وزارت امور خارجه ایالات متحده
یادداشت رسانه‌ای
دفتر سخنگو
۱۳ دسامبر ۲۰۲۱
وزارت امور خارجه از ۳۱ اوت تاکنون به تلاش‌های شبانه‌روزی خود برای جابهجایی شهروندان آمریکایی و دارندگان اجازه اقامت دائم قانونی که اکنون در افغانستان هستند و می‌خواهند آن جا را ترک کنند و همچنین هم‌پیمانان افغانستانی که در طول ماموریت نظامی ۲۰ ساله ما با ما کار کرده‌اند و خانواده‌های آنها، ادامه داده است. همان گونه که [آنتونی] بلینکن، وزیر امور خارجه، گفته است، برای این کار ضرب‌الاجلی وجود ندارد. رهبری این کار در وزارت امور خارجه بر عهده سفیر بث جونز، هماهنگ‌کننده تلاش‌های جابهجایی افغانستان، است.
این به‌روزرسانی تازه‌ترین اطلاعات مربوط به تلاش‌های دولت ایالات متحده برای جابهجایی و اسکان مجدد را ارائه می‌کند
جابجایی‌ها:
ایالات متحده از ۳۱ اوت تاکنون مستقیماً به ۴۷۹ شهروند آمریکایی و ۴۵۰ دارنده اجازه اقامت دائم قانونی [علاوه بر خانواده‌های نزدیک آنها] کمک کرده است که افغانستان را ترک کنند و به ایالات متحده منتقل شوند. وزارت امور خارجه در حال حاضر با کمتر از ۱۲ شهروند آمریکایی که می‌خواهند افغانستان را ترک کنند، آماده خروج هستند، و مدارک سفر را در اختیار دارند، در تماس است.
افزون بر این، وزارت امور خارجه از طریق عملیات «استقبال از هم‌پیمانان» به جابهجایی متحدان افغانستانی ما، که با ما کار می‌کردند، و نیز خانواده‌های آنها ادامه میدهد. این شامل بیش از ۲۲۰۰ افغانستانی است که بسیاری از آنها ویزاهای مهاجرتی ویژه دارند و همچنین شماری از آنها متقاضیان دریافت این ویزاها هستند و درخواست‌هایشان به تایید رئیس نمایندگی رسیده است. بنا بر قانون «محافظت از متحدان افغانستان سال ۲۰۰۹» دریافت این تاییدیه گامی ضروری است.
دولت بایدن از زمان روی کار آمدن تاکنون منابع را افزایش داده و برای تسریع روند رسیدگی به پرونده افغانستانی‌ها، از جمله متقاضیان دریافت ویزاهای مهاجرتی ویژه، گام های مهمی را برداشته است. در نتیجه، وزارت امور خارجه از ۲۰ ژانویه تاکنون بیش از ۸۲۰۰ سند صادر کرده است و روزانه به بررسی درخواست‌های «ویزاهای مهاجرتی ویژه» ادامه میدهد.
اسکان مجدد:
مردم آمریکا با حمایت کنگره، سازمان‌های امور کهنه سربازان، رهبران مذهبی، و بسیاری از سازمان‌های مدنی، به تعهدات ما نسبت به متحدان افغانستانی‌‌مان که طی دو دهه گذشته در افغانستان با ما کار کرده‌اند، پایبند هستند. دولت در سال مالی جاری به منظور پشتیبانی از اسکان مجدد نزدیک به ۹۵ هزار نفر که از افغانستان نقل مکان کرده‌اند و از طریق عملیات «استقبال از هم‌پیمانان» وارد ایالات متحده شده‌اند، کمک مالی ارائه میدهد.
افرادی که از افغانستان جابجا شده‌اند پیش از ورود به ایالات متحده تحت یک پروسه غربالگری و بازرسی دقیق و چندلایه قرار می‌گیرند. در محل ورود آنها به ایالات متحده نیز غربالگری مضاعفی تحت هدایت وزارت امنیت میهن انجام می‌شود. آنها همچنین ملزم هستند واکسن‌های حیاتی دریافت کنند.
ایالات متحده تا به امروز از بالغ بر ۷۴ هزار افغانستانی از طریق عملیات «استقبال از هم‌پیمانان» استقبال کرده و به آنها در آغاز زندگی جدید خود در ایالات متحده کمک و پشتیبانی ارائه کرده است – و ما آماده‌ایم که در هفته‌ها و ماه‌های آینده تا جایی که ظرفیت اجازه دهد از شمار بیشتری از افغانستانی‌های واجد شرایط – از جمله حدود ۳ هزار تن که در مکان‌های ترانزیت در خارج از کشور منتظر هستند تا پردازش شوند و به ایالات متحده بیایند – استقبال کنیم. بیش از ۳۸ هزار افغانستانی، شهروندان آمریکایی، و دارندگان اجازه اقامت دائم قانونی، از پایگاه‌های نظامی واقع در ایالات متحده («مکان‌های امن») به جوامع جدید خود در سراسر کشور نقل مکان کرده‌اند.
بیش از ۴۰ درصد از افغانستانی‌‌هایی که به ایالات متحده آمده‌اند واجد شرایط دریافت «ویزاهای مهاجرتی ویژه» هستند؛ چرا که آنها برای، یا به نمایندگی از سوی، دولت ایالات متحده و یا از جانب شرکای ائتلاف در افغانستان کار کرده‌اند، در معرض خطر جدی قرار دارند، یا از اعضای نزدیک خانواده فردی هستند که چنین شرایطی داشته است. برخی از آنها متقاضی دریافت «ویزاهای مهاجرتی ویژه» هستند و از قبل در نوبت رسیدگی قرار دارند. برخی دیگر نیز از واجدان شرایط هستند، اما قبلا هرگز درخواست نکرده بودند. بسیاری از افغانستانی‌های دیگر یا از اعضای خانواده‌های شهروندان ایالات متحده و دارندگان اجازه اقامت دائم قانونی هستند، و یا به عنوان روزنامه‌نگار، کنشگر حقوق بشر، کارکنان امور بشردوستانه یا توسعه مشغول به کار بوده‌اند، و یا برای دولت پیشین افغانستان کار می‌کردند.
برای طرح پرسش‌های رسانه ای خواهشمند است به نشانی PAPressDuty@state.gov ایمیل بفرستید.
برای مشاهده محتوای اصلی: https://www.state.gov/afghanistan-relocation-and-resettlement-update/
این ترجمه‌ها جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.