وزارت خارجه ایالات متحده
دفتر سخنگو
جلسه مطبوعاتی بدون ذکر نام
۲۴ ژوئن ۲۰۲۱
از طریق کنفرانس تلفنی
مجری: سپاس از شما. عصر همگی به خیر. و با سپاس از این که امروز به تماس ما پیوستید. [مقام ارشد وزارت خارجه] امروز با ما است. [مقام ارشد وزارت خارجه] درباره وضعیت کنونی پس از پایان دور ششم گفتوگوها صحبت خواهد کرد. فقط محض یادآوری، [مقام ارشد وزارت خارجه] امروز بدون ذکر نام صحبت خواهد کرد و شما میتوانید در گزارشتان از او به عنوان «مقام ارشد وزارت خارجه» یاد کنید.
همچنین به عنوان یک یادآوری دیگر این تماس تلفنی تا زمان پایان یافتن آن اجازه انتشار ندارد و فایل صوتی این جلسه نمیتواند منتشر یا بازپخش شود. در این جا از [مقام ارشد وزارت خارجه] میخواهم صحبت کنند تا اظهارات [مقام ارشد وزارت خارجه] را بشنویم.
مقام ارشد وزارت خارجه: از شما سپاسگزارم و بار دیگر برای انجام این کار سپاسگزاری میکنم. من میدانم که طی چند هفته گذشته تا حدی سردرگمی وجود داشته و برخی گزارشها ممکن است موجب افزایش این سردرگمی شده باشند. و امکان دارد که بخشی از آن به این دلیل باشد که ما مدتی است چنین [جلسهای] نداشتهایم. بنابراین خوشحال هستم که بار دیگر در حال برگزاری آن هستیم و سعی میکنم برخی سردرگمیها را که ممکن است وجود داشته باشند، برطرف کنم. بنابراین، به اختصار در آغاز آن چه را که میخواهم، میگویم و فقط سعی میکنم به دو موضوع، که فکر میکنم موجب به وجود آمدن بخشی از آن عدم قطعیتها شده است، بپردازم.
نخست، مقطعی از مذاکرات که در آن هستیم – و گزارشهایی منتشر شدهاند مبنی بر این که ما اساساً با ایران به توافق رسیدهایم و فقط موضوع تصمیمگیری در رابطه با زمان انتشار آن باقی مانده است. بگذارید این موضوع را کاملاً روشن کنم: ما به تازگی دور ششم را به پایان رساندیم. ما اقدام به از سر گیری – یا برای دور هفتم در آیندهای نه چندان دور بازخواهیم گشت و اگر به توافق رسیده بودیم، چنین کاری را انجام نمیدادیم. ما هنوز هم اختلافاتی جدی داریم که برطرف نشده است. ما با ایران در رابطه با مجموعهای از مسائل، از جمله گامهای هستهای که ایران باید برای بازگشت به رعایت برجام بردارد، رفع تحریمها که ایالات متحده باید ارائه دهد، و یا توالی گامهایی که هر دو طرف باید بردارند اختلافاتی جدی [داریم.] تا زمانی که بر سر همه چیز توافق نشود، هیچ چیز مورد توافق قرار نگرفته است. و از آنجا که هنوز هیچ چیز مورد توافق قرار نگرفته است، هنوز هیچ چیز قطعی نیست. و هنوز هم برخی مسائل بسیار مهم وجود دارد که باید حلوفصل شود. به همین ترتیب، اگر ما فکر نمیکردیم که حصول به یک توافق امکانپذیر است، برای دور هفتم بازنمیگشتیم. این، همچنان امری امکانپذیر است. این، همچنان هدف ما است. اما هنوز به آنجا نرسیدهایم و من نمیخواهم در رابطه با احتمال یا زمان رسیدن به آنجا گمانهزنی کنم.
نکته دوم، در رابطه با زمان و به ویژه تأثیر انتخابات (غیرقابل شنیدن). نخست، من فکر میکنم که آنچه را که ما درباره انتخابات و رئیسجمهوری جدید فکر میکردیم – این حقیقت که این یک روند از پیش ساخته شده بود و خواست مردم ایران را بازتاب نمیداد – گفتهایم. و ما همچنین آن چه را که درباره پیشینه رئیسجمهوری منتخب فکر میکردیم، بیان کردهایم. با این حال، از دید ما این امر بر اراده ما جهت تلاش برای دستیابی به یک توافق یا سرعتی که با آن به دنبال رسیدن به آن هدف خواهیم رفت، تأثیری نخواهد گذاشت. ما درباره هر گونه تأثیری که این امر ممکن است بر تصمیمگیری ایران بگذارد، تردیدی نداریم. اما هدف ما این است که هدف تعیین شده توسط پرزیدنت بایدن، هم در دوران کارزار انتخاباتی و هم از آن زمان تاکنون را – که تلاش برای رسیدگی – به شیوه دیپلماتیک – که ترجیح ما است – هدف ما برای جلوگیری از دستیابی ایران به یک سلاح هستهای است، را دنبال کنیم.
و ما بر این باوریم که دیپلماسی از طریق بازگشت به برجام بهترین راه برای دستیابی به آن هدف است و ما آن را با هر کسی که در ایران قدرت را در اختیار داشته باشد دنبال خواهیم کرد، دقیقاً به این دلیل که ما با رهبران آنها اختلافات جدی – بسیار جدی داریم. و ما بر این باوریم که جلوگیری از دستیابی آنها به سلاح هستهای گام مهمی در تلاش برای رسیدگی به دیگر مسائلی است که با ایران داریم؛ چرا که – تکرار میکنم همانطور که پرزیدنت بایدن و وزیر خارجه این موضوع را روشن کردهاند، ما بازگشت به برجام را به عنوان آغاز یک روند دیپلماتیک و نه پایان آن قلمداد میکنیم. زیرا ما موارد نگرانی متعدد دیگری داریم که باید درباره گروههای (غیرقابل شنیدن) ایران در منطقه، برنامه موشکی بالستیک آن، و بسیاری دیگر از فعالیتهای بیثباتکننده آن، مطرح کنیم.
در پایان من میخواهم کمی درباره موضوعی که به اندازه هر موضوع دیگری که تاکنون گفتهام، اهمیت دارد صحبت کنم و آن مسئله شهروندان آمریکایی به ناحق بازداشت شده در ایران است. همین که من هنوز باید این موضوع را مطرح کنم، همین که آنها هنوز به خانه بازنگشتهاند، شرمآور است و این چیزی است که هر روز برای رفع آن مبارزه میکنیم. و این امر برای احمد، برای سیامک، برای باقر، و برای مراد – این اولویت ما است. ما تا زمانی که آنها به خانه بازنگشته باشند، آرام نخواهیم گرفت و هر چه در توان داریم انجام خواهیم داد تا مطمئن شویم که آن روز خیلی زود فرا خواهد رسید.
به این ترتیب، من با کمال میل پرسشهای شما را خواهم شنید.
مجری: عالی. سپاس از شما. اجازه دهید به سراغ خط نیک ودهمز برویم.
اپراتور: یک لحظه لطفاً. قبل از آن که صحبت کنید، منتظر بمانید تا من بگویم که خط شما باز است. و نیک، خط شما باز است.
پرسش: با سپاس فراوان. [مقام ارشد وزارت خارجه] با توجه به این که شما در توالی گامها اختلافنظر دارید، آیا شما – آیا میتوانید به ما بگویید که معافیتهای نفتی چگونه در این مقوله میگنجد؟ و آیا شما این معافیتها را در نخستین روز صادر میکنید یا منتظر میمانید تا آنها را مدتی بعد، شاید دو یا سه ماه بعد از آن که آژانس بینالمللی انرژی اتمی رعایت [برجام] را تأیید کرد، آنها را صادر کنید؟ و آيا شما حاضر خواهید بود که معافیتها را بدون تأیید آژانس مبنی بر رعایت [برجام] اعطا کنید؟ و نکته دوم آن که آیا میتوانید درباره این ایده که زمان به سرعت در حال سپری شدن است، اظهارنظر کنید؟ چرا که اگر مدت زمان زیادی بگذرد، ایران از لحاظ فناوری به قدری پیشرفت خواهد کرد که مفاد اولیه برجام عملاً محل تردید خواهد بود و شما باید بر سر یک توافق کاملاً جدید مذاکره کنید. سپاسگزارم.
مقام ارشد وزارت خارجه: بسیار خوب. سپاسگزارم نیک. درباره با پرسش نخست، این موضوع ممکن است به چندین پرسش دیگر که مطرح خواهد شد، مرتبط باشد. اما موضوعی که ما ترجیح میدهیم با اصحاب رسانه – و نه با ایران – در مورد آن مذاکره کنیم، کاری که انجام خواهیم داد نیست. از این رو من ترجیح میدهم – من به جزئیات موضعمان در مورد مسائل مختلف نخواهم پرداخت. بنابراین، من از پرسش نخست صرفنظر میکنم.
پرسش دوم درباره زمان است. گوش کنید، هیچ – قضیه به گونهای نیست که انگار یک زمان علمی وجود داشته باشد پ درست در همان زمان از آن آستانهای که شما به آن اشاره کردید، عبور شود. اما قطعاً زمان یک عامل مثبت نیست. و این روند به طور نامحدود باز نخواهد ماند. از این رو است که ما تلاش میکنیم به این توافق بازگردیم. ما میدانیم که ایران به پیشرفت ادامه میدهد و دقیقاً به همین دلیل است که ما باور داریم خروج از این توافق یک اشتباه بود و به همین دلیل است که ما با این اوضاع روبهرو هستیم. ما تلاش خواهیم کرد که آنها را هر چه زودتر تحت شرایط آن توافق بازگردانیم. اگر این کار به سرعت انجام نشود و اگر ایران به پیشرفتهای خود ادامه دهد، البته این چیزی است که ما باید در رابطه با ملاحظات آن توافقنامهای که آماده پذیرش آن هستیم، مد نظر قرار دهیم.
مجری: اجازه دهید به سراغ خط لارا جیکس برویم.
اپراتور: یک لحظه. و لارا خط شما باز است. خواهش میکنم بفرمایید. و لارا، لطفاً دکمه قطع صدا را بررسی کنید.
پرسش: بله. متأسفم. در واقع [میکروفون] من در حالت قطع صدا بود. با پوزش فراوان. سپاسگزارم. و [مقام ارشد وزارت خارجه]، شما یک دقیقه پیش گفتید که بازگشت به برجام را به عنوان آغاز روند، و نه پایان آن، میبینیم. رئیسجمهوری جدید ایران به وضوح گفته است که یک توافق بلندمدتتر و نیرومندتر برای مهار برنامههای موشکی و نیروهای نیابتی را مدنظر قرار نخواهد داد. بنابراین، من میخواهم بدانم که چرا شما فکر میکنید این مسئله قابل حل است؟ و من همچنین میخواهم بدانم که آیا میتوانید کمی درباره بازرسیهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی که فکر میکنم امروز منقضی میشود، صحبت کنید؟ من فکر میکنم یک توافق احتمالی برای تمدید دوباره آن وجود دارد. آیا این دلیلی برای خوشبینی است؟
مقام ارشد وزارت خارجه: سپاسگزارم لارا. در رابطه با نکته اول، بله ما سخنان رئیسی، رئیسجمهوری منتخب، را شنیدهایم. صادقانه باید گفت این تفاوت چندانی با آن چه که دیگر رهبران ایران مدتها است بیان کردهاند، ندارد. اما ما هم به همان اندازه واضح، کاملاً واضح، بودهایم و پرزیدنت بایدن نیز از دوران کارزار انتخاباتی و از نخستین روز کار خود در این سمت کاملاً واضح بوده است. و آن این است که، ما بر این باوریم که ما میتوانیم – ما نیازمند آن هستیم که پس از آن که ما – با فرض این که ما به برجام بازگردیم، در مورد سایر موارد بحث میکنیم. ما نگرانیهای بسیار زیادی داریم، اما ایران هم نگرانیهایی دارد که میخواهد به آنها رسیدگی کند و آنها این موضوع را از جمله در این گفتوگوها برای ما بسیار روشن کردهاند که آنها – مواردی هستند که آنها درخواست میکنند و آن موارد فراتر از شرایط برجام است. بنابراین، موضع ما همان چیزی که بود باقی میماند و ما بازگشت به برجام را به منزله آغاز یک روند دیپلماتیک میانگاریم و بر این باوریم که نیازمند تعامل در گفتوگوها با ایران و موارد متعددی برای حلوفصل مسائل دیگر هستیم. بنابراین، ما باید راهی پیدا کنیم تا آن اختلاف را حل کنیم.
در رابطه با آژانس بینالمللی انرژی اتمی، خیلی خوب شد که به آن موضوع اشاره کردید. بدیهی است که ما نگران آن هستیم که در – از زمانی که من صحبت میکنم – شاید از آن زمان تاکنون خبرهایی منتشر شده باشد – یعنی طی حدود یک ساعت گذشته، ولی ما هنوز چیزی در رابطه با این که یک تفاهم حاصل شده باشد، نشنیدهایم. اگر تفاهمی حاصل شود، مثبت خواهد بود. هر چند ما نباید بازی کنیم – ایران نباید هر بار که این توافقها تمدید میشود، سیاست رفتن تا لبه پرتگاه را دنبال کند. من خیلی ساده میگویم که در فقدان چنین تفاهمی، در شرایطی که آژانس بینالمللی انرژی اتمی قادر نیست بر اقدامات ایران نظارت کند، بازگشت به برجام نیز به مراتب پیچیدهتر خواهد بود. چرا که ما خواهیم دانست خط پایه برنامه هستهای آنها چیست. و اگر آژانس برای مدت زمان مشخصی [بر برنامه هستهای ایران] نظارت نداشته باشد و ما ندانیم که آن خط پایه چیست، یافتن راهی برای بازگشت به برجام بسیار دشوارتر خواهد بود.
مجری: بگذارید به سراغ خط جنیفر هنسلر برویم.
اپراتور: و جنیفر، خط شما باز است. بفرمایید لطفاً.
پرسش: سلام. [مقام ارشد وزارت خارجه]. از شما برای انجام این کار بسیار سپاسگزارم. شما در رابطه با تضمینهایی مبنی بر این که ایالات متحده چهار سال دیگر از این توافق خارج نخواهد شد، به ایرانیها چه میگویید؟ شما چگونه نگرانیهای آنها در این زمینه را برطرف میکنید؟ و در رابطه با موضوع گروگانها، آیا هیچ گونه پیشرفتی در رابطه با آزادی آنها حاصل شده است؟ آیا هنوز هم مانند گذشته آزادی آنها پیششرط بازگشت ایالات متحده به برجام نیست؟ سپاس از شما.
مقام ارشد وزارت خارجه: سپاسگزارم. خوب، منظور من این است که چیزی به نام تضمین وجود ندارد و من فکر میکنم که هم ایران و هم ما این را میدانیم. ما هیچ تضمینی نداریم. آنها هیچ تضمینی ندارند. برجام این گونه ساخته شده است که اگر یک طرف آن را نقض کند، طرف دیگر – پاسخ آن برداشتن گامهای نقضکننده توسط طرف مقابل خواهد بود. اما آن چه ما فکر میکنیم، این است که بهترین تضمین، بازگشت به توافق و اجرای صادقانه آن است و آن – و ما فکر میکنیم که یک – که آن بهترین پاسخ است؛ چرا که چیزی به نام تضمین وجود ندارد.
دوم آن که، در رابطه با پرسش بازداشتشدگان همان چیزی است که من درباره توافق گفتم؛ چرا که تا زمانی که بر سر همه چیز توافق نشود، هیچ چیز مورد توافق قرار نگرفته است. چون ما هنوز توافقی نداریم، من درباره این که تا چه حد به آن نزدیک هستیم، حرفی نخواهم زد. با این وجود، ما پیشرفتهایی داشتهایم. ما مذاکرات غیرمستقیمی را با ایران درباره آزادی آنها انجام دادهایم، اما هنوز به آنجا نرسیدهایم. و من نمیخواهم تا زمانی که به آن مرحله نرسیدهایم، به خانوادههایی که تا همین حالا هم رنج بسیار زیادی را متحمل شدهاند، امید واهی بدهم. و همان گونه که در گذشته گفتهام، این یک اولویت است و ما قطعاً اصرار داریم که چهار شهروند آمریکا که به ناحق بازداشت شدهاند، آزاد شوند.
مجری: اجازه دهیم به سراغ خط ارشد محمد برویم.
اپراتور: و ارشد، خط شما باز است. خواهش میکنم بفرمایید. و ارشد، لطفا دکمه قطع صدا را بررسی کنید.
پرسش: سپاسگزارم و از بابت دکمه قطع صدا متأسفم. دو موضوع. یکی آن که آيا اگر ایران نتواند توافقش را با آژانس بینالمللی انرژی هستهای تمدید کند، شما به مذاکرات ادامه خواهید داد؟ و دوم آن که شما گفتید این روند به طور نامحدود باز نخواهد بود. اگر شما نتوانید تا روز ۳ اوت، روزی که درآن دولت رئیسی روی کار خواهد آمد، به یک توافق برسید چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا در آن زمان است که در بسته خواهد شد، یا آن که در باز است؟ این ممکن است نامحدود باشد، اما آیا امکان دارد که برای مدت چند ماه یا حتی چند سال باز بماند؟ سپاس از شما.
مقام ارشد وزارت خارجه: سپاس. و من میدانم که آن دو پرسش پرسشهای خوب، اما دشواری هستند. ما همچنان امیدواریم که ایران تفاهم فنی خود با آژانس را تمدید کند و یا – پیدا کند – نه، تفاهمهایی که هم اکنون وجود دارد را تمدید کند. همانطور که گفتم، اگر آنها این کار را نکنند، مایه نگرانی جدی خواهد بود. من درباره این که این موضوع چه تأثیری بر مذاکرات خواهد داشت، گمانهزنی نخواهم کرد، اما فکر میکنم که این – ما به روشنی به ایران نشان دادهایم که اگر آنها – اگر آنها راهی برای ادامه تفاهمها با آژانس بینالمللی اتمی پیدا نکنند، بسیار پیچیده – عاملی پیچیده خواهد بود.
در مورد پرسش دوم شما، من تکرار میکنم که من اینجا نخواهم نشست و نخواهم گفت که مهلت مشخصی وجود دارد. بدیهی است که این تصمیمی است که رئیسجمهوری و تیم امنیت ملی او باید اتخاذ کنند. اما وقتی ما گفتهایم – و دیگران هم گفتهاند – که این روند تا ابد باز نخواهد ماند، در این گفته جدی هستیم. ما – این چیزی نیست که ما بتوانیم به طور نامحدود ادامه دهیم. ما مذاکرات جدی داشتهایم و من – همانگونه که گفتهام، ما پیشرفت کردهایم و ایرانیها تاکنون در این مذاکرات جدی بودهاند. اما اختلافاتی هم داشتهایم. و اگر نتوانیم در آینده نه چندان دور آنها را برطرف کنیم، من فکر میکنم که باید دوباره تشکیل جلسه دهیم و دریابیم که چگونه باید به مسیر پیش رو ادامه دهیم.
مجری: اجازه دهید به سراغ خط کورتنی مکبراید برویم.
اپراتور: و کورتنی، خط شما باز است. خواهش میکنم بفرمایید.
پرسش: با سپاس از شما. خوب، با فرض این که – من اینطور متوجه شدهام که شما از صحبت کردن درباره جداول زمانی بیزار هستید. اما دولت چگونه امیدوار است که مذاکرات بعدی را با رئیسجمهوری منتخب رئیسی انجام دهد؟ و شما چگونه – آیا شما اذعان میکنید که به عنوان بخشی از یک گفتوگوی گستردهتر به امید دستیابی به یک توافق جامعتر با ایران، نام او باید از فهرست تحریمها خارج شود؟ سپاس.
مقام ارشد وزارت خارجه: خوب، منظور من این است که، من آن چه را که درباره مذاکرات آینده گفتم تکرار میکنم. من فکر میکنم که ما دیگر نمیتوانستیم درباره موضعمان در آن مورد و آنچه فکر میکنیم، از این واضحتر باشیم. که ما فکر میکنیم، ما بر این باوریم که این موضوع باید بخشی از آنچه که – از روندی که هم اکنون درباره آن بحث میکنیم باشد و ما باید در حال بحث و گفتوگو در مورد ماهیت آن مذاکرات هستیم. ما میدانیم که موضع ایران چیست، اما به همین دلیل است که یکی از آنها – اینها یکی از دلایلی است که ما همچنان درگیر مذاکرات هستیم و به همین دلیل است که هنوز آنها را به نتیجه نرساندهایم.
و من این را هم اضافه میکنم که مسائلی هستند که ایران احساس میکند باید به آنها رسیدگی شود و آن مسائل فراتر از چهارگوشه برجام است و تنها راه رسیدگی به آنها ادامه گفتوگوها با ما خواهد بود. بنابراین، ما بر این باور هستیم که این چیزی است که فقط به نفع ایالات متحده نیست. بلکه اتفاقاً به نفع ایران هم خواهد بود. هرچند خود آنها بهتر میتوانند در این باره قضاوت کنند.
و اما درباره پرسش مربوط به تحریمها، من فکر میکنم جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی، هفته گذشته به آن پرداخت. ما قصد نداریم به جزئیات کارهایی که ممکن است انجام دهیم، بپردازیم. ما به بررسی آنچه که ما – معافیت از تحریمهایی که به باور ما باید ارائه کنیم تا به رعایت مفاد برجام بازگردیم – می پردازیم و این همان چیزی است که ما در رابطه با گامهایی که آماده برداشتن آنها هستیم – و من تأکید میکنم ما اگر بار دیگر به توافق برگردیم – قضاوت خواهیم کرد.
مجری: بسیار خوب. اجازه دهید به سراغ خط میشال غندور برویم.
اپراتور: و میشال، بفرمایید. خط شما باز است.
پرسش: بله. و با سپاس از شما برای انجام این کار. فراخوانهایی از جانب کنگره وجود دارد که از دولت میخواهد از انتخاب رئیسی به عنوان رئیسجمهوری به عنوان فرصتی برای نپیوستن، یا دوباره نپیوستن، به برجام استفاده کند. پاسخ شما به آن چیست؟
مقام ارشد وزارت خارجه: پاسخ من این است: مشارکت ما در مذاکرات به این دلیل نیست که ما به طرفهای ایرانیمان اعتماد داریم، آنها را می پسندیم، یا با آنها هیچگونه وجه اشتراک یا ارزش مشترکی داریم. ما دقیقا به این دلیل این کار را انجام میدهیم که نگرانیهای عمیق و مسائل جدی داریم. و این حقیقت که اکنون یک رئیسجمهوری جدید وجود دارد – یا به زودی رئیسجمهوری جدیدی در ایران روی کار خواهد آمد، موجب از بین رفتن منافع بنیادین امنیت ملی ما، یعنی دستیابی به توافقی که برنامه هستهای آنها را محدود کند و اطمینان یابد که ما از دستیابی آنها به یک سلاح هستهای جلوگیری میکنیم، نخواهد شد. هویت رئیسجمهوری ایران تأثیری بر آن منافع بنیادین امنیت ملی نخواهد داشت. و بار دیگر این را هم اضافه میکنم، همانگونه که مشاور امنیت ملی گفت، ما میدانیم که رئیسجمهوری در نظام ایران تنها تصمیمگیرنده و حتی تصمیمگیرنده اصلی نیست. این یک نظام رهبری است که در آن رهبر حرف آخر را میزند و آن موضع، آن فرد، در نتیجهٔ انتخابات ایران تغییر نکرده است.
مجری: به سراغ خط لارا روزن برویم.
اپراتور: و لارا، خط شما باز است. خواهش میکنم بفرمایید.
پرسش: با سپاس از شما. [مقام ارشد وزارت خارجه]، آنطور که من متوجه شدهام همه کشورهای دیگر عضو گروه ۴+۱ موافق نیستند که باید یک توافق بعدی در کار باشد. آیا ممکن است در این باره صحبت کنید؟ منظور من این است که من فکر میکنم به ویژه روسیه گفته است که آنها فکر میکنند برجام به تنهایی کفایت میکند. آیا این امر بر گنجاندن سندی مربوط به الزام برگزاری مذاکرات بعدی با ایران، تأثیر خواهد گذاشت؟
مقام ارشد وزارت خارجه: موضع ما، موضع خودمان است. ما گفتوگوهای متعددی با روسیه داشتیم و من آن را به گونهای توصیف نمیکنم –
(قطع)
مقام ارشد وزارت خارجه: من فکر میکنم یک نفر روی خط است. فکر میکنم صدایشان را میشناسم. اما بله، خوب، من میگویم که ما میدانیم – ما مذاکرات زیادی با همکاران روسمان در این رابطه داشتهایم. من به توصیف موضع آنها نخواهم پرداخت. من فکر میکنم بسیاری از کشورها توافق کردند که خواهان دیپلماسی بیشتر با ایران به منظور رسیدگی به طیفی از مسائل، از جمله مسائل منطقهای، هستند. و روسیه یکی از طرفهایی بوده است که ایدههایی را در مورد ساختار ظاهری آن دیپلماسی ارائه کرده است. بنابراین، من با نظر شما به طور کامل موافق نیستم. اما دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. با این حال، موضع ما بسیار روشن است – و آن این است که ما نیازمند گفتوگوهای تکمیلی و مذاکراتی برای تقویت این توافق هستیم.
و من تکرار میکنم که ما این مسئله را روشن کردهایم که این امر چیزی نیست که ما فکر کنیم فقط به ما کمک خواهد کرد. ما فکر میکنیم که این امر – که این – این مسئله به نفع ایران نیز خواهد بود؛ چرا که آنها نیز مسائلی دارند که میخواهند به میز مذاکره بیاورند. البته آن – همانطور که گفتم آن – آنها خودشان این ارزیابی را انجام خواهند داد. اما موضع ما از روزی که این گفتوگوها را آغاز کردیم، روشن بوده است و برای همه طرفهایی که آنجا هستند، بسیار آشنا است و آنها میدانند که این موضع آمریکا است.
مجری: ما فقط برای یکی دو پرسش دیگر فرصت داریم. اجازه دهیم به سراغ خط نادیا بلباسی برویم.
اپراتور: و یک لحظه، نادیا خط شما باز است. خواهش میکنم بفرمایید.
پرسش: با سپاس فراوان از شما. از شما سپاسگزارم. [مجری] و [مقام ارشد وزارت خارجه] که این کار را انجام میدهید.
[مقام ارشد وزارت خارجه] شما گفتید تا زمانی که بر سر همه چیز توافق نشده باشد، هیچ توافقی حاصل نشده است. شما در حال – تاکنون شش نشست برگزار شده و شما در آستانه ورود به هفتمین آنها هستید. آیا میتوانید برای ما مشخص کنید که دقیقاً بر سر چه چیزی توافق کردهاید؟ آيا تنها یک چهارچوب است، آیا مسائل فنی است، آیا چیزی فراتر از این است؟
و دوم آن که، من مطمئن هستم شما بیانیههایی را که از دفتر (غیرقابل شنیدن) میآيند و میگویند که شما میخواهید تحریمهای وضع شده بر رهبر را لغو کنید، مشاهده کردهاید. آیا شما این را به منزله یک (غیرقابل شنیدن) تلقی میکنید؟ آیا این دروغی از جانب طرف ایرانی است؟ آیا این تبلیغاتی است که سعی دارد شما را به جایی که آنها میخواهند برساند؟ برداشت شما از آن چیست؟ سپاس از شما.
مقام ارشد وزارت خارجه: سپاسگزارم نادیا. اگر پرسش شما را درست متوجه شده باشم، منظور من این است که، وقتی میگویم تا وقتی که بر سر همه چیز توافق نشده باشد، هیچ چیز مورد توافق قرار نگرفته است، منظور من دقیقاً همین است. بنابراین، هیچ چیزی در کار نیست. این طور نیست که یک چهارچوب وجود داشته باشد یا – ما همچنان در حال مذاکره بر سر همه موارد هستیم که این شامل گستره رفع تحریمها، گستره گامهایی که ایران باید برای بازگشت به رعایت تعهدات هستهای خود بردارد، موضوع توالی، و – است. همه این موارد همچنان تحت مذاکره هستند و بنابراین، ما چیزی به عنوان یک توافق موقت یا شبیه آن نداریم. ما هنوز مشغول کار روی همه موارد هستیم و این موضوعات مربوط به تحریمها را که شما اشاره کردید نیز شامل میشود. باید ببینیم چه خواهد شد.
و تکرار میکنم، من نمیخواهم – من به صورت علنی مذاکره نخواهم کرد. اما در این مرحله ما باید به مذاکره ادامه بدهیم تا ببینیم که آیا میتوانیم به یک بسته جامعی که رضایتبخش باشد، دست یابیم. و در این مرحله هنوز به آنجا نرسیدهایم.
مجری: بگذارید به سراغ خط فرهاد پولادی برویم.
اپراتور: و فرهاد، خط شما باز است. خواهش میکنم بفرمایید.
پرسش: بله، سلام. صدای من را میشنوید؟
مقام ارشد وزارت خارجه: بله صدایتان را میشنویم.
اپراتور: بله صدایتان را میشنویم.
پرسش: عالی. پرسش من درباره اظهارنظرهای دولت اسرائیل درباره برجام یا مذاکرات احیای برجام در وین است. نخستوزیر نتانیاهو سرسختانه مختلف این توافق بود. اما این موضع در واقع به دولت جدید نیز منتقل شده است. و آنها نیز همچنان مخالف برجام هستند. من اظهاراتی را که دیروز و امروز در جریان دیدار ژنرال کوخاوی مطرح شد پوشش دادم. امروز همچنین نخستوزیر بنت گفته است که این رژیم، رژیمی است که هیچکس نباید با آن سر و کار داشته باشد. شما چه قدر از این بابت که آنها ممکن است اقدامی یکجانبه کنند، نگران هستید؟ و دولت بایدن برای ترغیب آنها جهت انجام ندادن کاری که ممکن است مذاکرات را به مخاطره بیاندازد، چه کار کرده است؟ سپاس از شما.
مقام ارشد وزارت خارجه: سپاسگزارم فرهاد. این پرسش مهمی است. من میخواهم در آغاز این را بگویم که ما – در دولت نخستوزیر نتانیاهو ما رایزنیهای تنگاتنگی داشتیم. ما میدانیم – ما میدانستیم – ما میدانیم که آنها دیدگاه متفاوتی نسبت به برجام داشتند و دارند. اما در تلاش هستیم که با آنها گفتوگو کنیم تا مطمئن شویم که با توجه به هدف مشترکمان که همانا جلوگیری از دستیابی ایران به یک سلاح هستهای است، تا حد امکان همسو هستیم. ما در رابطه با برجام اختلافاتی داشتیم. ما آن را میدانستیم. بر آن واقف بودیم. اما با این وجود از نزدیک با آنها همکاری میکردیم.
و این موضوع درباره دولت نخستوزیر بنت هم صدق میکند. ما تاکنون برخی تماسهای سطح بالا داشتهایم. من فکر میکنم همه شما میدانید که وزیر خارجه بلینکن و وزیر خارجه لاپید روز یکشنبه در رم دیدار خواهند کرد. من دستور کار آنها را نمیدانم. اما اگر موضوع ایران در آن گفتوگوها مطرح نشود مایه شگفتی من خواهد بود و باز هم میگویم ما به این موضوع که آنها دیدگاه متفاوتی دارند، احترام میگذاریم. من فکر میکنم که آنها نیز به دیدگاه ما احترام میگذارند و ما تلاش خواهیم کرد تا حد ممکن شفاف و هماهنگ باشیم تا آن هدف نهایی که در آن اشتراک داریم، هدفی باشد که با حداکثر اثرگذاری دنبال خواهد شد. و ما انتظار داریم که مذاکرت بسیار مثبت و سازندهای با دولت جدید اسرائیل داشته باشیم و مشتاقانه چشم به راه هماهنگیهای بسیار نزدیک هستیم.
مجری: بسیار خوب. سپاسگزارم. فقط یکی دو پرسش دیگر. بگذارید به سراغ خط هالی طوسی برویم.
اپراتور: یک لحظه. و هالی، خط شما باز است. خواهش میکنم بفرمایید.
پرسش: سلام. از شما برای انجام این کار سپاسگزارم. یکی دو پرسش. در رابطه با توافقهای بعدی، آیا ایالات متحده قصد دارد مسئله حقوق بشر را نیز به عنوان یکی از مسائلی که در کنار موشکهای بالستیک، حمایت از تروریسم، و همه اینها مورد مذاکره قرار میگیرد، لحاظ کند؟
دوم آنکه، شما گفتید مذاکرات غیرمستقیم در رابطه با گروگانها جریان دارد. آیا میتوانید کمی بیشتر درباره این مذاکرات برای ما بگویید؟ مثلاً آیا شما درباره تبادل بالقوه زندانیان صحبت میکنید و آیا این موضوع در مسیری کاملاً جداگانه از گفتوگوهای هسته ای پیگیری میشود؟ هر گونه اطلاعاتی که ممکن است در این زمینه ارائه دهید.
و سرانجام این که شگفتآورترین چیزی که در این روند برایتان اتفاق افتاد، چیست؟ چه چیزی بود که شما انتظارش را نداشتید، اما مطرح شده است؟ سپاس از شما.
مقام ارشد وزارت خارجه: سپاسگزارم. در رابطه با مذاکرات بعدی، گوش کنید، ما میدانیم که چندین مسئله – چندین نگرانی وجود دارد که فراتر از مسئله هستهای، که مسئله اصلی است، هستند. نگرانی های زیادی وجود دارند. درباره برخی از آنها به صورت رسمی مذاکره خواهد شد و درباره برخی دیگر راههای دیگری به کار گرفته خواهد شد. بنابراین، من قصد ندارم جزئیات آنچه را که پوشش داده خواهد شد مطرح کنم. اما ما – همه مسائلی که شما مطرح کردید و من بیان کردم، از موارد جدی نگرانکننده برای این دولت هستند. اما من به قالب و شکلی که آن مذاکرات یا دیگر ابزارهای دیپلماتیک برای رسیدگی به آنها به کار گرفته خواهند شد، نخواهم پرداخت. با این حال تکرار میکنم این بدان معنا نیست که ما موضوعی را نادیده خواهیم گرفت. همه آنها به نوعی پیگیری خواهد شد.
در رابطه با مسئله بازداشتشدگان، آنها جداگانه هستند. اینها مذاکرات مجزایی هستند که برگزار شدهاند. بدیهی است که ما – ما وقتی در وین هستیم، آنها را به صورت فشردهتری دنبال میکنیم؛ چرا که سریعتر میتوانیم با شخص ثالث ارتباط برقرار کنیم. اما آنها از گفتوگوهای هستهای جدا هستند و همانگونه که گفتهام، اولویت مطلق محسوب میشوند. فارغ از نتیجه برجام، ما میخواهیم بازداشتشدگانمان، شهروندانمان، شهروندانمان که به ناحق بازداشت شدهاند، هر چه زودتر به خانه بازگردند.
و اما در رابطه با آن چه که بیش از هر چیز شگفتآور بوده، نمیدانم چه باید بگویم. منظورم این است که برگزاری چنین مذاکراتی به شکلی غیرمستقیم امری غیرعادی است. من قبلاً هم بارها این را گفتهام. چنین چیزی زمینه سوءتفاهم را فراهم میکند. این امر زمینه طولانی شدن گفتوگوها را آماده میکند. این مؤثرترین راه برای انجام این کار نیست. معنای آن این است که ما زمان زیادی را در اتاق های هتل با همکاران اروپایی و دیگر همکارانمان، و نه با طرفی که باید با آن مذاکره کنیم، سپری میکنیم. اما حالا دیگر به آن عادت کردهایم و بنابراین، به همان ترتیب پیش میرویم.
مجری: و من فکر میکنم برای یک پرسش دیگر هم وقت داریم. بگذارید به سراغ ارشد محمد برویم.
اپراتور: و ارشد، خط شما باز است. لطفاً بفرمایید.
پرسش: بله. سپاس از این که باز هم به من فرصت دادید. فقط میخواهم یک سوال مشخص بپرسم. آیا شما میدانید که دور هفتم گفتوگوها چه زمانی در وین آغاز خواهد شد؟
مقام ارشد وزارت خارجه: نه. منظور من این است که ما فرض را بر این میگذاریم که با توجه به انتخابات بدیهی است که مذاکراتی در ایران – در تهران جریان دارد. و هنگامی که آن رایزنیها به پایان برسد، به ما اطلاع داده خواهد شد و در آن زمان ما تصمیم خواهیم گرفت که چه زمانی دوباره ملاقات خواهیم کرد. اما در حال حاضر من – من هیچگونه پروازی را رزرو نکردهام.
مجری: بسیار خوب. من فکر میکنم که این پرسش آخر ما است. من میخواهم خیلی سریع از مقام ارشد وزارت خارجه [مقام ارشد وزارت خارجه] سپاسگزاری کنم. محض یادآوری میگویم که این تماس بدون ذکر نام خواهد بود و شما میتوانید از سخنران ما با عنوان «مقام ارشد وزارت خارجه» یاد کنید. به این ترتیب، این جلسه به پایان میرسد و منع انتشار برداشته میشود. روز خوش.
برای مشاهده محتوای اصلی: https://www.state.gov/senior-state-department-official-on-ongoing-u-s-engagement-regarding-the-jcpoa/
این ترجمهها جهت رفاه خواننده ارائه شدهاند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.