اظهارات سفیر لیندا توماس-گرینفیلد در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره تأثیرات انسانی جنگ روسیه علیه اوکراین

نمایندگی ایالات متحده در سازمان ملل متحد
سفیر لیندا توماس-گرینفیلد
نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد
نیویورک، نیویورک
۵ آوریل ۲۰۲۲
همان‌گونه که سخنرانی انجام شد

از شما سپاسگزارم خانم رئیس. در آغاز اجازه دهید با سپاسگزاری از امارات متحده عربی و سفیر نسیبه برای ریاست موفقیت‌آمیز او طی ماه مارس شروع کنم. خانم رئیس، در حالی که ریاست خود بر شورای امنیت را آغاز می‌کنید من می‌خواهم از بریتانیا برای رهبری‌تان و برای سازماندهی گفت‌وگوی حیاتی امروز درباره اوکراین تشکر کنم. من همچنین می‌خواهم از دبیر کل برای اظهارات و دیگر جلسات توجیهی او سپاسگزاری کنم. و من مایلم مراتب خوشامدگویی گرم خود را به زلنسکی، رئیس‌جمهوری [اوکراین]، تقدیم کنم. من به شدت تحت تأثیر سخنرانی اخیر او خطاب به کنگره ما قرار رفتم و ما به راستی از حضور امروز او در این جا، در شرایطی که او و اوکراین با آن روبه‌رو هستند، مفتخریم.

خانم رئیس، من دیشب از سفر به مولداوی و رومانی بازگشتم. من با چشمان خودم بحران پناهجویی ناشی از جنگ خلاف ‌وجدان روسیه را مشاهده کردم. من با پناهجویانی صحبت کردم که با من از تمایل‌شان برای بازگشت به خانه‌های‌شان گفتند. و همه ما تصاویر ساختمان‌های بمباران‌شده را در تلویزیون دیده‌ایم. اما آن چه که ندیده‌ایم این است که در پس آن ساختمان‌های ویران، زندگی‌ها و خانواده‌هایی ویران شد‌ه‌اند. من با زنان و کودکانی دیدار کردم که از اوکراین گریخته بودند. آنها داروندارشان را در کوله‌پشتی جا داده بودند و تنها جایی را که به عنوان خانه می‌شناختند ترک کرده بودند. و این‌ها گفت‌وگوهای تاثرآور و تأمل‌برانگیزی بود.

یک زن جوان که با او صحبت کردم به همراه برادر شش ساله‌اش، که اوتیسم داشت و هم‌زمان با سرطان دست و پنجه نرم می‌کرد، آمده بود. مادر مجردشان به آنها کمک کرده بود که بگریزند و جان‌شان را نجات دهند، اما جنگ روسیه مراقبت‌هایی را که برادرش به شدت به آنها نیاز دارد قطع کرده است.

با زن دیگری صحبت کردم که به همراه فرزند هشت ساله‌اش از اودسا گریخته بود. پدر کودک، که در آن جا مانده بود، به آنها گفت که همان شب درست کنار آپارتمان‌شان گلوله‌باران شد – و اگر آنها آن جا را ترک نکرده بودند، کاملا امکان داشت که جان‌شان را از دست بدهند.

سومین زنی که دیدم به من گفت که قبلاً شیفته مسافرت بود – اما هرگز فکر نمی‌کرد که سفر بعدی او فرار برای نجات جانش باشد. وقتی از او پرسیدم که اهل کجا است، اول شروع به صحبت کرد و سپس با چشمانی پر از اشک گفت: «متاسفم، نمی‌دانم چگونه می‌توانم بگویم: آیا بگویم در کی‌‌یف زندگی می‌کنم یا بگویم که قبلاً در کی‌‌یف زندگی می‌کردم.» او در همان لحظه تازه دریافته بود که زندگی‌اش به دلیل این جنگ بی‌معنا تغییری تا به این حد چشمگیر داشته است.

این‌ها سه روایت از روایت‌های بیش از ۱۰ میلیون نفر – شامل شش میلیون آواره داخلی و چهار میلیون که اوکراین را به طور کامل ترک کرده‌اند – هستند. چهار میلیون نفری که به کشورهای سخاوتمندی مانند مولداوی، رومانی، لهستان، اسلواکی، مجارستان، و دیگران در سراسر منطقه و جهان تکیه داده‌‌اند تا از همه کسانی که در جست‌وجو برای یافتن ایمنی اوکراین را ترک کرده‌اند، استقبال و پشتیبانی کنند. همسایگان اوکراین بار سنگین بزرگترین بحران پناهجویی اروپا از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون را به دوش می‌کشند. و من می‌خواهم این کشورها بدانند که ایالات متحده شریکی متعهد برای آنها است.

و به همین دلیل است که ایالات متحده به تازگی اعلام کرد ما آماده‌ایم بیش از یک میلیارد دلار بودجه جدید را در قالب کمک‌های بشردوستانه به آسیب‌دیدگان جنگ روسیه در اوکراین و پیامدهای شدید آن در سراسر جهان ارائه دهیم. و به همین دلیل است که ما تا ۱۰۰ هزار اوکراینی و اتباع دیگر را که از تجاوز روسیه گریخته‌اند، در ایالات متحده می‌پذیریم. ما به ارائه کمک به تلاش‌های بشردوستانه برای یاری رساندن به مردم اوکراین و همه افرادی که از خشونت پوتین می‌گریزند، ادامه خواهیم داد.

اما به همان اندازه که روایت‌هایی که در مولداوی و رومانی شنیدم دلخراش هستند، روایت‌هایی هم هستند که ما هرگز آنها را نخواهیم شنید: روایت‌های افرادی که ما در تصاویری که از بوچا خارج شده‌اند، دید‌ه‌ایم. همه ما این تصاویر وحشتناک را دیده‌ایم: پیکرهای بی‌جانی که در خیابان‌ها افتاده‌اند، ظاهراً به صورت فله‌ای اعدام شده‌اند، و دستان‌شان از پشت بسته شده است. در حالی که ما تلاش می‌کنیم رویدادهای نشان داده شده در این تصاویر را به طور مستقل تأیید کنیم، می‌خواهم به این شورا یادآوری کنم که بنا بر اطلاعات موجود کنونی ارزیابی ایالات متحده این است که اعضای نیروهای روسیه در اوکراین مرتکب جنایات جنگی شده‌اند.

و حتی پیش از دیدن تصاویر بوچا، رئیس‌جمهوری زلنسکی و دیگر افراد حاضر در منطقه از ربوده شدن کودکان خبر داده بودند – و ما امروز این را از او شنیدیم. همچنین شهرداران، پزشکان، سران مذهبی، روزنامه‌نگاران، و همه کسانی که جرأت مخالفت با تجاوزگری روسیه را به خود داده‌اند، ربوده شده‌اند. بنا بر برخی گزارش‌های موثق – از جمله شورای شهر ماریوپل – برخی از آنها به مکان‌های موسوم به اصطلاح «اردوگاه‌های فیلتراسیون» برده شده‌اند؛ جایی که بنا بر گزارش‌ها، نیروهای روسی ده‌ها هزار تن از شهروندان اوکراین را وادار می‌کنند که به روسیه جا به جا شوند.

گزارش‌ها نشان می‌دهند که ماموران امنیت فدرال روسیه در حال ضبط گذرنامه‌ها و کارت‌های شناسایی، مصادره تلفن‌های همراه، و جدا کردن خانواده‌ها از یکدیگر هستند. نیازی نیست من بگویم این به اصطلاح «اردوگاه‌های فیلتراسیون» یادآور چه چیزی هستند. این هولناک است و ما نمی‌توانیم خودمان را به ندیدن بزنیم.

ما روز به روز بیشتر و بیشتر می‌بینیم که روسیه تا چه حد برای حقوق بشر احترامی قائل نیست. و به همین دلیل است که من دیروز اعلام کردم ایالات متحده، در هماهنگی با اوکراین و بسیاری دیگر از کشورهای عضو سازمان ملل متحد، در پی تعلیق عضویت روسیه در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواهد بود.

با توجه به انبوه شواهد و مدارک فزاینده، روسیه نباید در نهادی که هدف آن – هدف اصلی آن – ترویج احترام به حقوق بشر است، دارای مقام و جایگاهی باشد. این امر نه تنها اوج دورویی محسوب می‌شود، بلکه امری خطرناک است. روسیه از عضویت خود در شورای حقوق بشر به منزله بستری برای تبلیغات بهره می‌گیرد تا وانمود کند که روسیه نگرانی‌های مشروعی نسبت به حقوق بشر دارد. در حقیقت، من می‌دانم که ما امروز در این‌جا بخشی از آن تبلیغات را خواهیم شنید و من حاضر نیستم با پاسخ دادن به این دروغ‌ها برای‌شان ارزشی قائل شوم. تنها این را می‌گویم، هر دروغی که ما از نماینده روسیه می‌شنویم، گواه دیگری است که نشان می‌دهد آنها به شورای حقوق بشر تعلق ندارند.

صد و چهل کشور عضو سازمان ملل متحد به محکومیت روسیه در رابطه با جنگ بدون تحریک قبلی و بحران انسانی که آن کشور علیه مردم اوکراین به راه انداخته است، رای دادند. این پیام من برای همه شما است: اکنون زمان آن است که به این واژه‌ها جامه عمل بپوشانیم و به جهان نشان دهیم که می‌توانیم مسئولانه عمل کنیم. و من نیز با رئیس‌جمهوری زلنسکی هم‌نظر هستم که این لحظه مستلزم آن است که قدرت‌ها و رهبران مسئولیت‌پذیر جهان شهامت‌شان را به نمایش بگذارند و در برابر تهدید خطرناک و بدون تحریک قبلی روسیه علیه اوکراین و جهان بایستند.

دبیرکل گفته است که مقابله با این تهدید وظیفه شورای امنیت است. همین‌طور است. و این همچنین مسئولیت رهبران سازمان ملل متحد و رهبران سراسر جهان و یکایک کشورهایی است که در مجمع عمومی نماینده دارند. هیچ‌کس نمی‌تواند مانند سپری در برابر تجاوزگری روسیه عمل کند. تعلیق عضویت روسیه در شورای حقوق بشر امری است که ما به اتفاق از قدرت انجام آن در مجمع عمومی برخورداریم. آرای ما می‌تواند تفاوتی واقعی را رقم بزند.

مشارکت روسیه در شورای حقوق بشر به اعتبار این شورا خدشه وارد می‌کند. این امر سبب تضعیف کل سازمان ملل متحد می‌شود و کاملاً نادرست است. بیایید برای انجام کار درست به هم بپیوندیم و در حق مردم اوکراین درست عمل کنیم. بیایید این گام را برداریم تا به آنها کمک کنیم که روند بازسازی زندگی‌شان را آغاز کنند. و بیایید به اندازه رئیس‌جمهوری زلنسکی، که امروز بسیار مفتخریم او را همراه‌مان داریم، شجاعت داشته باشیم.

رئیس‌جمهوری زلنسکی، من می‌خواهم شما بدانید در حالی که شما با این حمله بی‌رحمانه به حاکمیت ملی‌تان، دموکراسی‌تان، و آزادی‌تان روبرو هستید، ما در کنار مردم اوکراین ایستاده‌ایم.

از شما سپاسگزارم.

برای مشاهده محتوای اصلی: https://usun.usmission.gov/remarks-by-ambassador-linda-thomas-greenfield-at-a-un-security-council-briefing-on-the-humanitarian-impact-of-russias-war-against-ukraine/

این ترجمه‌ها جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.