An official website of the United States Government Here's how you know

Official websites use .gov

A .gov website belongs to an official government organization in the United States.

Secure .gov websites use HTTPS

A lock ( ) or https:// means you’ve safely connected to the .gov website. Share sensitive information only on official, secure websites.

وزارت امور خارجه ایالات متحده
دفتر سخنگو
واشنگتن دی سی
۵ اکتبر ۲۰۲۱

سازمان همکاری و توسعه اقتصادی

وزیر امور خارجه بلینکن: عصر بخیر و از همه شما بسیار سپاسگزارم. ماتیاس، باید بگویم که ربط داده شدن به جورج مارشال مایه افتخار است و مرا به این فکر می اندازد که آلن و راسی چه احساسی داشتند. و برای آن دسته از شما که آلن و راسی را یادتان نمی‌آید، نکته مطلب همین است. آمریکایی‌هایی که در این جمع حضور دارند شاید یادشان بیاید، آنها کمدین هایی بودند که سال‌ها قبل، پس از گروه بیتلز در اِد سالیوان شو برنامه اجرا کردند. (خنده حضار) اما با این وجود از شما تشکر می کنم.

و خطاب به شما، آقای دبیر کل، به همه همکاران و به ویژه دوستان خوب من، وزیر چانگ ایویی یاونگ، وزیر گرامگنا، از شما برای کار فوق‌العاده‌ای که برای گردهمایی امروز ما و برگزاری این نشست وزیران انجام دادید، سپاسگزارم.

اگر ممکن باشد می‌خواهم به طور مختصر درباره یک تجربه شخصی صحبت کنم. من وابستگی ویژه‌ ای به سازمان همکاری و توسعه اقتصادی دارم. سال‌ها پیش، برای تحقیق درباره مطلبی که بعدها به پایان نامه دانشگاهی من تبدیل شد، برای مراجعه به کتابخانه سازمان همکاری و توسعه اقتصادی و صحبت کردن با کارشناسان به اینجا آمدم. من حس یک کودک در آب‌ نبات فروشی را داشتم؛ چرا که هم در مطالعات و بررسی های فوق‌العاده‌ای که انجام شده بود و هم از طریق کارشناسانی که با آنها در تماس قرار گرفتم، اطلاعات زیادی کسب کردم که در نگارش پایان نامه ام بسیار مؤثر بودند. آن پایان نامه سال‌ها بعد به یک کتاب تبدیل شد که ظاهراً هنوز هم در آمازون موجود است. (خنده حضار) عنوان آن “هم پیمان علیه هم پیمان: آمریکا، اروپا، و بحران خط لوله سیبری” است. بگذارید به هر کسی که می‌خواهد دنبال آن کتاب بگردد بگویم که یک نقدگر درباره آن گفته است، این از آن کتاب‌هایی است که وقتی آن را کنار می گذارید، به سختی دوباره آن را برای خواندن بر می دارید. (خنده حضار) با این وجود، من پس از این همه سال از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی برای آن همه اندیشه و بینش سپاسگزاری می‌کنم.

اما ما برای روز و مناسبت مهمی، اینجا هستیم و آن شصتمین سالگرد سازمان همکاری و توسعه اقتصادی است. و این به ما فرصتی می‌دهد تا درباره آنچه که از زمان تشکیل این سازمان تغییر کرده، و همچنین آنچه که تغییر نکرده است، تأمل کنیم.

بدیهی است که برخی از چالش‌هایی کنونی مانند مسائل مربوط به فضای مجازی و بحران اقلیمی، برای معماران این نهاد و نظم دوران پس از جنگ جهانی دوم غیرقابل تصور بود. اما ارزش‌های مشترک در بطن سازمان همکاری و توسعه اقتصادی و دلایل نیاز جهان به این سازمان– که به نظر من بیش از همیشه است – همچنان بدون تغییر و ثابت باقی مانده اند.

ما بر این باوریم که سلامت اقتصاد ما در دموکراسی، حاکمیت قانون، حقوق بشر، و تعهدی نسبت به اقتصادهای بازار آزاد و شفاف ریشه دارد.

نفوذ سازمان همکاری و توسعه اقتصادی همواره در توانایی آن برای اجرا کردن این اصول مشترک در فوری‌ترین چالش‌های زمانه و همراه کردن دیگران با ما ریشه داشته است. امروز هم متفاوت نیست.

بنابراین، من می‌خواهم بر چهار چالش بزرگ کنونی فراروی ما و راه هایی که سازمان همکاری و توسعه اقتصادی می تواند از طریق آن به رفع آنها کمک کند، تمرکز کنم.

جای شگفتی نیست که نخستین مورد همه ‌گیری کووید-۱۹ است. همه کشورهای ما خسارت های ویران‌گری را تجربه کرده‌اند که مهمترین آن مرگ ۴.۸ میلیون کودک، زن، و مرد بوده است. از هر یک از آنها عزیزانی به جا مانده است. و مردم ما از ضربه ثانویه یک بحران اقتصادی در پی آن نیز رنج برده‌اند.

سازمان همکاری و توسعه اقتصادی داده‌های مهمی را در رابطه با پیش‌بینی اثرات اقتصادی این بحران در اختیار ما قرار داده است و راهبردهای مبتنی بر شواهد را برای بازسازی بهتر ارائه داده است.

سازمان همکاری و توسعه اقتصادی از جمله نخستین سازمان‌هایی بود که کشورهای مختلف را به پیش خرید واکسن‌ها برانگیخت و این امر موجب شد که شرکت‌ها تولید را افزایش دهند. این رویکردی است که ما برای رساندن واکسن‌های ایمن و مؤثر به کشورها با درآمد کم‌ و متوسط ​​از طریق کوواکس پیش گرفته ایم. و این به ما کمک خواهد کرد تعهداتی را که در اجلاس اخیر به ریاست پرزیدنت بایدن در مجمع عمومی سازمان ملل متحد مبنی بر واکسیناسیون کامل دست کم ۷۰ درصد از جمعیت هر کشور در هر رده درآمدی در سال ۲۰۲۲ داده‌ایم، برآورده کنیم.

چالش دوم بحران اقلیمی است.

هر یک از کشورهای عضو رویدادهای شدید آب و هوایی را تجربه کرده است که تقریباً همه جنبه‌های اقتصاد و زندگی ما – از کشاورزی گرفته تا زیرساخت‌ها، بهداشت عمومی، و امنیت غذایی – را با اثر موجی متحول کرده است.

ما برای پیشگیری از پیامدهای فاجعه‌بار و ایجاد تاب‌آوری و سازگاری با تأثیرات اجتناب‌ناپذیر، باید اقدامات فوری و جسورانه‌ای را پیش گیریم، و هم‌زمان با فوریت دو چندان برای تحقق به جهانی با انتشار صفر خالص حرکت کنیم. این وظیفه مشترک ما و موضوعی است که در کنفرانس سی او پی ۲۶ که چند هفته دیگر برگزار خواهد شد، روی آن تمرکز خواهیم داشت.

کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی مجموعاً بیش از ۲۸ درصد از کربن جهان را منتشر می‌کنند. ما بیش از ۶۰ درصد تولید ناخالص ملی جهان را تشکیل می دهیم. عملکرد ما بر توان مان برای دستیابی به هدف مان یعنی محدود نگه داشتن افزایش دمای کره زمین زیر حداکثر ۱٬۵ درجه سانتیگراد تأثیر عظیمی خواهد داشت.

رفتار کشورهای عضو باید الگویی برای رفتاری باشد که از دیگران انتظار داریم. این به معنای در پیش گرفتن مشارکت‌های بلندپروازانه و اتخاذ تصمیم در سطح ملی به منظور کاهش انتشار آلاینده‌ها و سرمایه‌گذاری در سازگاری اقلیمی، اقدام سریع برای متوقف کردن انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از زغال سنگ، پایان دادن به سرمایه‌گذاری در صنعت زغال سنگ در داخل و خارج از کشور، و حذف تدریجی یارانه‌های سوخت‌های فسیلی است.

ردیاب اقلیمی دیجیتالی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی از طریق ردیابی آشکار پیشرفت کشورهایمان به سوی اهدافی که تعیین شده، به ما کمک خواهد کرد تا به تعهداتمان پایبند بمانیم.

ما همچنین باید استانداردهای بالایی را در زمینه سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها که پایداری زیست‌محیطی و اجتماعی را در کنار قابلیت اقتصادی، شفافیت، و شمول افزایش می‌دهد، پیش بگیریم. این به معنای طراحی و ساخت بندرها، فرودگاه‌ها، جاده‌ها، شبکه‌های برق، دسترسی به اینترنت، و دیگر زیرساخت‌های حیاتی به شکلی است که میزان آلاینده‌های کربن را به شدت کاهش می‌دهد و از تاب ‌آوری بیشتر در برابر تغییرات اقلیمی اطمینان حاصل می ‌کند.

این اندیشه پنهان پشت ابتکاری است که پیش تر مطرح کردیم و آن شبکه نقطه های آبی است. این ابتکار ایالات متحده، ژاپن، و استرالیا پروژه‌های زیرساختی را بر اساس استانداردهای موجود تعیین شده توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، بانک‌های توسعه چندجانبه و نهادهای دیگر تأیید خواهد کرد. تیم اعتماد در کسب و کار سازمان همکاری و توسعه اقتصادی و گروه مشاوره‌ای اجرایی متشکل از بیش از ۱۶۰ نماینده از کسب ‌و کارها، جامعه مدنی، و دانشگاهیان که سازمان همکاری و توسعه اقتصادی به سازماندهی آنها کمک کرده است، در حال تحکیم روش‌هایی هستند که شبکه نقطه های آبی به اجرا خواهد گذاشت.

با توجه به تخمین سازمان همکاری و توسعه اقتصادی مبنی بر این که برای دستیابی به هدف ۲ درجه سانتیگراد – هدفی که اکنون می‌دانیم به اندازه کافی بلندپروازانه نیست – سالانه ۶٬۹ تریلیون دلار نیاز است، ما فرصت‌های عظیمی را برای همکاری بیشتر در آینده می بینیم.

سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها تنها یک نمونه است که نشان می‌دهد چگونه اقدامات سریع و جسورانه ای که کشورهای ما باید برای جلوگیری از این بحران انجام دهند، فرصتی کم‌نظیر – فرصتی که هر چند نسل یک بار به وجود می‌آید – را برای تحریک رشد اقتصادی و ایجاد شغل‌ها با درآمدهای خوب به وجود می‌آورد.

اما حتی اگر گذار به یک اقتصاد سبز به طور کلی فرصت‌های شغلی را افزایش دهد – و ما معتقدیم چنین خواهد بود – همه این شغل ها به کارکنانی که شغل های قبلی‌شان را از دست دادند، تعلق نخواهد گرفت. ما وظیفه داریم که همه را با خود همراه کنیم.

و با این موضوع به چالش سوم، یعنی نابرابری می رسیم. داده ها کاملاً واضح هستند: هم همه گیری و هم بحران اقلیمی بیشترین آسیب را به اقشار محروم جامعه ما وارد کرده اند. ما در ایالات متحده شاهد بوده ایم که گروه های اقلیت به نسبت موارد بیشتری از مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ داشته اند، و همچنین آسیب های بیشتری را در اثر تغییرات اقلیمی فزاینده متحمل شده اند.

همه ما در این مورد مسئولیتی بر عهده داریم. برای چندین دهه، کشورهای عضو این سازمان موفقیت اقتصادی را عمدتاً بر اساس افزایش تولید ناخالص داخلی و بازارهای سهام – که واقعیت میلیون ها خانواده شاغل را منعکس نمی کند، اندازه گیری کردند. در عوض، رشد بی سابقه ما اغلب با افزایش نابرابری همراه بوده است. مردم در کشورهای ما و سراسر جهان خواهان رشد بیشتر و برابری بیشتر هستند. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی می تواند در تحقق این هدف نقش مهمی ایفا کند.

همانطور که ماتیاس گفت، یکی از راه ها برای انجام این کار پیشبرد تلاش ها برای تعیین حداقل نرخ جهانی مالیات بر شرکت ها است. این کار ما را قادر خواهد ساخت از رقابت بی ثمر و منفی بین همه کشورهایمان برای پایین آوردن نرخ مالیات بر شرکت ها جلوگیری کنیم، چرا که دیگران نیز در واکنش نرخ مالیات خود را کاهش می دهند. این رقابت ده ها سال است ادامه دارد و هیچ کشوری برنده نشده است. در عوض، نرخ های پایین مالیات بر شرکت ها در جذب کسب و کارهای جدید ناکام مانده و کارگران و شرکت ها را از شرایط رقابت عادلانه محروم نگه داشته اند. افزوده بر این، این رویکرد باعث گشته است شرکت ها از پرداخت سهم عادلانه خود اجتناب کنند. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی برآورد می کند که اجتناب از پرداخت مالیات بر شرکت ها سالانه بین ۱۰۰ تا ۲۴۰ میلیارد دلار هزینه برمی دارد. اینها منابعی هستند که می توانند در زمینه آموزش، مراقبت های بهداشتی، و زیرساخت های سبز در جوامع ما سرمایه گذاری شوند.

یک رویکرد مشترک در زمینه مالیات بر شرکت ها به این رقابت پایان خواهد داد، شرایط برابر و عادلانه ایجاد خواهد کرد، به سیستم مالیاتی بین المللی ثبات خواهد بخشید، باعث ترویج برابری بیشتر بین کشورها خواهد شد، و جمع آوری درآمدهای مالیاتی و تأمین مالی اولویت های توسعه را برای کشورهای در حال توسعه آسان تر خواهد کرد. ما باید این کار را انجام دهیم؛ ما باید این کار را با هم انجام دهیم.

سازمان همکاری و توسعه اقتصادی همچنین می تواند به ما نشان دهد که افزایش نابرابری در واقع چگونه به همه ما آسیب می رساند. ایالات متحده در حال سرمایه گذاری در ابتکارات متعدد به منظور گسترش ظرفیت این سازمان برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده هایی است که هزینه واقعی تبعیض را اندازه گیری و ارزیابی می کنند.

به عنوان مثال، ما به تأمین مالی تحقیقات سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در مورد منافع اقتصادی و اجتماعی خالص کشورهایمان برای بهبود شمول دگرباشان جنسی کمک می کنیم. و ما در حال سرمایه گذاری برای تقویت ظرفیت سازمان همکاری و توسعه اقتصادی برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده هایی هستیم که از لحاظ نژاد و جنسیت تقسیم بندی شده اند. این بر اساس تحقیقات مهم سازمان همکاری و توسعه اقتصادی انجام خواهد گرفت که مزایای گسترده توانمندسازی اقتصادی زنان را ثابت می کند. برای مثال در دانمارک، ایسلند، نروژ، و سوئد، افزایش اشتغال زنان در ۴۰ تا ۵۰ سال گذشته ۱۰ تا ۲۰ درصد از ​​رشد متوسط تولید ناخالص داخلی سالانه را به خود اختصاص داده است.

در قلب همه این تلاش ها باید این واقعیت را پذیرفت که بیش از همیشه، ثروت واقعی کشورهای ما نه تنها در منابع طبیعی، قدرت نیروهای نظامی، وسعت جغرافیایی و فراوانی منابع مان، بلکه در مردم ما، و در توانایی ما برای تحقق بخشیدن به پتانسیل کامل آنها یافت می شود.

سرانجام، ما با چالش شکل دهی قواعد و مقررات برای فناوری های جدید و نوظهور مواجه هستیم. ما باید اطمینان حاصل کنیم که پیشرفت ها در عرصه فناوری برای ارتقاء مردم و پیشبرد آزادی های بشر به کار گرفته می شوند – نه سرکوب مخالفان، برانگیختن نابرابری های بیشتر، یا هدف قرار دادن اقلیت ها. به عنوان مثال، ما دیده ایم که چگونه الگوریتم های قابل پیش بینی، از اجرای نظم و قانون توسط نیروهای پلیس گرفته تا محکومیت به حبس و آزادی مشروط می تواند به تبعیض و پیش داوری ها علیه سیاهپوستان در ایالات متحده شدت بخشد.

ما با هم می توانیم اطمینان حاصل کنیم که ارزش ها و منافع ما به شکل دادن قوانین دیجیتالی جدید کمک خواهند کرد.

هوش مصنوعی را در نظر بگیرید. حمایت مشترک ما از اصول سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در زمینه هوش مصنوعی در سال ۲۰۱۹- اولین مجموعه از اصول بین دولتی در این زمینه – و راه اندازی مشارکت جهانی در زمینه هوش مصنوعی در سال ۲۰۲۰، پایه ای را برای اقدامات جهانی بنا نهاد.

همین هفته گذشته، من همراه با جینا ریموندو، وزیر بازرگانی ایالات متحده؛ کاترین تای، نماینده تجاری ایالات متحده که در اینجا پاریس نیز حضور دارد، برای شرکت در نخستین جلسه شورای تجارت و فناوری ایالات متحده و اتحادیه اروپا در پیتسبرگ به نمایندگان اتحادیه اروپا پیوستیم.

ما بیانیه مشترکی را در مورد اصول هوش مصنوعی اتخاذ کردیم که در توصیه ۲۰۱۹ سازمان همکاری و توسعه اقتصادی ریشه دارد و بر اهمیت هوش مصنوعی قابل اعتماد با رعایت احترام به حقوق بشر و ارزش های دموکراتیک تاکید می کند. تنها چند روز قبل از آن، ایالات متحده، استرالیا، ژاپن، هند – در مشارکت به اصطلاح چهارگانه – به ادغام حقوق بشر و ارزش های دموکراتیک در شیوه طراحی، توسعه، مدیریت، و استفاده از فناوری ها متعهد گشتند.

در گفتگوهای مستمر ما با اعضای سازمان به سایر مسائل مهم فناوری که باید به شیوه ای مشابه به آنها بپردازیم – از جمله مسائل مربوط به امنیت سایبری، دارایی های دیجیتالی، و امنیت زنجیره تامین اشاره شده است. ما مشتاقانه در انتظار رایزتی با سایر دموکراسی ها در مورد نقش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در شکل دهی به این حوزه ها خواهیم بود.

شصت سال پس از تأسیس سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، ما در یک نقطه عطف قرار داریم.

اصول و مبانی در کانون این سازمان و دموکراسی های ما توسط دولت های اقتدارگرا که ادعا دارند الگوی حکومت آنها نیازهای اساسی مردم را بهتر برآورده می کنند، به چالش کشیده شده است. برخی از همین دولت ها فعالانه در پی تضعیف نظم مبتنی بر قوانین هستند که برای نسل ها برای تضمین امنیت و رفاه کشورهای ما اساسی بوده است.

مسئله نمی تواند جدی تر و مهمتر از این باشد.

بنابراین نقش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی هرگز تا این اندازه مهم نبوده است. ما باید ثابت کنیم که رویکرد ما می تواند به زندگی مردم در کشورهای ما و در همه کشورها بهبود بخشد؛ و به نحوی که منصفانه تر از گذشته خواهد بود.

بیایید مزیت اساسی الگوی دموکراتیک را به خاطر بسپاریم: باز بودن. باز بودن، ما و شهروندانمان را قادر می سازد تا ببینیم در کدام زمینه موفق هستیم و در کدام زمینه کمبود داریم؛ تا از یکدیگر بیاموزیم؛ تا خودمان را مسئول و پاسخگو بدانیم؛ تا بهتر عمل کنیم.

و به ویژه سازمان همکاری و توسعه اقتصادی – از طریق تحقیقات دقیق و واقع بینانه خود به ما نشان می دهد که چگونه می توانیم بهتر عمل کنیم و سیاست های بهتری را برای زندگی بهتر شناسایی کرده و به اجرا گذاریم.

در ۱۹۴۷، وقتی پرزیدنت ترومن برای ارائه طرح مارشال به کنگره ایالات متحده رفت، او به سازمان همکاری اقتصادی اروپا (OEEC) که به تازگی – با نام سازمان همکاری های اقتصادی اروپا – تأسیس شده بود به عنوان نمونه ای از این یاد کرد که چرا ایجاد روابط محکم تر با سایر دموکراسی ها به نفع آمریکا خواهد بود. او چنین گفت:

“وقتی نمایندگان ۱۶ کشور مستقل – با مردم، تاریخ ها و نهادهای گوناگون – به طور مشترک تصمیم می گیرند روابط اقتصادی نزدیکتری با یکدیگر برقرار کنند و از اقدامات خودشکن ناسیونالیسم دوری کنند، موانع پیش رو در راه بازیابی کمتر مهیب به نظر می رسند.”

ما اکنون ۳۸ کشور عضو داریم، و به این معنی است که توانایی جمعی ما برای غلبه بر این موانع حتی بیشتر است. ایالات متحده به رشد و قوی تر شدن این سازمان متعهد می باشد. ما آماده هستیم با سایر کشورهای عضو همکاری کنیم تا با ایجاد اجماع پیش رویم، و کشورهایی که ارزش های مشترک ما را دارند و معیارهای بالای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی را رعایت می کنند، بتوانند مسیر عضویت را دنبال کنند.

صرفنظر از بزرگی چالش های پیش رو، وقتی با هم به آنها بپردازیم دیگر چندان مهیب نیستند. و هر یک از این چالش ها فرصتی را برای خدمت به مردم مان برای ما فراهم می کند: تحکیم بهداشت عمومی به هم پیوسته ما؛ حفاظت از سیاره با شکوه مان و در عین ایجاد مشاغل جدید و با درآمد خوب؛ توسعه اقتصادهایمان به طوری که وضعیت همه مردم ما را ارتقاء دهد؛ استفاده از فناوری های نوین به طوری که پیشرفت و حقوق بشر را ترویج کند. اگر ما همچنان بر اساس ارزش های مشترکی که در ۶۰ سال گذشته ما را راهنمایی کرده اند برای اتخاذ بهترین سیاست های ممکن با هم همکاری کنیم، هیچ محدودیتی برای دستاوردهایمان وجود نخواهد داشت.

بسیار سپاسگزارم. (تشویق حضار.)


برای مشاهده محتوای اصلی: https://www.state.gov/secretary-antony-j-blinken-at-oecd-opening-and-keynote-address/

این ترجمه‌ جهت رفاه خواننده ارائه شده‌ است و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.

U.S. Department of State

The Lessons of 1989: Freedom and Our Future