وزارت خارجه ایالات متحده
دفتر ند پرایس، سخنگو
چهارشنبه، ۱۷ فوریه ۲۰۲۱
جلسه مطبوعاتی وزارتخانه
گزیده‌ها
[…]
پرسش: بنا بر این شما احتمالا دیده‌اید که رئیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی راهی تهران است. شما همچنین ممکن است – دست کم امیدوارم که شما – دیده باشید که روحانی گفته است اگر شما به تدریج به رعایت کردن – رعایت کردن تعهدات‌تان مطابق آن توافق بازگردید، آنها نیز چنین خواهند کرد. و من می‌دانم، و خواهش می‌کنم نگویید که نمی‌خواهید این موضوع را از پشت این تریبون مورد مذاکره قرار دهید، اما منظورم این است که آیا این چیزی است که برای شما قابل قبول است، منظورم این است که، یا این که این فقط چیزی است که خارج از – نتیجه‌بخش نخواهد بود؟ یعنی همه چیز یا هیچ چیز.
[…]
آقای پرایس: بله. خوب بگذارید من فقط این‌طور شروع کنم که – از آنجا که شما به ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اشاره کردید، بگذارید من کمی اطلاعات زمینه‌ای در مورد آن ارائه دهم. و البته ما به تهدید ایران مبنی بر توقف رعایت مفاد مربوط به تعهدات پروتکل الحاقی و سایر بازرسی‌های لحاظ شده تحت توافق ۲۰۱۵ برجام آگاه هستیم. این البته علاوه بر اقدامات دیگری است که ایران انجام داده است و فراتر و بیشتر از حد مجازی که برجام از لحاظ محدودیت‌های اعمال شده بر برنامه هسته‌ایش اجازه می‌دهد، رفته است.
البته خبر خوب این است که همه این گام‌ها قابل بازگشت هستند و مسیر دیپلماسی همچنان باز است. و من می‌گویم همانطور که ما و شرکای‌مان تأکید کرده‌ایم، ایران باید گام‌های برداشته شده را به عقب بازگرداند و از برداشتن گام‌های دیگری که بر تضمین‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی – تضمین‌هایی که نه تنها ایالات متحده، نه تنها هم‌پیمانان و شرکای‌مان در منطقه، بلکه سراسر جهان بر آنها تکیه می‌کنند – اثر می‌گذارد، خودداری کند. ایران باید همکاری کامل و به موقعی با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داشته باشد.
البته آن پیشنهادی که شما از این تریبون شنیده‌اید، که شما از رئیس‌جمهوری ایالات متحده شنیده‌اید، که شما از وزیر خارجه بلینکن شنیده‌اید، همچنان روی میز است: اگر ایران پایبندی کامل خود نسبت به توافق را از سر بگیرد، ما نیز چنین خواهیم کرد. نکته مهم، همانطور که شما هم از ما شنیده‌اید، این است که برای ما، این توافق کف خواسته‌های ما است و نه سقف آن. و ما می‌خواهیم فراتر از توافق ۲۰۱۵ برویم، مدت آن را افزایش دهیم، و آن را تقویت کنیم، و بر اساس آن تمهیدات بعدی را برای پرداختن به سایر موضوعات مورد نگرانی در زمینه رابطه ما با ایران و نگرانی‌هایی که هم‌پیمانان و شرکای‌مان نیز دارند، از جمله برنامه موشکی بالستیک ایران، ایجاد کنیم.
بنا بر این، مسلم است که راه دیپلماسی همچنان پابرجا می‌ماند. ما امیدواریم که بتوانیم به اتفاق و به همراه هم‌پیمانان و شرکای‌مان آن را دنبال کنیم.
پرسش: بنا بر این، دولت قبلی، پیش از آن که رئیس جمهوری سابق در سال ۲۰۱۸ از آن توافق خارج شود، یک سال، حدود یک سال – ۱۴ ماه بین زمانی که دولت قبلی سعی کرد دقیقا همین کاری را که شما درباره آن صحبت می‌کنید انجام دهد، که همان طولانی کردن و تقویت کردن و رفتن به، رفتن فراتر از آن برای پرداختن به فعالیت موشکی و آن چیزی که آنها فعالیت شرورانه در منطقه می‌نامند – وجود داشت. شما فکر می‌کنید که چگونه – شما فکر می‌کنید که – که این دولت چگونه می‌خواهد این کار را به شیوه‌ای متفاوت انجام دهد؟ چرا که دولت قبلی در تلاش‌هایش موفق نبود و آنها بسیار سخت تلاش کردند.
آقای پرایس: خوب، در این باره شما درست می‌گویید. شما در مورد این واقعیت هم درست می‌گویید که – گمان می‌کنم شما این را به صراحت نگفتید، اما من می‌گویم – که وقتی برجام پابرجا بود، زمان گریز – یعنی زمانی که ایران لازم داشت تا مواد شکاف‌پذیر کافی برای یک جنگ‌افزار هسته‌ای تولید کند – ۱۲ ماه بود. گزارش‌های منتشر شده امروز این زمان را به مدت زمانی نزدیک به چند ماه کاهش داده‌اند؛ هر چند گزارش‌ها متفاوت هستند. اما ما می‌دانیم که ایران در این رابطه در مسیر نادرستی حرکت میکند و به همین خاطر است که ما مصمم هستیم که برجام، با محدودیت‌های قابل راستی‌آزمایی و دائمی‌اش بر برنامه هسته‌ای ایران، با بازرسی‌هایی که نه تنها به ایالات متحده بلکه تکرار می‌کنم به جامعه جهانی ارائه می‌دهد – به همین خاطر است که برای ما این مهم است که این کف خواسته‌ها باشد و نه سقف خواسته‌ها.
اکنون وقتی نوبت به رویکرد می‌رسد، من فکر می‌کنم آن چه که می‌توانم به آن به عنوان وجه تمایز رویکرد ما در زمینه ایران و نیز در رابطه با تقریبا همه چالش‌هایی که با آن روبهرو هستیم، اشاره کنم، این است که ما درک می‌کنیم نیاز داریم هم‌پیمانان و شرکای‌مان را با خود همراه کنیم. وزیر خارجه، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، و سایر افراد این دولت – از جمله راب مالی، فرستاده ویژه در امور ایران –چند هفته گذشته را صرف تماس‌های تلفنی و ویدیوکنفرانس کرده‌اند تا اطمینان یابند که ما با همکاری بسیار نزدیک با هم‌پیمانان و شرکای‌مان با این چالش روبهرو می‌شویم. ما می‌دانیم که در هر چالشی که به آن روبهرو باشیم، شرکا و همپیمانانمان نیروی ما را چند برابر خواهند کرد.
در رابطه با چالش ایران، ما در سال ۲۰۱۵ و در چهارچوب گروه پنج به علاوه یک وارد این توافق شدیم. آن شرکا و هم‌پیمانان برای این تلاش بسیار ضروری هستند. البته فردا یک جلسه ای۳ برگزار خواهد شد. من انتظار دارم – بله جلسه ای۳ فردا. من انتظار دارم که ایران یکی از موضوعات مورد بحث در آن جا باشد، اما این فقط یکی از مؤلفه‌های آن هماهنگی با شرکا و هم‌پیمانان ما است. من فکر می‌کنم که اگر – اگر ما آن هماهنگی را نداشته باشیم، نمی‌توانیم موفق شویم. این یک عنصر لازم، اما ناکافی در رویکرد ما است. اما ما داریم اصول را درست انجام می‌دهیم یا دست‌کم داریم در مسیر انجام آن حرکت می‌کنیم. و به همین خاطر است که ما یک‌صدا بر آن هماهنگی تمرکز می‌کنیم.
[…]
پرسش: در مورد ای۳ و –
آقای پرایس؛ حتماً.
پرسش: — جلسه فردا با وزیر خارجه بلینکن. آنها در مورد امنیت در خاورمیانه نیز بحث خواهند کرد. شما در مورد این موضوعات دقیقا چه می‌توانید بگویید؟
آقای پرایس: خوب. من فکر می‌کنم که آن – خوب، البته، آنها روز پنجم فوریه هم ملاقات کردند. گمان می‌کنم اوایل این ماه بود. و در مورد مطالب آن جلسه آنها در مورد چالش‌های مشترک گفت‌وگو کردند. آنها در مورد ایران بحث کردند، در مورد شرایط اقلیمی صحبت کردند، راجع به کووید حرف زدند، درباره روسیه گفت‌وگو کردند، موضوع چین را مورد بحث قرار دادند، و درباره برمه تبادل نظر کردند. من می‌دانم که فرانسه، به باور من، اعلام کرد که ای۳ به تازگی – و من می‌دانم که آنها در این چهارچوب گفته‌اند که ایران، چالش‌های گسترده‌تر منطقه‌ای در دستور کار خواهد بود. من در این رابطه البته شما را به بیانیه مشترکی که شب گذشته توسط وزیر خارجه، همتای فرانسوی او، همتای آلمانی او، همتای ایتالیایی او، و وزیر خارجه بریتانیا منتشر شد و مضمون آن محکوم کردن حمله در اربیل، و یادآوری دیدگاه‌های واحدمان – ببخشید، دیدگاه واحدمان – مبنی بر عدم تحمل هرگونه حمله به نیروها و تأسیسات ایالات متحده و ائتلاف بود، ارجاع می‌دهم. بنا بر این من انتظار دارم که در چهارچوب چالش‌های منطقه‌ای این موضوع یکی از آنها باشد، اما پیش‌بینی می‌کنم که موضوعات دیگری نیز در دستور کار قرار داشته باشند.
پرسش: و درباره این موضوع، آیا شما هیچ مطلب روزآمدی درباره تحقیقات دارید؟
آقای پاریس: البته این تحقیقات در دست انجام است و ادامه دارد. ما در نخستین روزهای آن هستیم. همانطور که می‌دانید وزیر خارجه با همتای کُرد خود و همتای عراقی خود صحبت کرده است. دیگر اعضای کابینه هم با همتایان‌شان تماس گرفتند. ما با بیشترین سرعتی که برای‌مان مقدور است و با علم به این که ایمنی و امنیت نیروهای دولت ایالات متحده و شهروندان آمریکا و امنیت تأسیسات ما از اولویت‌های اصلی ما است، رو به جلو حرکت می‌کنیم. من فکر می‌کنم که ما با اطمینان می‌توانیم بگوییم که ما پیشاپیش از واکنش‌مان رونمایی نخواهیم کرد؛ اما در عین حال می‌توانیم این را بگوییم که برای هر گروهی که مسئول این حمله باشد، پیامدهایی در کار خواهد بود. همانطور که من دیروز هم در این باره صحبت کردم، شرکای کرد ما، شرکای عراقی ما، به اتفاق در حال کار روی این تحقیقات هستند تا مشخص کنند که چه کسی دقیقا مسئول بوده است. هر واکنشی که اتخاذ کنیم، با هماهنگی کامل دولت عراق و نیز شرکای ما در نیروهای ائتلاف خواهد بود.
[…]
پرسش: یک پرسش تکمیلی در مورد عراق؟ به نظر شما وزارت خارجه چگونه میان خطرات ذاتی مرتبط با کار در عراق با هر نوع منافع دیپلماتیک که ممکن است از آن حاصل شود، نوعی توازن برقرار میکند؟
آقای پرایس: بله. خوب، این چالشی است که فکر می‌کنم بسیار فراتر از عراق می‌رود. و ما می‌دانیم که برای این که آمریکا بتواند در سراسر جهان ارزش‌هایمان را دنبال کند و در پی تأمین منافع‌مان باشد، ما باید در جهان تعامل داشته باشیم. و البته تعامل در برخی نقاط جهان خطرات بیشتری را به همراه دارد. دیپلماسی یک کار بدون خطر نیست و ما کاملاً قدردان همکاران‌مان هستیم؛ همکارانی که در خطوط مقدم، در مناطق جنگی، در مناطقی که خشونت در آنها زیاد است، و مکان‌هایی که بی‌ثباتی سیاسی به شدت وجود دارد، انجام وظیفه می‌کنند. وزیر خارجه توانسته است با برخی از آنها به صورت مجازی گفت و گو کند. او نشان داده است که نسبت به برقراری تماس با نمایندگی‌های ما اهمیت قائل است – او نشان داده است که نسبت به برقراری تماس با نمایندگی‌های ما در سراسر جهان اهمیت قائل است و با برخی از افسران ما که به مناطق درگیری اعزام شده‌اند، دقیقاً به همان دلیل صحبت کرده است: علم به این که ما به تعامل نیاز داریم، درست همانطور که همه اقدامات احتیاطی هوشیارانه را که در توان داریم برای محافظت از تأسیسات‌مان، مردم‌مان، وابستگان‌مان، و البته شرکا و همپیمانانمان انجام می‌دهیم.
پرسش: آیا می‌توانیم به موضوع ایران برگردیم؟
آقای پرایس: حتماً. ایران؟ نشنیدم – خوب، بله رازلیند.
پرسش: بله. نظر به این که شما همه موضوعاتی را که در جریان جلسه ای۳ در روز پنجشنبه به عنوان بخشی از تلاش‌ها برای بازگشت به برجام و گسترش دادن آن مطرح خواهد شد، به ما نخواهید گفت، این ساختمان [وزارت خارجه] برای همراه کردن کنگره چه کاری انجام می‌دهد؟ یک، برای اطمینان یافتن از این که یک حمایت سیاسی – حمایت داخلی سیاسی از یک توافق با ایران وجود دارد و دو، برای این که این پیام را برای ایران بفرستد که اگر چهار سال دیگر دولت عوض شود، هر آن چه که امروز به نتیجه برسد، ظرف چهار سال بر باد نخواهد رفت.
آقای پرایس: خوب، شما از جلسه تأیید صلاحیت وزیر خارجه متوجه می‌شوید که او نسبت به ضرورت یک مشارکت سازنده با کنگره بسیار مصمم است. البته آقای وزیر آن‌طور که خودش مایل است بگوید با شرکا و هم‌پیمانانش در سراسر جهان، و همچنین با اعضای کنگره، مانند یک خانواده [در تماس مداوم] بوده است. و او با قانونگذاران ذیربط چندین گفت‌وگو انجام داده است. این موضوع را هم در تماس‌های حسن نیت زمانی که به عنوان فرد پیشنهادی معرفی شده بود، انجام می‌داد و هم از زمانی که در سمت خود مشغول به کار بوده و از جمله در بحث‌های اساسی درباره برخی از این موضوعات، اجرا کرده است. وزیر خارجه همچنین به وضوح به کارکنان این ساختمان گفته است که ما به عنوان یک نهاد باید اطمینان حاصل کنیم که برای این مشارکت با کنگره اولویت قائل هستیم. این امر برای این وزارتخانه خوب است. این برای قوه‌ای که در اصل یکم تعریف شده است [قوه مقننه] خوب است. اما این همچنین برای دموکراسی ما نیز ضروری است.
ما به کنگره‌ای نیاز داریم، و در حقیقت کنگره‌ای می‌خواهیم که به طور فعال در سیاست خارجی تعامل کند و شریکی سازنده برای ما باشد. و من فکر می‌کنم که وزیر خارجه به شما خواهد گفت که از آن عده از اعضای کنگره که او با آنها صحبت کرده است، بازخوردهای سازنده زیادی را دریافت کرده است و به اولویت دادن به آن تعامل ادامه خواهد داد. وزیر خارجه در همین روزهای اخیر برای همه ما تأکید کرده است که ما نیازمند آن هستیم که مطمئن شویم هر چه در توان داریم برای اولویت دادن به آن رابطه انجام می‌دهیم و ما به انجام این کار ادامه خواهیم داد.
[…]
پرسش: راب مالی، از چه زمانی سفر خود را آغاز میکند و نخستین مقصدهای او کجا خواهد بود؟ و بعد پرسشی تکمیلی در مورد سوال مت، آیا شما امکان بازگشت تدریجی به رعایت [مفاد برجام] به عنوان گزینه‌ای برای بازگشت به برجام رد می‌کنید؟
آقای پرایس: شما از من نخواهید شنید که امکان چیزی را تأیید یا رد کنم. این اتفاق قطعاً امروز و از این تریبون نخواهد افتاد. من فکر می‌کنم در مورد راب مالی، باید گفت که سفر او با سیاست ما برای این وزارتخانه – رهبران ارشد این وزارتخانه به طور کلی – مطابقت دارد. همانطور که قبلاً هم گفته‌ام، یک رویکرد کلی بر ضد مسافرت کردن وجود دارد. البته اگر یک شرایط فوریتی یا اضطراری در میان باشد، و فرستاده ویژه، مالی، نیاز به سفر کردن داشته باشد، من اطمینان دارم که او برای استفاده از آن فرصت آماده خواهد بود. اما، البته ما هر آن چه که در توان داریم برای محافظت از افرادمان، برای محافظت از کسانی که با آنها در تماس هستیم، و به حداقل رساندن سفرها، مطابق با یک سیاست کل بدنه دولت انجام می‌دهیم.
سوال دیگری در مورد ایران هست؟
پرسش: پرسشی تکمیلی در مور راب مالی. وزارت امور خارجه چین گفته است که او هفته گذشته با معاون وزیر خارجه چین گفت‌وگو کرد؛ اما شما بازخوانی آن تماس را منتشر نکردید. آیا دلیلی وجود دارد که شما آن را تأیید نکرده‌اید؟ آیا اکنون می‌توانید آن را تأیید کنید؟
آقای پرایس: ما اغلب در مورد تعاملات فردی صحبت نمی‌کنیم. اما آن چه که می‌توانم بگویم – و در واقع آن چه که گفته‌ام – این است که راب مالی در حال رایزنی‌های مداوم با اعضای کنگره، با هم‌پیمانان ما، با شرکای ما، و با دیگران، از جمله اعضای گروه ۱+۵ بوده است. و من می‌توانم تأیید کنم که این موضوع شامل «ما»، معاون وزیر خارجه چین، نیز می‌شود. البته چین یکی از اعضای گروه ۱+۵ بود – است و از این رو آن تعامل، تعامل مهمی است.
[…]
پرسش: خیلی مختصر درباره ایران. نقش اتحادیه اروپا. همانطور که می‌دانید وزیر خارجه ظریف در مورد نقشی برای جوزف بورل در تلاش برای هماهنگ کردن اقدامات صحبت کرده است. آیا این چیزی است که در گفت‌وگوهای فردا مورد بحث قرار خواهد گرفت؟ شما برای اتحادیه اروپا چه نقشی – در آینده قائل هستید؟
آقای پرایس: خوب، نقش اتحادیه اروپا مهم است و دقیقاً به این خاطر مهم است که ۱+۵ علاوه بر کشورهای اروپایی عضو، اتحادیه اروپا را نیز در بر می‌گیرد. و از این رو، در دستور کار جلسه فردای ای۳ خواهد بود. دقیقاً به این دلیل که اتحادیه اروپا از همان آغاز حضور داشت و نقش مهمی را در آینده ایفا خواهد کرد، در دستور کار مشترک ما بوده است و خواهد بود و این موضوع در مورد تک‌تک کشورهایی که عضو ۱+۵ هستند، با بریتانیایی‌ها، فرانسوی‌ها، و اروپایی‌ها و نیز اتحادیه اروپا صدق میکند.
[…]
پرسش: بله. در مورد یمن. حوثی‌ها همچنان در حال پیشروی و جنگیدن در مأرب هستند. آیا شما با آنها تماس گرفتید و آیا پیامی برای آنها دارید؟
آقای پرایس: خوب، فرستاده ویژه لندرکینگ دیروز، فکر می‌کنم دیروز، به صورت مجازی پشت سر من بود و درباره تعامل خود با مقامات دولت یمن، با مقامات دولت سعودی، با مارتین گریفیتس، فرستاده ویژه سازمان ملل متحد، صحبت کرد. او جزئیات مبسوطی را در مورد دیدارهایی که در ریاض در روزهای اخیر انجام داده بود، ارائه کرد.
من نمی‌خواهم فراتر از آن‌چه که او دیروز مطرح کرد، چیزی بگویم. اما او این نکته کلی را بیان کرد که ما می‌دانیم این درگیری راه‌حل نظامی ندارد. ما برای یک رویکرد دیپلماتیک که صلح، امنیت، و ثبات را برای مردم رنج کشیده یمن به همراه بیاورد، اولویت قائل هستیم. ما آگاهیم که یمن اکنون محل وقوع وحشتناک‌ترین فاجعه انسانی جهان است و به همین خاطر است که رئیس‌جمهوری شخصاً فرستاده ویژه لندرکینگ را برای بر عهده گرفتن این نقش، نقشی که پیش از آن وجود نداشت، ارتقاء سمت داد. دقیقاً به همین دلیل است که او در این ساختمان و در سراسر دولت از این اختیار برخوردار شده است که در عرصه جهانی نماینده ایالات متحده باشد و با هم‌پیمانان و شرکای‌مان جهت یافتن یک راه‌حل دیپلماتیک برای این مناقشه تلاش کند.
پرسش: من پرسشی درباره ایران دارم. شما – به نظر می‌رسد که رویکرد ایالات متحده – به نظر می‌رسد که رویکرد ایالات متحده در قبال ایران رویکردی غیرمستقیم در طریق جنگ یمن بوده باشد. با این وجود، به نظر نمی‌رسد که رژیم تهران واکنش چندانی نشان داده باشد. آیا شما فکر می‌کنید که آنها نمی‌خواهند به جنگ جاری در یمن ربط داده شوند؟
آقای پرایس: خوب – قصد یا راهبرد ما این نبوده است که از طریق چهارچوب یمن با چالش برنامه هسته‌ای ایران تعامل کنیم. ما به هیچ وجه آن را از این دیدگاه نمی‌بینیم. باز هم باید گفت دیدگاه ما همان پیشنهادی است که رئیس‌جمهوری روی میز قرار داده است و خلاصه آن «رعایت کردن در برابر رعایت کردن» است. این، آن چهارچوبی است که ما در آن با همپیمانانمان، شرکای‌مان، و با اعضای کنگره رایزنی کرده‌ایم تا مطمئن شویم که آن مسیر دیپلماتیک باز می‌ماند. از نگاه ما موضوع یمن، موضوع برقراری صلح و ثبات و پایان دادن به این جنگ برای مردم رنج کشیده یمن است. بنا بر این، ما این‌ها را تا حد زیادی متمایز از هم قلمداد می‌کنیم.
[…]
برای مشاهده محتوای اصلی: https://www.state.gov/briefings/department-press-briefing-february-17-2021/
این ترجمه‌ها جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.