وزارت خارجه ایالات متحده
دفتر ند پرایس، سخنگو
جمعه، ۱۲ مارس ۲۰۲۱
جلسه مطبوعاتی وزارتخانه
گزیده‌ها
[…]
آقای پرایس: […] نخست آن که ایالات متحده به شدت از بابت وضعیت وخیم انسانی در یمن نگران است و ما همچنان یکی از بزرگترین ارائه‌دهندگان کمک‌ها هستیم. وزیر خارجه بلینکن شخصاً در روز یکم مارس در کنفرانس اهداکنندگان یمن شرکت کرد تا به جمع‌آوری منابع مالی لازم برای برآورده کردن نیازهای عظیم یمن کمک کند. وزیر خارجه بلینکن در جریان آن کنفرانس تخصیص بیش از ۱۹۰ میلیون دلار کمک‌های بیشتر توسط ایالات متحده برای حمایت از مردم یمن را اعلام کرد. و همین امروز ایالات متحده تأمین مالی کامل کمک‌های بشردوستانه به مناطق شمال یمن را از سر گرفت تا به برآورده کردن نیازهای یمنی‌های آسیب‌پذیر کمک کند. ایالات متحده از جریان آزاد سوخت، غذا، و سایر کالاهای اساسی به یمن پشتیبانی می‌کند. اما انجام این کار نه تنها مستلزم عبور روان و بدون دردسر این کالاها از بندرها است، بلکه همچنین مستلزم آن است که آنها بتوانند آزادانه در کشور، از جمله در مناطق زیر کنترل حوثی‌ها، جابه‌جا شوند. متأسفانه ما می‌دانیم که حوثی‌ها به ممانعت از آن جریان آزاد ادامه می‌دهند و این شامل تغییر دادن مسیر پول به دست آمده از واردات – پولی که مقرر شده بود به دستمزدهای کارمندان دولت تخصیص یابد – است. این کار [حوثی‌ها] نقض مستقیم تعهدات‌شان تحت یک توافق انجام شده با میانجیگری سازمان ملل است. در نتیجه، کارمندان دولت حقوق دریافت نمی‌کنند و بنا بر این پولی برای خرید مواد غذایی موجود ندارند. تغییر دادن مسیر سوخت وارداتی توسط حوثی‌ها تنها یکی از راه‌های متعددی است که بحران انسانی را برای اکثریت یمنی‌هایی که زیر کنترل آنها زندگی می‌کنند، وخیم‌تر می‌کند.
ما شنیده‌ایم که سازمان ملل متحد و اهداکنندگان بین‌المللی چگونه از شیوه‌های مورد استفاده حوثی‌ها برای بستن یا منحرف کردن مسیر کمک‌های بشردوستانه، انتقاد کرده‌اند. و کارشناسان سازمان ملل متحد شیوه‌هایی را که آنها [حوثی‌ها] از آن برای منحرف کردن مسیر درآمدهای کشور با هدف تأمین مالی تلاش‌های جنگی‌شان و در نتیجه سرکوب کردن فعالیت‌های اقتصادی استفاده می‌کنند، بیان کرده‌اند. برخلاف برخی گزارش‌های اخیر، داده‌های ارائه شده توسط سازوکار راستی‌آزمایی و بازرسی سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که مواد غذایی به طور مداوم در بندر حدیده تخلیه می‌شود. متأسفانه ما نمی‌توانیم اطمینان پیدا کنیم که مواد غذایی که از آن بندر عبور می‌کند به دست نیازمندان می‌رسد. آن منطقه زیر کنترل حوثی‌ها است و همان‌گونه که گفتم، حوثی‌ها اغلب مسیر این کمک‌ها را منحرف و در آنها دستکاری می‌کنند.
ایالات متحده با دولت‌های یمن و عربستان سعودی همکاری می‌کند تا اطمینان حاصل کند که این سوخت به دست یمنی‌هایی که بیش از همه به آن نیاز دارند، می‌رسند – می‌رسد – به دست آنها می‌رسد و توسط حوثی‌ها برای فروش در بازار سیاه و یا استفاده از آن در تلاش‌های جنگی‌شان مصادره نمی‌شود. تنها از طریق یک توافق صلح پایدار است که ما می‌توانیم امیدوار باشیم روند این بحران انسانی وخیم در یمن معکوس شود. پشتیبانی از چنین توافقی دقیقاً همان کاری است که لندرکینگ، فرستاده ویژه ایالات متحده، می‌خواهد انجام دهد و به همین دلیل است که او ۱۷ روز گذشته را در منطقه سپری کرد.
[…]
پرسش: […] و پرسش دوم من مربوط به این موضوع است که – این پرسشی در مورد حوثی‌ها است که قبلاً هم مطرح کردم، و آن این است که به نظر می‌رسد وضعیت کنونی – منظور وضعیت انسانی است – دارد نسبت به گذشته، یعنی از زمانی که شما آنها را از فهرست سازمان‌های تروریستی جهانی خارج کردید و آن سه رهبر را از بخش تروریسم فهرست «تروریست‌های جهانی به طور ویژه معین‌شده» بیرون آوردید، وخیم‌تر می‌شود. و بنا بر این، من می‌خواهم بدانم، منظور من این است که، آیا فکر نمی‌کنید ممکن است شما با انجام آن کار مرتکب اشتباه شده باشید؟
[…]
آقای پرایس: […] مت، ببینید، در رابطه با یمن ما حاضر نیستیم به این خاطر که هر چه در توان داریم برای برطرف کردن مشکلات انسانی بسیار عمده مردم یمن انجام می‌دهیم، عذرخواهی کنیم. همان‌گونه که پیشتر هم گفتم، یمن همچنان جایگاه بدترین فاجعه انسانی جهان است. نزدیک به ۸۰ درصد جمعیت یمن در مناطق زیر کنترل حوثی‌ها زندگی می‌کنند. بنا بر این، آن چه که برای ما بسیار روشن بود، آن چه که برای اعضای کنگره بسیار روشن بود، آن چه که برای سازمان‌های امدادرسانی بسیار روشن بود، آن چه که برای نهادهای سازمان ملل متحد بسیار روشن بود، این بود که تحریم گسترده انصارالله، که در واپسین ساعات کار دولت گذشته انجام شد، رنج انسانی مردم یمن را کاهش نمی‌داد و آن را تشدید می‌کرد. آن [تحریم‌ها] آن [رنج] را بدتر می‌کرد.
بنا بر این، برای ما بسیار روشن بود که اگر می‌خواهیم نه تنها مشکلات بشردوستانه و رنج انسانی مردم یمن را کاهش دهیم، بلکه به توافق سیاسی – توافقی که می‌دانیم باید در دل همه تلاش‌ها برای کاهش تنش وجود داشته باشد – نیز ادامه دهیم، و امنیت و ثبات را نه تنها برای مردم یمن، بلکه همچنین برای شرکای‌مان در عربستان سعودی و سراسر منطقه بیاوریم، باید این رنج انسانی، این مشکلات انسانی مردم یمن را برطرف کنیم. ما از بابت این حقیقت که نگرانی‌های بشردوستانه اولویت برتر را در سیاست ما دارند، پوزش نمی‌خواهیم. دقیقاً به همین خاطر است که وزیر خارجه بلینکن در کنفرانس اهداکنندگان یمن شرکت کرد و در آن جا از حمایت بیش از ۱۹۰ میلیون دلاری ایالات متحده خبر داد. دقیقاً به همین خاطر است که ما از سرگیری ارائه کمک‌هایی به بخش‌هایی از شمال یمن را اعلام کرده‌ایم.
ما به جست‌وجو برای یافتن راه‌هایی جهت پشتیبانی از مردم یمن ادامه خواهیم داد. ما همچنان به حمایت از فعالیت‌هایی که مارتین گریفیتس، فرستاده ویژه سازمان ملل متحد، مدت‌ها است در آن مشارکت داشته و آن چه که در هفته‌های اخیرتر فرستاده ویژه لندرکینگ ازآن حمایت کرده است، یعنی برقراری یک آتش‌بس و یک توافق سیاسی برای این درگیری طولانی مدت در یمن، ادامه خواهیم داد.
[…]
پرسش: پس از نامه وزیر خارجه و پیش‌نویس طرح ایالات متحده – که هفته گذشته شما در مورد آن نه نظری دادید و نه منکر آن شدید – چندین تحول در رابطه با افغانستان روی داده است. ما اکنون می‌بینیم که ترکیه طرف‌ها را برای گفت‌وگوها در ماه آوریل دعوت کرده است. روسیه نیز هفته آینده میزبان یک کنفرانس است و می‌گوید که آنها با ایده نقش داشتن طالبان در یک دولت موقت، موافق هستند. من می‌خواهم بدانم که آیا همه این طرح‌ها از قبل هماهنگ شده‌اند؟ آیا ایالات متحده، هم با طرح ترکیه – که البته فکر می‌کنم پاسخ آن بله است – و هم با طرح روسیه موافق است؟ و همچنین آیا هیچ نشانه‌ای از کابل و طالبان مبنی بر تمایل آنها به گفت‌وگو درباره طرح ارائه شده توسط ایالات متحده در دست دارید؟
آقای پرایس: خوب، سپاس از پرسش‌تان، فرانچسکو. همان‌طور که می‌دانید فرستاده ویژه خلیل‌زاد در دوحه به سر می‌برد و مدتی است که در آنجا مستقر شده است. در رابطه با گردهمایی بالقوه در ترکیه، همان‌گونه که وزیر خارجه گفته است، ما کشورهای منطقه و سازمان ملل متحد را درگیر تلاش‌هایی کرده‌ایم تا طرفین را به سوی یک مذاکره معنادار سوق دهند. و همان‌طور که گفته‌ایم، ما از تلاش‌های شرکای بین‌المللی برای تسریع روند صلح و ایجاد یک توافق سیاسی و آتش‌بس دائمی و فراگیر استقبال می‌کنیم.
ما می‌دانیم که پشتیبانی بین‌المللی برای ایجاد یک صلح منصفانه و پایدار، ضروری است. دقیقاً به همین خاطر است که نماینده ویژه، و به طور گسترده‌تر ما در وزارت خارجه، تلاش کرده‌ایم اطمینان یابیم که همسایگان افغانستان و کشورهای منطقه نقشی سازنده را ایفا می‌کنند؛ چرا که همه ما از وجود یک افغانستان صلح‌آمیز، باثبات، و ایمن بهره خواهیم برد. این موضوع فقط مسئله ایالات متحده نیست. فقط مسئله ناتو نیست. این چیزی است که همسایگان افغانستان نیز باید از آن پشتیبانی کنند و به شیوه‌ای سازنده به حمایت از آن بپردازند.
و اما در مورد روسیه، من فکر می‌کنم دیروز کمی درباره آن صحبت کردیم. همان‌طوری که به طور گسترده‌تر گفتم، ما باور داریم که روسیه و دیگر کشورهای منطقه نفع زیادی در وجود یک افغانستان ایمن و باثبات دارند. ما در گذشته با روس‌ها برای پشتیبانی از روند صلح افغانستان دیدار کرده‌ایم. ما چیزی نداریم – ما در حال حاضر چیزی برای تأیید کردن درباره هر گونه مشارکت احتمالی‌مان نداریم.
ایالات متحده در همه این موارد یک نقش حمایتی را ایفا می‌کند و این دقیقاً همان کاری است که سفیر خلیل‌زاد انجام می‌دهد؛ زیرا ما می‌دانیم که این روند باید تحت مالکیت افغانستان باشد و توسط افغانستان هدایت شود. سفیر خلیل‌زاد هم اکنون در دوحه است و او در آن جا از مذاکرات بین الافغانی، یعنی مذاکرات میان جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان، پشتیبانی می‌کند. او بر این امر صحه می‌گذارد که هر ایده‌ای، هر پیشنهادی، هر طرحی باید در اصل و بطن خود از حمایت مردم افغانستان برخوردار باشد و باز هم می‌گوییم که باید متعلق به افغانستان و تحت هدایت افغانستان باشد.
برای مشاهده محتوای اصلی: (https://www.state.gov/briefings/department-press-briefing-march-12-2021)
این ترجمه‌ها جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.