطبیق می‌دهند و هر کشوری، از جمله ایالات متحده، نیز باید راهبردهایش را تطبیق دهد تا بتواند از اقدامات آنها پیشگیری کند. ما باید کاستی‌های‌مان را شناسایی و به آنها اذعان کنیم و باید در صورت نیاز آماده و مایل به اصلاح مسیرمان باشیم. گزارش «تیپ» می‌تواند از طریق تعیین گام‌های مهمی که ایالات متحده و دیگر کشورها باید برای مبارزه با این جنایت و محافظت از قربانیان بردارند، به ما کمک کند.

افزون بر داده‌های کشوری، گزارش امسال به بررسی عمیق چند موضوع نیز پرداخته است. موضوع نخست تأثیر کووید-۱۹ است. در بسیاری از نقاط در حالی که دولت‌ها در تلاش برای کنترل همه‌گیری و مقابله با اثرات ثانویه آن مسیر تخصیص منابع خود را تغییر دادند، قاچاقچیان انسان از فرصت به دست آمده برای گسترش عملیات‌شان استفاده کردند. مردمی که در نتیجه این همه‌گیری گرفتار شرایط وخیم اقتصادی شده بودند، در برابر سوءاستفاده آسیب‌پذیرتر شدند. و در حالی که شمار بیشتری از افراد برای تحصیل و کار ساعت‌ها آنلاین بودند، قاچاقیان انسان از اینترنت برای آماده‌سازی و جذب قربانیان بالقوه خود استفاده ‌کرده‌اند.

بنا بر این، این همه‌گیری تأثیری واقعی بر این نبرد داشته است. این هم دلیلی دیگر برای این است که چرا متوقف کردن همه‌گیری به سریع‌ترین شکل ممکن و کمک به جوامع سراسر جهان مفید است. هر چه این وضعیت بیشتر ادامه داشته باشد، شمار بیشتری از مردم در برابر قاچاق انسان آسیب‌پذیر خواهند بود.

ما از دولت‌هایی که حتی در شرایط کووید راه‌هایی را برای افزایش تلاش‌هایشان بر ضد قاچاق انسان پیدا کرده‌اند، تقدیر می‌کنیم. برای نمونه، در حالی که هزاران تن از شهروندان پاراگوئه می‌خواستند از خارج به کشورشان بازگردند، دولت تأسیسات قرنطینه موقتی را در مرزها برپا کرد. آنها از همه پرسش‌هایی مربوط به غربالگری پرسیدند و توانستند از طریق همین پرسش‌ها نزدیک به ۳۰۰ تن از قربانیان قاچاق انسان را شناسایی کنند. این رقم تقریبا چهار برابر رقم متوسط قربانیانی است که آنها در سال‌های گذشته شناسایی کرده بودند. دولت پاراگوئه سپس آن قربانیان را به تأسیسات ویژه خود منتقل کرد و آنها در آن‌جا بلافاصله خدمات پشتیبانی بهداشتی و اجتماعی حساس را دریافت کردند. این یک راهبرد درخشان برای اقدامی سریع جهت کمک به قربانیان قاچاق انسان در فرصت به دست آمده بود.

دوم، تمرکز گزارش امسال بر قاچاق انسان تحت حمایت حکومت‌ها است. ما ۱۱ کشور را ثبت کرده‌ایم که در آنها خود دولت، قاچاقچی است. و برای مثال این کار را از طریق کار اجباری در پروژه‌های کار عمومی یا در بخش‌هایی از اقتصاد که دولت احساس می‌کند اهمیت ویژه‌ای دارند، انجام می‌دهند.

این گزارش برای دهمین سال متوالی مستند کرده است که چگونه دولت کوبا از مأموریت‌های پزشکی برون‌مرزی بهره‌جویانه، منفعت کسب کرده است. آنها پزشکان و دیگر کارکنان پزشکی را به خارج از کشور می‌فرستند. اما شرایط و مفاد قراردادهای‌شان را به آنها نمی‌گویند، اسناد و مدارک و حقوق‌هایشان را ضبط می‌کنند، و زمانی که آنها برای رفتن تلاش کنند خودشان و اعضای خانواده‌های‌شان را تهدید می‌کنند.

ما همچنین در مورد آن چه در شین‌جیانگ، در منطقه خودمختار اویغور شین‌جیانگ چین می‌گذرد، گزارش می‌دهیم. دولت چین بیش از یک میلیون نفر را در ۱۲۰۰ اردوگاه حکومتی در سراسر شین‌جیانگ بازداشت کرده است. بسیاری از بازداشت‌شدگان مورد خشونت فیزیکی، ‌آزار جنسی، و شکنجه قرار گرفتند تا وادار به کار در زمینه تولید پوشاک، محصولات الکترونیکی، ‌دستگاه‌های خورشیدی، و فرآورده‌های کشاورزی شوند.

و در حالی که این گونه رفتارها در شین‌جیانگ فاحش‌تر از هر جای دیگر است، گزارش امسال یادآور می‌شود که چین شهروندان خود را وادار به انجام کار اجباری در دیگر نقاط آن کشور نیز کرده است. ایالات متحده اقداماتی را برای متوقف کردن ورود کالاهای چینی ساخته شده توسط نیروی کار اجباری به کشورمان انجام داده است. برای نمونه، سال گذشته وزارت خارجه، وزارت بازرگانی، وزارت خزانه‌داری، و وزارت امنیت میهن یک توصیه‌نامه تجاری زنجیره عرضه را در ارتباط با شین‌جیانگ صادر کرد تا به شرکت‌های آمریکایی نسبت به پیامدهای اقتصادی، حقوقی، و حسن شهرت‌‌شان در رابطه با قرار گرفتن در معرض، یا در ارتباط با، عملیات، زنجیره‌های تأمین، و یا کارگران در شین‌جیانگ هشدار دهند.

ما هم‌چنان از شرکای‌مان در سراسر جهان می‌خواهیم که در محکوم کردن نسل‌کشی چین و جنایت علیه بشریت در شین‌جیانگ و نیز در برداشتن گام‌هایی برای جلوگیری از ورود کالاهای ساخته شده با استفاده از نیروی کار اجباری به زنجیره‌های تأمین‌مان، به ما ملحق شوند. دولت‌ها باید از شهروندان‌شان محافظت و به آنها خدمت کنند، نه این که آنها را بهراسانند و برای کسب منفعت آنها را مقهور خود کنند.

و سوم، این گزارش صریحا وجود رابطه میان نابرابری سیستمی و قاچاق انسان را تأیید می‌کند. این چیزی است که بسیاری از کشورها، از جمله ایالات متحده، باید به آن توجه کنند. بخشی از درست رفتار کردن با مردم‌مان در گرو بررسی دقیق مسیر‌هایی است که تاریخ و سیاست‌های ما، شرایطی را برای بروز جرائمی مانند قاچاق انسان به وجود آورده‌اند؛ چرا که قاچاقچیان افراد آسیب‌پذیر را شکار می‌کنند. آنها کسانی هستند که احتمال دسترسی‌شان به مشاغل خوب یا فرصت‌های آموزشی کمتر است، احتمال این که پلیس یا نظام قضایی با آنها برابر رفتار کند کمتر است، و وقتی هدف قرارگرفتن یا آزار دیدن‌شان را گزارش می‌کنند، کمتر احتمال دارد که حرف‌شان پذیرفته شود.

اگر ما نسبت به پایان دادن قاچاق انسان جدی هستیم باید همچنین برای ریشه‌کنی نژادپرستی سیستمی، تبعیض جنسی، و دیگر انواع تبعیض جدی باشیم و تلاش کنیم که یک جامعه از هر نظر عادلانه‌تر بسازیم. این اهداف به هم مرتبط هستند. پس بیایید در زمانی که ما برای بازسازی و بهسازی ویرانی‌های ناشی از همه‌گیری تلاش می‌کنیم، این نکته را نیز به یاد داشته باشیم.

من غالبا درباره این که چگونه نمی‌‌توان فوری‌ترین چالش‌های فراروی جهان ما را با اقدام یک کشور به تنهایی حل کرد، صحبت می‌کنم. این امر در مورد متوقف کردن کووید درست است، در مقابله با بحران اقلیمی درست است، و در مبارزه با قاچاق انسان نیز درست است. ما باید با هم کار کنیم، اطلاعات را هم‌رسانی کنیم، و یکدیگر را پاسخگو قرار دهیم. ما به این ترتیب است که جهانی ایجاد خواهیم کرد که در آن هیچ‌کس مورد سوءاستفاده قاچاقچیان قرار نخواهد گرفت و همه قادر خواهند بود در امنیت و کرامت زندگی کنند.

با سپاس از شما.


برای مشاهده محتوای اصلی: https://www.state.gov/secretary-antony-j-blinken-at-the-2021-trafficking-in-persons-report-launch-ceremony/

این ترجمه‌ها جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.

U.S. Department of State

The Lessons of 1989: Freedom and Our Future