An official website of the United States Government Here's how you know

Official websites use .gov

A .gov website belongs to an official government organization in the United States.

Secure .gov websites use HTTPS

A lock ( ) or https:// means you’ve safely connected to the .gov website. Share sensitive information only on official, secure websites.

وزارت امور خارجه ایالات متحده
دفتر سخنگو
اظهارات
۱۰  ژانویه ۲۰۲۲

از طریق کنفرانس تلفنی

آقای پرایس: به شما که در ایالات متحده هستید صبح به خیر، و به آن دسته از شما که در اروپا هستید، عصر بخیر می‌گویم. از شما سپاسگزارم که به این تماس مطبوعاتی در رابطه با دیپلماسی ما در زمینه کاهش تنش با روسیه پیوستید. همان‌گونه که می‌دانید، این یک تماس مطبوعاتی با ذکر نام وندی آر. شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده، است که به تازگی این دور از گفت‌وگوی ثبات راهبردی را با همتای روس خود به پایان رساند. ما بر این تماس محدودیت زمانی انتشار وضع نخواهیم کرد. تکرار می‌کنم که این تماس با ذکر نام قائم مقام وزیر امور خارجه است و محدودیت زمانی انتشار ندارد. به این ترتیب، قبل از این که ما پرسش‌های شما را بشنویم، از شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه، می‌خواهم که سخنان آغازین خود را بیان کند.

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه: با سپاس فراوان از شما، ند، و سپاس از همه کسانی که به ما ملحق شدند. من از ژنو در سوئیس با شما صحبت می‌کنم.

حدود نیم ساعت پیش ما این‌جا در ژنو یک نشست فوق‌العاده گفت‌وگوی دوجانبه ثبات راهبردی با هیأت روسی را به پایان رساندیم.

ما مذاکراتی صریح و بی‌پرده را در مدت حدود هشت ساعت در نمایندگی ایالات متحده در ژنو انجام دادیم.

از زمانی که پرزیدنت بایدن و پرزیدنت پوتین خرداد ماه گذشته در ژنو دیدار کردند، این سومین بار است که گفت‌وگوهای دوجانبه ثبات راهبردی ایالات متحده و روسیه برگزار می‌شود. ایالات متحده در حالی به این جلسه فوق‌العاده آمد که آماده شنیدن نگرانی‌های امنیتی روسیه و به اشتراک گذاشتن نگرانی‌های خود بود. ما همچنین با داشتن چندین ایده برای این که دو کشورمان بتوانند اقدامات متقابلی را در راستای منافع امنیتی ما و بهبود ثبات راهبردی انجام دهند، به این‌جا آمدیم. ایالات متحده پیشنهاد کرد که [دو طرف] بار دیگر به زودی برای بحث پیرامون این مسائل دوجانبه با جزئیات بیشتر دیدار کنند.

ایده‌های اولیه‌ای که ایالات متحده امروز مطرح کرد شامل استقرار موشک‌ها بود. ما همچنین این را روشن کردیم که ایالات متحده آماده است آینده برخی از سامانه‌های موشکی در اروپا را بر اساس معاهده اکنون منحل‌شده «پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد» (آی‌ان‌اف) میان ایالات متحده و روسیه مورد بحث قرار دهد.

ما همچنین اعلام کردیم که آماده‌ایم راه‌هایی را که بتوانند محدودیت‌های متقابلی را در رابطه با مقیاس و گستره رزمایش‌ها تعیین کنند، مورد گفت‌وگو قرار دهیم و شفافیت مرتبط با این رزمایش‌ها را مجددا بر یک مبنای متقابل بهبود بخشیم. درک این مسئله نیز یکی از موضوعات مورد بحث در نشست شورای ناتو-روسیه و جلسه این هفته سازمان امنیت و همکاری اروپا خواهد بود.

ایالات متحده و روسیه توافق دارند که یک جنگ هسته‌ای هرگز قابل پیروز شدن نیست و هرگز نباید روی دهد. ما این اصل مشترک را در جلسات گذشته گفت‌وگوی ثبات راهبردی مورد بحث قرار داده‌ایم و این امر هفته گذشته در یک بیانیه صادره کشورهای پنج قدرت (پی۵) بار دیگر تأیید شد. به همین دلیل است که ایالات متحده از مدت‌ها پیش مایل بوده است گزینه‌های کنترل تسلیحاتی را، که شامل جنگ‌افزارهای هسته‌ای راهبردی و به اصطلاح غیرراهبردی می‌شود، با روسیه مورد بحث قرار دهد. ما در جلسات امروز نیز بر تمایل خود نسبت به گفت‌وگوهای عمیق‌تر درباره این موضوع تأکید کردیم.

با این وجود، ما در رابطه با ایستادگی در برابر پیشنهادهای امنیتی که ایالات متحده حاضر نیست حتی آنها را مد نظر قرار دهد، قاطع بودیم. ما به هیچکس اجازه نخواهیم داد که سیاست «درهای باز» ناتو را، که همیشه برای ائتلاف ناتو بسیار مهم بوده است، ببندد. ما از همکاری دوجانبه با کشورهای مستقلی که مایل به همکاری با ایالات متحده هستند چشم‌پوشی نخواهیم کرد. و ما حاضر نیستیم بدون اوکراین درباره اوکراین، بدون اروپا درباره اروپا، یا بدون ناتو درباره ناتو تصمیم بگیریم. همان‌گونه که ما به هم‌پیمانان و شرکای‌مان می‌گوییم، «بدون شما چیزی در مورد شما [روی نخواهد داد].»

همان‌گونه که ما نسبت به مشورت و هماهنگی با متحدان و شرکای‌مان متعهد هستیم، ایالات متحده نسبت به گفت‌وگوی معنادار و متقابل با روسیه نیز متعهد است. ما آماده‌ایم که در اسرع وقت بحث پیرامون موضوعات دوجانبه‌ای را که امروز شناسایی کردیم، ادامه دهیم و این امر را به صراحت بیان کرده‌ایم. ما در روزهای آینده با هم‌پیمانان و شرکای‌مان گفت‌وگو خواهیم کرد و در پایان این هفته، دولت‌های ایالات متحده و روسیه پس از کسب آگاهی [کامل] از این مذاکرات، مسیر رو به جلو را مورد بحث قرار خواهند داد.

مقامات روسیه، هم علنی و هم خصوصی، گفته‌اند که می‌خواهند به سرعت پیش بروند و ایالات متحده نیز برای این منظور آماده است. در همین حال، مذاکرات درباره موضوعات پیچیده مانند کنترل تسلیحاتی نمی‌تواند ظرف چند روز یا حتی چند هفته تکمیل شود. این چیزی است که همتای من، ریابکوف، قائم مقام وزیر خارجه [روسیه]، به خوبی درک می‌کند. ما باید به دیپلماسی و گفت‌وگو زمان و فضای لازم را جهت پیشرفت در این گونه موضوعات پیچیده بدهیم.

ما به این دلیل نام این جلسه را فوق‌العاده گذاشتیم که بدون جلسات اولیه دو کارگروه تخصصی که دو طرف در آخرین نشست‌مان در ماه سپتامبر بر سر تشکیل آن توافق کرده بودند، برگزار شد.

اما این جلسه به دلیل شرایطی که ما اکنون در آن به سر می‌بریم نیز جلسه فوق‌العاده‌ای بود.

در همین زمانی که ما با هم صحبت می‌کنیم روسیه بیش از ۱۰۰ هزار تن از سربازان خود را در امتداد مرزهای اوکراین مستقر کرده است.

در همین حال، مسکو ادعا می‌کند که این اوکراین است که به دنبال درگیری است و رفتاری تحریک‌آمیز دارد، و نه روسیه.

لازم به تکرار است که این روسیه بود که در سال ۲۰۱۴ به اوکراین حمله کرد. این روسیه است که همچنان به جنگ در شرق اوکراین دامن می‌زند، جنگی که تاکنون جان نزدیک به ۱۴ هزار اوکراینی را گرفته است. و حال، این اقدامات روسیه است که بحران تجدیدیافته‌ای را نه فقط برای اوکراین، بلکه برای سراسر اروپا به وجود می‌آورد.

هیچ کشوری نمی تواند به زور مرزهای کشور دیگری را تغییر دهد، یا شرایط سیاست خارجی کشور دیگری را بر آن تحمیل کند، یا کشور دیگری را از برگزیدن هم‌پیمانان خود منع کند. این‌ها ارکان اصلی نظام بین‌المللی و اصولی هستند که روسیه طی سال‌های گذشته بارها با آنها موافقت کرده است.

ما این را به وضوح گفته‌ایم و امروز هم تصریح کردیم که ایالات متحده از پیشرفت واقعی از طریق دیپلماسی استقبال می‌کند. ما همچنین بار دیگر تأکید کردیم که به باور ما پیشرفت واقعی تنها می‌تواند در یک فضای تنش زدایی، و نه تشدید، اتفاق بیافتد. اگر روسیه سر میز مذاکره بماند و گام‌های مشخصی را در جهت کاهش تنش‌ها بردارد، ما بر این باوریم که می‌توانیم به پیشرفت دست یابیم. اما اگر روسیه از مسیر دیپلماتیک دور شود، ممکن است کاملا آشکار شود که آنها هرگز درباره پیگیری مسیر دیپلماسی جدی نبوده‌اند.

ما به صراحت اعلام کرده‌ایم که اگر روسیه اوکراین را مورد حملات بیشتر قرار دهد، هزینه‌ها و پیامدهایی بسیار عظیم – فراتر از آن چه آنها در سال ۲۰۱۴ با آن روبه‌رو شدند – در راه خواهد بود. پرزیدنت بایدن این موضوع را در تماس اخیر خود با پرزیدنت پوتین بیان کرد و من هم این را به صراحت به ریابکوف، قائم مقام وزیر امور خارجه، گفتم. روسیه باید یک گزینه جدی را انتخاب کند.

ایالات متحده مانند همه موارد به هماهنگی نزدیک خود با متحدان و شرکایش ادامه خواهد داد. برای نمونه، از آغاز سال نو میلادی تاکنون پرزیدنت بایدن مستقیماً با زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین، صحبت کرده است. بلینکن وزیر امور خارجه با کولبا وزیر امور خارجه اوکراین و بورل نماینده عالی اتحادیه اروپا گفت‌وگو کرد، با کشورهای عضو گروه «بخارست۹» تماس گرفت، در واشنگتن میزبان بائربوک وزیر امور خارجه آلمان بود، و در جلسه مجازی وزیران امور خارجه ناتو شرکت کرد.

به همین ترتیب، من یک هفته قبل از آمدن به ژنو، با وزیران امورخارجه یونان و گرجستان، وزیر امور خارجه اسپانیا، قائم مقام دبیرکل ناتو، با سانینو دبیر کل سرویس اقدام خارجی اروپا، و اشمید دبیر کل سازمان امنیت و همکاری اروپا، تماس‌هایی داشتم و یک بحث گروهی را نیز با فرانسه، آلمان، بریتانیا، و ایتالیا برگزار کردم.

بنابراین ما در همه سطوح با هم‌پیمانان و شرکای‌مان در تماس هستیم و در روزها و هفته‌های آینده نیز به این تماس‌ها ادامه خواهیم داد.

من فردا صبح خیلی زود به بروکسل خواهم رفت تا با استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، ملاقات کنم و به شورای آتلانتیک شمالی گزارش دهم. من همچنین بار دیگر با سانینو، دبیر کل سرویس اقدام خارجی اروپا، دیدار خواهم کرد و به کمیته سیاسی و امنیتی اتحادیه اروپا گزارش خواهم داد. همه این جلسه‌ها پیش از [نشست] شورای ناتو و روسیه – که من در آن ریاست هیأت آمریکایی را برعهده خواهم داشت – برگزار خواهد شد.

من کاملاً انتظار دارم که شورای ناتو و روسیه و سازمان امنیت و همکاری اروپا در این هفته – روسیه پیامی ثابت را از جانب ایالات متحده و هم‌پیمانان و شرکای ما بشنود – [و آن پیام این است] که این بر عهده روسیه است که تنش‌ها را کاهش دهد تا ما بتوانیم فرصتی واقعی برای یافتن راه‌حل‌های دیپلماتیک داشته باشیم.

باز هم از اینکه به ما پیوستید سپاسگزاریم. پوزش می‌خواهم که گاه سخنانم از پشت ماسک نامفهوم می‌شود. مشتاق شنیدن پرسش‌هایتان هستم. سپاس از شما.

آقای پرایس: از شما سپاسگزارم. اپراتور، لطفا دستورالعمل‌های پرسیدن سوال را تکرار کنید.

اپراتور: قطعا. خانم‌ها و آقایان، اگر می‌خواهید سوالی بپرسید، لطفاً عدد ۱ و سپس ۰ را روی صفحه کلید تلفن خود فشار دهید. هر زمان که بخواهید می‌توانید با تکرار فرمان ۱ و سپس ۰ سوال‌تان را پس بگیرید.

آقای پرایس: سپاسگزارم. با خط آندره‌آ میچل آغاز خواهیم کرد، خواهش می‌کنم.

اپراتور: سپاسگزارم. یک لحظه.

پرسش: سپاس فراوان از شما. آیا می‌توانید درباره نوع تحریم‌هایی که درباره آن حرف می‌زنید به طور گسترده‌تر صحبت کنید؟ در آخر هفته گذشته توضیحات بسیار مفصلی توسط همکاران ما در نیویورک تایمز ارائه شده است. آیا ما درباره  نظام سوئیفت صحبت می‌کنیم؟ آیا ما درباره محدودیت‌های صادرات و واردات در بخش‌های مهم حرف می‌زنیم؟ آیا می‌توانید کمی دقیق‌تر درباره این که اگر روسیه در مسیر دیپلماتیک قرار نگیرد با چه پیامدهایی روبرو خواهد شد، صحبت کنید؟ سپاس فراوان از شما.

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: خوب، آندریا، ما گفته‌ایم که اگر روسیه بیش از این به اوکراین حمله کند، هزینه‌ها و پیامدهای هنگفتی – به مراتب فراتر از آن چه در سال ۲۰۱۴ روی داد – رقم خواهد خورد. ما بسیار آماده‌ایم و با شرکا و هم‌پیمانان‌مان همسو هستیم تا آن هزینه‌های سخت را اعمال کنیم. شما بیانیه‌های ناتو، گروه۷، و شورای اروپا را دیده‌اید. ما بسیار هماهنگ هستیم. آن هزینه‌ها شامل تحریم‌های مالی خواهد بود و گزارش شده است که این تحریم‌ها دربرگیرنده نهادهای مالی مهم، اقدامات محدودیت صادرات علیه صنایع کلیدی، تقویت موقعیت نیروهای ناتو در قلمرو هم‌پیمانان، و افزایش کمک‌های امنیتی به اوکراین خواهد بود.

آندریا، من قصد ندارم وارد جزئیات بیشتری شوم – هر چند درک می‌کنم که شما مایل به شنیدن آن هستید. ما می‌خواهیم اطمینان یابیم که این [تحریم‌ها] مؤثر هستند. اگر ما مجبور به اعمال آنها شویم، نباید به گونه‌ای باشد که روسیه منتظر آنها باشد و [آن تحریم‌ها] باید پیامدهایی را که ما می‌دانیم قادر به ایجاد آن هستند، به همراه داشته باشند.

پرسش: اما برای این که دقیق باشیم، آیا من می‌توانم یک پرسش تکمیلی را درباره منظورتان از حمایت بیشتر از اوکراین بپرسم؟ آیا منظورتان اوکراین – دولت اوکراین و گروه‌های شبه نظامی اوکراین – است؟

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: من دارم درباره کمک امنیتی به اوکراین صحبت می‌کنم. همان گونه که می‌دانید ما پیش از این برخی از این کمک‌های امنیتی را ارائه کرده‌ایم. ما به این کار ادامه می‌دهیم و آن را افزایش خواهیم داد. و این فقط ایالات متحده نیست. همه دولت‌های دیگر در اروپا هم هستند که به اوکراین کمک‌های امنیتی ارائه می‌کنند.

آقای پرایس: به سراغ خط جنیفر هانسلر می‌رویم، خواهش می‌کنم.

پرسش: سپاس فراوان از شما برای انجام این کار. واضح است که همزمان روس‌ها هم صحبت می‌کنند و آنها می‌گویند که به طرف آمریکایی گفته‌اند که – نیازی به نگرانی از تشدید اوضاع وجود ندارد و آنها قصد ندارند به اوکراین حمله کنند. آیا می‌توانید درباره آن چه به شما گفتند و این که تا چه حد حرفشان را باور می‌کنید، صحبت کنید؟

و سپس در رابطه با مباحثات – آیا آنها مسائلی را مطرح کردند که شما حاضر نشده باشید امروز درباره آنها بحث کنید؟ آیا شما بر این باورید که آنها با حسن نیت مذاکره کرده‌اند؟

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: کار امروز یک بحث و گفت‌وگو و یک درک بهتر از یکدیگر و اولویت‌ها و نگرانی‌های یکدیگر بود. چیزی که شما آن را یک مذاکره می‌نامید، نبود. ما در نقطه‌ای قرار نداریم که آماده تنظیم متن و مرور آن باشیم. در واقع ما آنجا ننشستیم و به بررسی واژه به واژه و خط به خط پیمانی که آنها روی میز قرار دادند، نپرداختیم. پس ما در چنین شرایطی قرار نداریم. ما تلاش می‌کنیم که با یکدیگر گفت‌وگوهای بسیار قاطع، جدی، صریح، شفاف، و رک داشته باشیم تا نگرانی‌ها و اولویت‌های همدیگر را بهتر درک کنیم.

در رابطه با ۱۰۰ هزار نیرویی که در مرزها تجمع کرده‌اند، من فکر نمی‌کنم شما از شنیدن این که روسیه در واقعا به ما گفت – همان طور که علناً هم به ما گفته‌اند – قصد تهاجم ندارند و این‌ها فقط رزمایش و تمرین هستند، شگفتزده شوید. اما من یادآور می‌شوم که هیچ‌یک از این‌ها به کسی اطلاع داده نشده است و شیوه معمول این است که ما، زمانی که بتوانیم، تمرین‌ها را به اطلاع یکدیگر می‌رسانیم. و در واقع آنها می‌توانند با تنش‌زدایی و بازگرداندن نیروها به پادگان‌ها ثابت کنند که در واقع هیچ قصدی ندارند.

آقای پرایس: به سراغ میسی رایان می‌رویم. خواهش می‌کنم.

پرسش: (نامفهوم) مقامات و افرادی که در روزهای اخیر اطلاع‌رسانی کرده‌اند، گفته‌اند، و من امیدوارم که بتوانید در مورد آن موضوع توضیح بیشتری ارائه دهید، و آن این است که آیا هیچ‌گونه صحبتی در مورد سطح نیروهای آمریکایی در اروپا در گفت‌وگوهای این هفته در کار خواهد بود. من می‌دانم که به ما گفته شده است که این موضوع مطرح نخواهد شد و امروز نیز در گفت‌وگوهای دوجانبه آمریکا و روسیه مطرح نشده است. آیا می‌توانید امکان بحث و گفت‌وگو درباره هر گونه تغییر در سطح نیروهای آمریکایی یا بحث در مورد قالب یا محل احتمالی آینده آنها – مواردی از نوع «معاهده نیروهای مسلح متعارف در اروپا» که در نشست روسیه و ناتو و نیز در نشست سازمان امنیت و همکاری در اروپا مورد بحث قرار می‌گیرد – رد کنید؟ فقط می‌‌خواهم از هر گونه سردرگمی در مورد آن شفاف‌سازی – پرهیز شود. سپاسگزارم.

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: ما درباره سطح نیروهای آمریکایی گفت‌وگویی نداشتیم. من فکر نمی‌کنم که این چیزی باشد که در گفت‌وگوهای ما مطرح شود. چنین چیزی پیش‌بینی نشده است و این موضوع مورد بحث نیست. «معاهده نیروهای مسلح متعارف در اروپا» یک توافق دیرپای بسیار مهم است که روسیه در همه موارد به آن توجه نمی‌کند، اما سطح نیروها و سطح نیروهای آمریکایی امروز در دستور کار نبود.

آقای پرایس: به سراغ مت لی می‌رویم، خواهش می‌کنم.

پرسش: من کمی کنجکاو هستم که بدانم آیا در گفت‌وگوهای امروز چیزی بود که شما را به بحث‌های آینده امیدوار کند. آیا هیچ گونه توافقی برای ادامه مذاکرات کارگروه، یا چیزی از این دست، یا هر گونه توافق بر سر آن وجود داشت؟

و دوم آن‌که، صحبت‌های زیادی درباره تنش‌زدایی مطرح شده است و من می‌خواهم نظر شما را درباره تنش‌زدایی بدانم. آیا منظور برداشتن همه نیروها یا برخی از نیروها از مرز است؟ چرا که من به زمینه همه این موارد – گرجستان و ۲۰۱۴ – توجه دارم. اما این نیروهای روسی هنوز در قلمرو روسیه هستند. آنها در واقع هنوز هیچ جا نرفته‌اند. بنابراین برای شما چه چیزی به منزله تنش‌زدایی است؟ با سپاس.

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: مت، من نخست به قسمت آخر پاسخ می‌دهم. این واقعاً همان چیزی است که قبلاً هم گفته‌ام. نیروها را به پادگان‌ها برگردانید یا به ما بگویید که تمرین‌های جاری و هدف آنها چیست. این موضوع اصلا روشن نیست. معمولاً هیچ کس ۱۰۰ هزار نیرو را فقط برای انجام تمرین به مرز نمی‌فرستد. این کاملاً غیرعادی است و تمام این‌ها در مرز اوکراین انجام می‌شود. بنابراین روشن است که هدف از این کار ارسال یک پیام قاطع بود. همان طور که ژنرال مینگوس، که در این هیئت همراه ما بود، گفت، ما می‌توانیم کارهای آنها را ببینیم، درست همان طور که آنها می‌توانند کارهای ما را ببینند. بنابراین، این که ما باید سربازان آنها را در مرز ببینیم یک راز نیست. آنها می‌دانستند که ما آن را خواهیم دید. آنها می‌دانستند که این مسئله موجب نگرانی ما می‌شود، و مطمئناً، کاملا با دلیل و موجه، موجب [نگرانی] شده است.

و در رابطه با مباحثات آینده، مت، اگر امید نداشته باشیم انجام کاری که ما می‌کنیم برای دیپلمات‌ها بسیار دشوار خواهد بود. بنابراین، البته که من امید دارم، اما چیزی که بیشتر برایم مهم است، نتایج است. همانطور که گفتم، ما گفت‌وگوهای جدی، صریح، قاطع، و بی‌پرده‌ای داشتیم. مت، از آنجا که شما این مسائل را سال‌ها دنبال کرده‌اید، می‌دانید که آقای وزیر ریابکوف و من یکدیگر را به خوبی می‌شناسیم. ما همراه با هم روی توافق جنگ‌افزارهای شیمیایی سوریه کار کردیم. ما همراه با هم روی برنامه جامع اقدام مشترک کار کردیم. و اکنون بدیهی است که در زمانی که من نقش قائم مقام وزیر امور خارجه را دارم، با هم روی گفت‌و‌گوی ثبات راهبردی کار کرده‌ایم. ما همدیگر را بسیار بسیار خوب می‌شناسیم. بنابراین ما می‌توانیم با علم به این که برای منافع ملی‌مان اینجا هستیم و به آن منافع ملی بسیار وفاداریم، با یکدیگر تا حد امکان صریح باشیم.

و من فکر می‌کنم آن چه پیشتر گفتم اتفاق خواهد افتاد، و آن این است که ما در این هفته همه این گفت‌وگوها را مرور خواهیم کرد. ما در مورد همه آنها تأمل خواهیم کرد. من پیش‌بینی می‌کنم که با لحاظ کردن آنها و گفت‌وگو با شرکا و هم‌پیمانان‌مان در ناتو، در سازمان امنیت و همکاری در اروپا، گفت‌وگوهای بیشتری با دولت روسیه خواهیم داشت و درباره بهترین مسیر رو به جلو تصمیم خواهیم گرفت. 

آقای پرایس: دیوید سنگر، ​​خواهش می‌کنم.

اپراتور: دیوید، خط شما باز است. خواهش می‌کنم بفرمایید.

آقای پرایس: دیوید، اگر در حال حرف زدن هستید، ممکن است میکروفن‌تان بسته باشد. بسیار خوب، صدای دیوید را نمی‌شنویم. بگذارید به سراغ خط — 

پرسش: من فکر می‌کنم حالا همه چیز این‌جا [درست شده است.]

آقای پرایس: بفرمایید.

پرسش: ند، صدای من را می شنوید؟

آقای پرایس: بله.

پرسش: بسیار خوب. ببخشید. خانم شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه، از شما برای انجام این کار سپاسگزارم.

من می‌خواهم به اشاره‌ای که شما داشتید و مایل بودید درباره احیای پیمان نیروهای هسته‌ای میان‌برد صحبت کنید، برگردم. البته، در دوران دولت اوباما و سپس در دوران ترامپ، نگرانی‌هایی نسبت به نقض آن توسط روسیه وجود داشت. آیا می‌توانید کمی بیشتر درباره دیدگاه‌تان بگویید و توضیح دهید که چگونه می‌توانید بدون رو‌به‌رو شدن با آن تخلفات و موارد نقضی که مد نظر داشتید، دوباره آن پیمان را بازگردانید؟ و آیا روس‌ها در آنجا هیچ‌گونه پاسخی به پیشنهاد شما دادند؟

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: خوب دیوید، بگذارید این طور برای شما بیان کنم. روس‌ها به نگرانی‌هایی که ما داشتیم و نهایتا به از بین رفتن پیمان مذکور منجر شد، پرداختند. این یک مذاکره نبود. بنابراین، امروز ما فقط ایده هایی را مطرح می‌کردیم. و ما مسیری بسیار طولانی در پیش داریم، اما البته که نگرانی‌های مداومی درباره موشک‌های میان‌برد وجود دارد. اساسا دلیل وجود پیمان نیروهای هسته‌ای میان‌برد، همین بود. آن نگرانی‌ها همچنان پابرجا است، و اگر راهی باشد که ما بتوانیم در آینده به آنها – از جمله نگرانی‌هایی که منجر به از بین رفتن آن معاهده شد – رسیدگی کنیم، این موضوعی است که ارزش بررسی را دارد و ارزش این را دارد که ببینیم در واقع می‌توان اقدامات متقابلی را برای افزایش امنیت‌مان انجام داد. 

آقای پرایس: به سراغ لورا کلی می‌رویم. 

پرسش: (نامفهوم) هیچ‌گونه نشانه‌ای از آمادگی مسکو برای کاهش تنش در این وضعیت – با توجه به این‌که اقدام [مسکو] در انباشت نیروهایش به برنامه‌ریزی برای این جلسات و نشست‌های فوق‌العاده منجر شد – [وجود دارد]؟

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: من فکر نمی‌کنم که پاسخ آن را بدانیم. ما این را کاملا روشن کردیم که بدون تنش‌زدایی، برخورداری از یک دیپلماسی سازنده، مفید، و موفق بسیار دشوار است؛ چرا که بدیهی است تشدید اوضاع، تنش را افزایش می‌دهد و فضای مطلوب برای مذاکرات واقعی را ایجاد نمی‌کند. البته ما امروز به آن جا نرسیدیم، اما این همان چیزی است که نهایتا باید به آن جا رسید. بنابراین، ما خواهیم دید که آیا روسیه در واقع این را درک می‌کند که بهترین راه برای پیگیری دیپلماسی کاهش تنش و تنش‌زدایی توسط آنها است. خواهیم دید که آنها تا چه حد جدی هستند.

آقای پرایس: به سراغ المار تریسن، از تلویزیون زددی‌اف آلمان خواهیم رفت.

پرسش: (نامفهوم) پیش‌نویس معاهدات، قائم مقام شرمن. آیا ریابکوف واقعاً آن پیش‌نویس معاهداتی را که روسیه چند هفته پیش ارائه کرد، به عنوان مبنای همه چیز مطرح کرد؟ این یک سوال است.

و سوال دوم، شما همچنین به محدودیت‌های صادرات که ممکن است در فهرست تحریم‌های احتمالی باشد، یا هست، اشاره کردید. آیا شما انتظار دارید که کشورهای اروپایی نیز به این محدودیت‌های صادراتی، از جمله برای نمونه در زمینه صدور فناوری و محصولات فنی به روسیه، بپیوندند؟

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: خوب، تردیدی نیست که پیش‌نویس معاهداتی که روسیه علنی کرد، از دیدگاه روسیه مبنای مذاکرات امروز بود. با این حال، ما نیز نگرانی‌هایمان را مطرح کردیم. ما آنجا ننشستیم و آن پیش‌نویس معاهده را مرور نکردیم، اما قطعاً اشاره‌هایی به آن و مفاد آن شد. پس بله، اگرچه آن [معاهده‌ها] برگه‌ای که روی آن کار کردیم، نبودند ولی در اتاق [مذاکره] وجود داشت.

دوم آن که، در رابطه با محدودیت‌های صادراتی، ما در حال انجام گفت‌وگوهای فشرده‌ای با شرکا و هم‌پیمانان‌مان هستیم و روی بهترین راه برای پیش رو کار می‌کنیم و در حال یافتن تفاهم‌ها، توافق‌ها، و تمایل‌های فراوانی برای پیگیری آنها هستیم.

آقای پرایس: به سراغ نایک چینگ می‌رویم.

پرسش: شما سطح اعتماد میان دو کشورتان را چگونه توصیف می‌کنید؟ و در پرسشی جداگانه، هفته گذشته شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین، برای گرامیداشت سی‌امین سالگرد روابط دیپلماتیک دوجانبه، تلفنی با زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین، گفت‌وگو کرد. هر دوی آنها توافق کردند که مشارکت راهبردی میان چین و اوکراین را به پیش ببرند. پرسش: ایالات متحده نفوذ چین بر اوکراین را چگونه ارزیابی می‌کند؟ آیا ایالات متحده انتظار دارد که چین نقشی را در منصرف کردن روسیه از تجاوزگری نظامی بیشتر علیه اوکراین، آن هم در زمانی که روسیه و چین در حال عمیق‌تر کردن مشارکت نظامی‌شان هستند، ایفا کند؟ از شما بسیار سپاسگزارم.

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: از پرسش‌های شما بسیار سپاسگزارم. نخست آن که، من به عنوان یک دیپلمات و مذاکره کننده به طور کلی با چنین موقعیت‌هایی بر مبنای اعتماد روبه‌رو نمی‌شوم. من تلاش می‌کنم به این مسئله که کشورهای دیگر منافع خودشان را دارند و این منافع ممکن است با منافع ما تفاوت داشته باشد، احترام بگذارم و می‌کوشم درک درستی از آنها داشته باشم. من فکر می‌کنم نکته مهم این است که: نتایج چیست؟ آیا متقابل هستند؟ آیا امنیت را برای ایالات متحده آمریکا افزایش می‌دهند؟ این همان مسئولیتی است که وزیر امور خارجه و رئیس جمهوری [آمریکا] از من خواسته‌اند به عنوان رئیس هیأت ایالات متحده انجام دهم.

بنابراین، مسئله برای من انجام کار و مشاهده این است که آیا نتایج – آیا یکی می‌تواند منافع دیگری را درک کند – حتی اگر به دلیل آن که منافع امنیتی ما را تأمین نمی‌کنند نتوانند برآورده شوند – و این که ببینم آیا در واقع شما می‌توانید به چیز متقابلی که می‌تواند امنیت ما را تضمین کند،‌ دست یابید.

و در رابطه با پرسش دوم شما، این مسئله موضوع گفت‌وگوها یا ملاحظات ما در آن مرحله نبود، و به همین دلیل من فکر نمی‌کنم پاسخ بسیار مفیدی برای شما داشته باشم.

آقای پرایس: به سراغ مایک اکل از رادیو اروپای آزاد می‌رویم.

اپراتور: مایک، خط شما باز است. خواهش می‌کنم پرسش‌تان را مطرح کنید.

پرسش: بسیار سپاسگزارم. پرسش من به طور ویژه درباره ناتو است – من بین این جلسه توجیهی و جلسه توجیهی دیگری که توسط ریابکوف، قائم مقام وزیر امور خارجه [روسیه] جریان دارد، در حال رفت و برگشت هستم. او کاملا روشن کرده است که امروز ناتو، یا گسترش ناتو، در برخی سطوح مورد گفت‌وگو قرار گرفت و به گفته ریابکوف، موضع مطرح شده توسط آمریکایی‌ها امتناع آشکار در قبال طرح مسئله گسترش بیشتر ناتو بود. بنابراین، من می‌خواهم بدانم که آیا شما می‌توانید ماهیت مسئله ناتو و چگونگی گفت‌وگوی امروز بر سر آن با آقای ریابکوف را مشخص کنید؟

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: خوب، مطمئناً اگر شما در حال گوش کردن به صحبت‌های آقای ریابکوف بوده‌اید، بیشتر از من می‌دانید؛ چرا که من داشتم به حرف‌های خودم و همه شما گوش می‌کردم. اما مطمئنم که او می‌گوید روسیه بر این باور است که ناتو نباید بیشتر گسترش پیدا کند. این امر از پیش‌نویس معاهده‌ای که او [ارائه کرد] کاملاً مشخص بود. آنها دو پیش‌نویس معاهده را ارائه کردند. یکی با ایالات متحده و دیگری با ناتو. و ما کاملا صریح بودیم: ما برای کشورهای دیگر تصمیم‌گیری نمی‌کنیم. ما موافق نیستیم که هیچ کشوری بتواند در زمینه عضویت داشتن در ناتو در رابطه با کشور دیگری حق وتو داشته باشد. ناتو رویه‌های خود را در این رابطه دارد، و ما از این رویه‌ها حمایت می‌کنیم، و قویا احساس می‌کنیم که کشورها باید جهت‌گیری سیاست خارجی خودشان را تعیین کنند و مشخص کنند که چگونه می‌خواهند از نظر حاکمیت و تمامیت ارضی خود پیش بروند. و این نباید توسط دیگران، و قطعاً نباید با استفاده از زور، تصمیم گرفته شود.

آقای پرایس: وقت چند سوال پایانی رسیده است. به سراغ ویوین سلامه می‌رویم. خواهش می‌کنم.

پرسش: (نامفهوم) به پرسشی که مت لی مطرح کرده بود، بازمی‌گردم، از این بابت که آیا می‌توانید واقعاً و به طور واضح به ما بگویید که کار به کجا رسید. آیا روس‌ها برای این که مطمئن شوند ایالات متحده و هم‌پیمانانش هیچ یک از این تهدیدهای مطرح شده – چه تحریم و چه هر چیز دیگر – را انجام نخواهند داد باید اقدام خاصی مانند کاهش نیروها یا کار دیگری انجام دهند؟ و آیا مهلتی برای چنین اقدامی وجود دارد تا اصولا شرایط موجود به انفعال ایالات متحده و هم‌پیمانانش منجر نشود؟ از شما سپاسگزارم.

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: من فکر می‌کنم شما احتمالاً صحبت‌های بلینکن، وزیر [امور خارجه ایالات متحده]، را درباره این که روسیه دو مسیر دارد و می‌تواند آنها را انتخاب کند، شنیده‌اید. یکی از آنها مسیر دیپلماسی است که امیدواریم نه تنها امنیت روسیه، بلکه امنیت ما، هم‌پیمانان ما، و شرکای ما را تضمین کند. مسیر دیگر، بازدارندگی و هزینه است. و ما هر کاری را که لازم باشد برای بازداشتن روسیه از اجرای هر اقدام ناخوشایندی در قبال اوکراین انجام خواهیم داد، و اجرای چنین اقدامی [توسط روسیه] هزینه‌های هنگفتی را به همراه خواهد داشت، هزینه‌های چشمگیر، سنگین، و قانع‌کننده. و این براستی انتخابی دشوار است و من گمان می‌کنم که فقط آقای پوتین، رئیس جمهوری پوتین، می‌تواند در این باره تصمیم بگیرد. ما قطعاً از روسیه خواسته‌ایم که تنش‌زدایی کند و فضایی مساعد را برای مسیر دیپلماتیک به وجود آورد. اما خواهیم دید.

آقای پرایس: به سراغ آنتون لاگواردیا از اکونومیست می‌رویم.

پرسش: سلام، صدای من را می‌شنوید؟

آقای پرایس: خواهش می‌کنم بفرمایید.

پرسش: الو؟ 

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: بله.

پرسش: صدای من را می‌شنوید؟

آقای پرایس: بله، لطفاً بفرمایید.

پرسش: اوه – ممنون از شما. من می‌خواستم درباره نکته مربوط به متقابل بودن که چند بار به آن اشاره کردید، سوال کنم. آیا می‌توانید منظورتان در رابطه با رزمایش‌ها و موشک‌ها را بیشتر توضیح دهید؟ و آیا شما این احساس را داشتید که روس‌ها مایلند آن نکته را مد نظر قرار دهند؟ در واقع، آیا آنها مایل بودند جدول زمانی تمدید شده برای مذاکرات رسمی را که شما تعیین کرده‌اید، بپذیرند؟ سپاسگزارم.

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: خوب، در رابطه با نکته آخرتان، ما جدول زمانی مشخصی را برای هیچ چیز تعیین نکردیم. من – قطعا، روس‌ها گفته‌اند که آنها مایلند به سرعت پیش بروند. ما گفته بودیم تا جایی که بتوانیم اقدامی انجام دهیم، و کاری برای انجام دادن وجود داشته باشد، ما با خرسندی هرچه سریع‌تر حرکت خواهیم کرد. تنها نکته‌ای که من در اظهارات ابتدایی خود به آن اشاره کردم این است که – همان طور که خود آقای پوتین گفته است، خود رئیس جمهوری پوتین هم گفته است – این گونه مذاکرات کنترل تسلیحات ظرف تنها یک روز یا حتی یک هفته انجام نمی‌شوند. آنها معمولا بسیار پیچیده، فنی، و زمان‌بر هستند. اما ما قطعا آماده‌ایم که در این شرایط تا حد ممکن به سرعت پیش برویم.

در رابطه با نکته متقابل بودن، توافق‌نامه‌های کنترل تسلیحاتی تنها زمانی کارآیی دارند و پایدار هستند که متقابل باشند و هر دو طرف گام‌هایی را برای تضمین امنیت متقابل بردارند. بنابراین، هر کاری که ما ممکن است بتوانیم در این‌جا انجام دهیم – و این هنوز مشخص نیست، چرا که هنوز در آغاز راه هستیم و هنوز نمی‌دانیم که این‌ها به کجا می‌انجامد – هر کاری که ما انجام می‌دهیم و ممکن است به عنوان یک ایده مطرح کنیم، انتظار داریم که با اقدام متقابل روسیه همراه باشد. این ممکن است دقیقاً همان اقدام نباشد. ممکن است اقدامی دیگر باشد که دوطرفه بودن و متقابل بودن را به وجود آورد، و این در ما – در همه [توافق‌های] کنترل تسلیحات بسیار مهم است.

آقای پرایس: میشل کلمن.

پرسش: (نامفهوم) نه قزاقستان در گفت‌وگوهای امروز به میان آمد. و سپس به طور گسترده‌تر، آناتول لیون این ایده را مطرح کرده است که ایالات متحده و روسیه باید – همانند وضعیت اتریش در طول جنگ سرد – برای اوکراین نیز بی‌طرفی را مد نظر قرار دهند. و من می‌خواهم بدانم که آیا به نظر شما ممکن است زمان آن رسیده باشد که ایده‌های نوآورانه‌ای از این دست را در نظر بگیریم؟ سپاسگزارم.

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: برای این که سریع به آن پرسش پاسخ دهم، امروز موضوع قزاقستان مطرح نشد. در مورد ایده بی‌طرفی، ما یک اصل واقعاً حیاتی داریم: هیچ تصمیمی درباره اوکراین بدون اوکراین گرفته نمی‌شود. اوکراین باید جهت‌گیری سیاست خارجی خود را تعیین کند. [اوکراین] باید برای آینده‌اش تصمیم بگیرد. ناتو باید درباره روند عضویت در ناتو و نحوه طی کردن این فرایند تصمیم‌گیری کند. هیچ کشوری نباید درباره آینده کشورهای دیگر حق وتو داشته باشد یا برایشان تصمیم‌گیری کند. 

آقای پرایس: و ما پرسش پایانی را از نیک شیفرین می‌پرسیم، خواهش می‌کنم.

پرسش: وندی، اگر صدای من را می‌شنوید، از شما بسیار سپاسگزارم. دیوید مشخصا درباره معاهده قدرت‌های هسته‌ای میان‌برد پرسید. می‌خواهم بدانم که آیا می‌توانید بگویید که در رابطه با استقرار موشک‌ها و رزمایش‌ها به چه جزئیاتی پرداختید و آیا ریابکوف واقعاً مایل بود درباره اولویت‌های ایالات متحده تعامل کند؟ و نهایتا این که، آیا شما امروز درک بهتری از این موضوع دارید که آیا پیشنهادهای ماه گذشته روسیه به گونه‌ای طراحی شده بودند که رد شوند و سپس به عنوان بهانه‌ای برای جنگ استفاده شوند و یا واقعا پیشنهادهای اولیه‌ای برای مذاکرات جدی بودند؟

شرمن، قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده: روس‌ها به شما خواهند گفت که آنها پیشنهادهایی آشکار برای مذاکره جدی بودند و ما خواهیم دید که آیا واقعاً موضوع از همین قرار است یا نه. در رابطه با رزمایش‌های استقرار موشک‌ها، ما ایده‌هایی را مطرح کردیم. من نمی‌خواهم جزئیاتی را در رابطه با این ایده‌ها بیان کنم. ما البته طی روزهای آینده درباره برخی از این ایده‌ها با شرکا و هم‌پیمانان‌مان رایزنی خواهیم کرد. و من این را می‌گویم که حتی در مورد مسائلی که اولویت‌های روسیه نیستند، و حتی اولویت‌های اول یا دوم آنها محسوب نمی‌شوند، نیز امروز بحث‌ها و تبادل‌نظرهای خوبی داشتیم و این به آگاهی‌بخشی برای مسیر پیش روی ما کمک خواهد کرد.

آقای پرایس: از شما بسیار سپاسگزارم، شرمن، قائم مقام [وزیر امور خارجه ایالات متحده]. از همه شما که حضور پیدا کردید، بسیار سپاسگزارم. تنها محض یادآوری، این تماس با ذکر نام با وندی آر. شرمن، معاون وزیر امور خارجه ایالات متحده، انجام شد و هیچ گونه محدودیت انتشاری وجود ندارد. امیدوارم همگی روز خوبی داشته باشید.


برای مشاهده محتوای اصلی: https://www.state.gov/briefing-with-deputy-secretary-wendy-r-sherman-on-the-u-s-russia-strategic-stability-dialogue/

این ترجمه‌ها جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.

U.S. Department of State

The Lessons of 1989: Freedom and Our Future