کاخ سفید
واشنگتن دی سی
۲۸ آوریل ۲۰۲۱
[گزیده‌های مربوط به سیاست خارجی]
ما نمی توانیم آنقدر مشغول رقابت با یکدیگر باشیم که از رقابتی که با بقیه جهان برای پیروزی در قرن بیست و یکم داریم، غافل بمانیم. همانطور که وزیر بلینکن می تواند تصدیق کند، من مدت زمان زیادی را با پرزیدنت شی گذراندم و بیش از هفده هزار مایل با او سفر کردم، ۲۴ ساعت با او به طور خصوصی گفتگو کردم. وقتی او برای عرض تبریک با من تماس گرفت، یک گفتگوی دو ساعته با هم داشتیم.
او برای اینکه کشورش را به مهمترین و تاثیر گذارترین کشور جهان تبدیل کند، بسیار جدی است. او و دیگر خودکامگان بر این باورند که دموکراسی قادر به رقابت با یکه سالاری ها در قرن بیست و یکم نیست چرا که رسیدن به توافق عام در آن بسیار به درازا می‌انجامد. به نظر من برای پیروزی در این رقابت برای آینده، ما همچنین باید در خانواده‌ها و فرزندانمان به طور بی سابقه در یک نسل سرمایه گذاری کنیم.
* * * *
من همواره گفته ام که نقطه قوت ما قدرت الگو بودن ماست نه الگوی قدرت ما.
من با ۳۸ تا ۴۰ تن از رهبران جهان تا کنون گفتگو کرده ام. و به همه آنها گفته ام. گوشزد کرده ام که آمریکا بازگشته است. می دانید آنها چه گفتند؟ می دانید از بیشتر آنها چه شنیده ام؟ آنها می گویند “می‌بینیم که آمریکا بازگشته است اما برای چه مدت؟ برای چه مدت؟”
هموطنان آمریکایی من! ما باید نشان دهیم که نه تنها بازگشته ایم، بلکه نشان دهیم که بازگشته ایم تا بمانیم و تنها راه را ادامه نخواهیم داد.
ما به همراه متحدانمان پیشگام خواهیم بود. هیچ کشوری نمی تواند به تنهایی با بحران‌های دوران ما از تروریسم گرفته تا گسترش تسلیحات هسته ای، مهاجرت دسته جمعی، امنیت سایبری، تغییرات اقلیمی، و آنچه اینک گرفتارش هستیم که همانا همه گیری جهانی است، به تنهایی مقابله کند.
هیچ دیواری آنقدر بلند نیست که مانع عبور ویروس شود. حال که تولید واکسن‌های ما به میزانی رسیده است که نیازهای ما را رفع می کند – ما به حد مورد نیاز رسیده ایم- می توانیم زرادخانه واکسن برای سایر کشورها باشیم همانگونه که آمریکا در خلال جنگ دوم جهانی زرادخانه دموکراسی بود.
بحران تغییرات اقلیمی هم کارزار آمریکا به تنهایی نیست. این یک مبارزه جهانی است. همانطور که همه شما می دانید، ایالات متحده تنها در قبال چیزی کمتر از ۱۵ درصد انتشار آلاینده های کربنی سهم دارد. ۸۵ درصد باقی را دیگر کشورها تولید می کنند.
از همین رو است که من بر تعهد خود مبنی بر بازگشت به توافق پاریس در همان روز نخست تصدی جامه عمل پوشاندم.
و بر پایه همین التزام، نشست تغییرات اقلیمی را همینجا در آمریکا به همراه تمامی اقتصادهای بزرگ جهان از چین گرفته تا روسیه و هند و اتحادیه اروپا برگزار کردم. و همانطور که گفته بودم این کار را در صد روز اول انجام دادم. می‌خواهم درباره این موضوع، بی‌پرده سخن بگویم.
هدف من حصول اطمینان از این بود که دنیا به توافق برسد که ما در نقطه عطفی در تاریخ قرار داریم. توافق بر سر اینکه اگر ما برای نجات این سیاره اقدام کنیم می توانیم میلیون ها شغل ایجاد کرده و باعث رشد اقتصادی و ایجاد فرصت ها شویم تا استانداردهای زندگی تقریباً همه مردم جهان را بهبود بخشیم. اگر شما حتی بخشی از آن ]نشست اقلیمی[ را که به صورت مجازی برگزار شد تماشا کرده باشید – البته شما سرتان شلوغ است و مطمئنم که وقت زیادی ندارید- می بینید که تقریباً همه کشورها، حتی آنهایی که به سهم خود را ادا نمی کنند، همین را گفتند.
سرمایه گذاری که من امشب پیشنهادش را مطرح می کنم، به نظر من، موجب پیشرفت سیاست خارجی نیز می شود و سود آن عاید طبقه متوسط می شود. این بدان معناست که اطمینان حاصل کنیم که همه کشورها از جمله چین از قواعد اقتصاد جهانی تبعیت می کنند. در گفتگوهایم با پرزیدنت شی، به او گفتم که ما واهمه ای از رقابت نداریم. ما دنبال منازعه هم نیستیم.
اما به وضوح گفتم که ما از منافع آمریکا در همه مورد و همه جا دفاع خواهیم کرد. آمریکا در مقابل رویه های ناعادلانه تجاری که حق کارگران آمریکایی را پایمال می کند ایستادگی خواهد کرد و از صنایع آمریکایی که با اقداماتی مانند اختصاص یارانه های دولتی به مؤسسات و شرکت های دولتی به چالش کشیده شده اند، دفاع خواهیم کرد و در برابر سرقت فناوری آمریکایی و مالکیت معنوی خواهیم ایستاد.
من همچنین به پرزیدنت شی گفتم که ما به حضور قدرتمند نظامی خود در منطقه هند- آرام ادامه خواهیم داد، و همچنان در کنار متحدان خود در ناتو و اروپا نیز خواهیم ایستاد. نه برای آغاز یک منازعه بلکه برای جلوگیری از وقوع آن.
به او همان چیزی را که به بسیاری از رهبران جهان گفته ام، گفتم و آن این است که آمریکا از تعهداتش سرباز نخواهد زد. تعهدات ما به حقوق بشر و آزادی های بنیادین وتعهدمان به هم پیمانانمان. من به او متذکر شدم که هیچ رئیس جمهوری آمریکا که احساس مسئولیت داشته باشد دربرابر نقض آشکار حقوق بشر ساکت نخواهد ماند. هر رئیس جمهوری در آمریکا می‌بایست نماینده اصولی و مبانی باشد که کشور ما به آنها متعهد است.
آمریکا یک آرمان است. آرمانی یکتا در تاریخ: اینکه همه ما برابر آفریده شده ایم. این ماهیت ما است و نمی توانیم از این اصل تخطی کنیم. در واقع این همان ملاک عمل ماست.
در خصوص روسیه، می دانم که موضوع نگرانی بسیاری از شما است. من صریحاً به ]رئیس جمهوری روسیه ولادیمیر[ پوتین گفتم که ما به دنبال افزایش تنش نیستیم اما اقدامات آنها، اگر ثابت شود که چنین کرده اند، پیامدهایی خواهد داشت. و البته ثابت شد که کار آنها بود. بنابراین من به اقدامات آنها در خصوص مداخله درانتخابات ما و حمله سایبری به دولت و کسب و کارهای ما، پاسخی درخور و متناسب دادم.
آنها مرتکب هر دو این عمل شدند و همانطور که گفته بودیم پاسخ دادیم. اما هنگامی که امکان پذیر باشد، باید بتوان بر پایه منافع مشترک همکاری کرد. ما هنگام تمدید پیمان استارت جدید که ناظر به تسلیحات هسته ای است، با هم همکاری کردیم و در زمینه تغییرات اقلیمی نیز به دنبال همکاری هستیم. اما او متوجه شده است که ما در مقابل اقدامات شان واکنش نشان خواهیم داد.
در خصوص برنامه‌های هسته‌ای ایران و کره شمالی که تهدیدی جدی علیه امنیت آمریکا و امنیت جهان هستند، ما از نزدیک با متحدان خود همکاری خواهیم کرد تا از طریق دیپلماسی و بازدارندگی شدید به تهدید این دو کشور رسیدگی کنیم. و رهبری آمریکا یعنی اینکه به جنگ طولانی در افغانستان خاتمه دهیم.
بدون اغراق، ما بزرگترین نیروی رزمایشی تاریخ جهان را در اختیار داریم. من اولین رئیس جمهوری طی ۴۰ سال گذشته هستم که احساس داشتن فرزندی که در منطقه جنگی خدمت می کند را درک می کند. امروز ما سربازانی داریم که در همان منطقه جنگی که والدینشان خدمت می کردند، در حال انجام وظیفه هستند. ما پرسنلی نظامی در افغانستان داریم که در هنگام وقوع حملات یازدهم سپتامبر حتی به دنیا نیامده بودند.
با استناد به گفت و شنودهایی که در همین محل انجام گرفتند، جنگ در افغانستان هیچگاه قرار نبود به تلاشی چند نسلی برای ساختن یک کشور تبدیل شود. ما به دنبال تروریست هایی که در یازدهم سپتامبر به ما حمله کردند به افغانستان رفتیم. و گفته بودیم که اگر قرار باشد ما اسامه بن لادن را تا دروازه های جهنم تعقیب خواهیم کرد. اگر به دره کنر سر زده باشید، نمایی از دروازه های جهنم را به چشم دیده‌اید.
ما طعم عدالت را به بن‌لادن چشاندیم. ما خطر تروریستی القاعده و افغانستان را کاهش دادیم و اینک بعد از ۲۰ سال شجاعت و از خودگذشتگی، زمان آن فرا رسیده که سربازهایمان را به خانه برگردانیم.
و در حین این کار، ما ظرفیت خود را برای مواجهه با تهدیدات آتی علیه میهن مان همچنان برقرار نگه خواهیم داشت. اشتباه نکنید. تروریسم در طی ۲۰ سال گذشته متاستاز شده است. تهدید به مراتب به فراسوی مرزهای افغانستان گسترش یافته است. آنهایی که عضو کمیته های اطلاعاتی، سیاست خارجی، دفاعی هستید به خوبی از این مسئله آگاهی دارید. ما باید نسبت به تهدیدات علیه آمریکا هشیار بمانیم، فارغ از اینکه از کجا ناشی شده باشند. القاعده و داعش در یمن، سوریه، سومالی و مناطقی از آفریقا و خاورمیانه و دیگر نقاط جهان حضور دارند.
* * * *
… مهاجرت همواره برای آمریکا حیاتی بوده است. بیایید به جنگ فرسایشی مان درباره مهاجرت پایان دهیم.
برای بیش از سی سال سیاستمداران درباره اصلاحات مهاجرتی و اینکه کاری در قبال آن نکرده ایم داد سخن داده اند. اکنون وقت اصلاح است. در اولین روز ریاست جمهوری، من به قولم عمل کردم و لایحه جامع مهاجرت را به کنگره ایالات متحده فرستادم. اگر شما بر این باورید که باید مرزهایمان را ایمن کنیم، این لایحه را به تصویب برسانید چرا که پول زیادی برای ایمن سازی مرزها با استفاده از فناوری عالی مورد نیاز در میان است. اگر به اعطای شهروندی اعتقاد دارید، این لایحه را به تصویب برسانید. بیش از یازده میلیون فرد غیرقانونی هستند که اکثریت شان پس از پایان ویزا اینجا مانده اند. این لایحه را به تصویب برسانید.
اگر واقعاً می خواهید این مشکل را حل کنید، نگاهی دقیق به این لایحه بیاندازید. ما باید به ریشه های مشکل بپردازیم. اینکه چرا مردم به سوی مرزهای مان به خصوص مرزهای جنوبی مان با گواتمالا، هندوراس و السالوادور هجوم می آورند. خشونت، فساد، گروه های تبهکار، بی ثباتی سیاسی، گرسنگی، طوفان ها، زمین لرزه ها و بلایای طبیعی. وقتی معاون رئیس جمهوری بودم، رئیس جمهوری از من خواست تا تمرکزم را بر ارائه کمک های لازم برای پرداختن به علل ریشه ای مهاجرت معطوف کنم.
این کار به جای اجبار به اخراج آنها به مردم کمک کرد تا در کشورهای خود بمانند. این طرح نتیجه بخش بود، اما دولت قبلی تصمیم گرفت که این کار ارزشش را ندارد. من این طرح را احیا می کنم و از معاون رئیس جمهوری ]کاملا[ هریس خواسته ام تا رهبری تلاش های دیپلماتیک ما را برای حل این مسئله به عهده گیرد. من اطمینان کامل دارم که ایشان از عهده این کار بر خواهد آمد.
ببینید، اگر طرح مرا دوست ندارید، حداقل آنچه که همه بر آن توافق داریم تصویب کنید. کنگره امسال نیاز به وضع قوانینی دارد که بالاخره از رویاپردازان حمایت به عمل آورد- جوانانی که تنها آمریکا را به عنوان کاشانه خود می شناسند؛ و به مهاجرانی که در پی فجایع و خشونت طبیعی یا ساخت بشر به کشور ما پناه آوردند و در وضعیت موقت محافظت شده قرار دارند، اقامت دائمی اعطا کند.
و همچنین مسیر شهروندی را برای کارگران خارجی که مواد غذایی را به سر میزهای ما می آورند، هموار کند. مهاجران در طول تاریخ و در طی این همه گیری خدمات بسیاری به آمریکایی ها ارائه کرده اند. کشور از اصلاحات مهاجرتی حمایت می کند. ما باید دست به اقدام زنیم. بیایید درباره اش بحث کنیم. بیایید درباره اش مناظره کنیم. اما باید دست به اقدام زنیم.
* * * *
این پرسش که آیا دموکراسی ما پایدار خواهد بود یا خیر، هم قدیمی و هم ضروری است و به اندازه خود جمهوریت ما قدمت دارد. و هنوز حیاتی است.
آیا دموکراسی ما می تواند به این وعده که ما همه در برابر آفریدگار برابر هستیم جامه عمل بپوشاند و به فرصتی برای زندگی با عزت و احترام و امکان را تحقق بخشد؟ آیا دموکراسی ما می تواند ضروری ترین نیازهای مردمان را برآورده کند؟ آیا دموکراسی ما می تواند بر دروغ ها، خشم، نفرت و ترس هایی که ما را ازهم جدا کرده اند، غلبه کند؟ دشمنان آمریکا، خودکامگان جهان علیه آن شرط بندی می کنند.
آنها بر این باورند که ما مالامال از خشم، تفرقه و غضب هستیم. آنها به تصاویر یاغیانی که به ساختمان کاپیتول حمله کردند نگاه می کنند و از آن به عنوان سندی در تایید غروب دموکراسی در آمریکا یاد می کنند. اما آنها در اشتباهند. و شما این را می دانید. ما باید به آنها ثابت کنیم که اشتباه می کنند. ما باید ثابت کنیم که دموکراسی همچنان کارآمد است. و دولت ما همچنان کارا است و ما قادر به تامین خواسته های مردم خود هستیم.
در نخستین صد روزمان با یکدیگر، ما برای احیای ایمان مردم به کارآیی دموکراسی مان اقدام کردیم.
برای مشاهده محتوای اصلی: https://www.whitehouse.gov/briefing-room/speeches-remarks/2021/04/28/remarks-as-prepared-for-delivery-by-president-biden-address-to-a-joint-session-of-congress/
این ترجمه‌ها جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست