وزارت امور خارجه ایالات متحده
واشنگتن دی سی
۳ مارس ۲۰۲۱
* * * *
وقتی پرزیدنت بایدن از من خواست به عنوان وزیر خارجه خدمت کنم، اطمینان حاصل کرد تا من به خوبی درک کنم که وظیفه من خدمت به شماست – ایجاد امنیت بیشتری در زندگی شما، ایجاد فرصت برای شما و خانواده هایتان، و پرداختن به بحران های جهانی که به طور فزاینده ای آینده شما را شکل می دهند.
* * * *
کمی دیرتر امروز، پرزیدنت بایدن آنچه را “راهکار استراتژیک موقت” در مورد امنیت ملی و سیاست خارجی ما نامیده می شود، به اشتراک خواهد گذاشت. این راهکار، راهنمایی های اولیه را به نهادهای امنیتی ما ارائه می دهد تا بتوانند بلافاصله آنها را به اجرا بگذارند و این فرصت را به ما می دهد تا طی چند ماه آینده استراتژی امنیت ملی عمیق تری را توسعه دهیم. این راهکار موقت چشم انداز جهانی دولت بایدن را ترسیم می کند و اولویت های سیاست خارجی ما را توضیح می دهد – و اینکه چگونه نقاط قوت آمریکا را برای رسیدگی به چالش ها و استفاده از فرصت های پیش رو را تجدید خواهیم کرد.
بنابراین در اولین سخنرانی مهم خود به عنوان وزیر امور خارجه، درباره اینکه چگونه دیپلماسی آمریکا استراتژی رئیس جمهوری را به اجرا خواهد گذاشت صحبت خواهم کرد.
* * * *
ما با مطرح کردن چندین پرسش ساده اولویت های سیاست خارجی دولت بایدن را تعیین کرده ایم: سیاست خارجی ما برای کارگران آمریکایی و خانواده های آنها چه مفهومی خواهد داشت؟ برای قوی تر شدن در داخل کشور چه کارهایی را باید در سراسر دنیا انجام دهیم؟ و برای قوی تر شدن در دنیا چه کارهایی را باید در داخل کشور انجام دهیم؟
پاسخ این پرسش ها با پاسخ ها در ۲۰۱۷ یا ۲۰۰۹ فرق دارند. بلی، بسیاری از ما که در دولت بایدن خدمت می کنیم با افتخار در دوران ریاست جمهوری پرزیدنت اوباما نیز خدمت می کردیم، از جمله خود پرزیدنت بایدن. ما کارهای بسیاری را به انجام رساندیم و برای احیای رهبری آمریکا در جهان و دستاوردهای عظیم در عرصه دیپلماسی، مانند توافقی که ایران را از توسعه سلاح های هسته ای بازداشت، و توافقی که کشورهای جهان را برای رسیدگی به تغییرات اقلیمی گردهم آورد، به سختی کوشیدیم. سیاست خارجی ما، همانطور که هر سیاست خارجی خوب باید باشد، برای آن زمان متناسب بود. اما دوران، دوران دیگری است، بنابراین استراتژی و رویکرد ما نیز متفاوت هستند. ما نمی توانیم به سادگی کار گذشته خود را از سر گیریم. ما با نگاهی تازه به دنیا می نگریم.
* * * *
… رهبری و تعامل آمریکا مهم است. ما این حرف را از دوستان مان می شنویم. آنها از بازگشت ما به صحنه خوشحال هستند. چه دوست داشته باشیم یا نه، آمریکا به طور منحصر به فردی قادر است کشورها را برای حل مشکلاتی که هیچ کشوری نمی تواند به تنهایی رفع کند، گردهم آورد. سازماندهی در جهان خود به خود انجام نمی گیرد. وقتی ما عقب نشینی می کنیم، اغلب یکی از این دو اتفاق رخ می دهد: یا یک کشور دیگر سعی می کند جای ما را بگیرد، ولی نه به گونه ای که منافع و ارزش های ما را پیش ببرد. یا هیچکس گام پیش نمی گذارد – که به همان اندازه بد است و ما با هرج و مرج و همه خطرات ناشی از آن مواجه می شویم. در هر صورت، این وضعیت برای آمریکا خوب نیست.
ما اکنون بیش از هر زمان دیگری به همکاری کشورها با یکدیگر نیاز داریم. هیچ چالش جهانی که زندگی شما را تحت تأثیر قرار می دهد، توسط یک کشور واحد رفع نخواهد شد – حتی یک کشور به قدرتمندی ایالات متحده. و هیچ دیواری به اندازه کافی بلند و مستحکم برای جلوگیری از تغییرات در حال وقوع در دنیای ما وجود ندارد.
* * * *
پرزیدنت بایدن متعهد شده است که با اتکا بر دیپلماسی رهبری کند، زیرا این بهترین روش برای مقابله با چالش های امروزی است. در عین حال، ما اطمینان حاصل خواهیم کرد که همچنان قدرتمندترین نیروهای مسلح جهان را داشته باشیم. توانایی ما در ایفای نقش به عنوان دیپلمات های تأثیرگذار تا حد چشمگیری به قدرت ارتش ما بستگی دارد.
در هر کاری که انجام خواهیم داد، نه تنها به پیشرفت در حل مشکلات کوتاه مدت، بلکه به دلایل ریشه ای آنها نیز خواهیم پرداخت و زمینه را برای قدرت طولانی مدت خود آماده خواهیم کرد. همانطور که رئیس جمهوری می گوید ما نه تنها آینده را دوباره خواهیم ساخت، بلکه آینده بهتری خواهیم ساخت.
* * * *
نخست، ما شیوع کووید-۱۹ را محدود و امنیت بهداشت جهانی را تقویت خواهیم کرد.
همه گیری این بیماری بیش از یک سال از زندگی ما را تعریف کرده است. برای شکست دادن آن، ما به همکاری دولت ها، دانشمندان، کسب و کارها و جوامع در سراسر جهان با یکدیگر نیاز داریم. تا زمانی که اکثر مردم جهان مصونیت پیدا نکنند هیچ یک از ما کاملاً ایمن نخواهیم بود زیرا تا زمانی که ویروس تکثیر شود، می تواند به سویه های جدیدی تبدیل گردد و به آمریکا راه پیدا کند. بنابراین ما باید از نزدیک با شرکای خود همکاری کنیم تا تلاش جهانی واکسیناسیون را پیش ببریم.
در عین حال، ما باید از آموختن درس های درست اطمینان حاصل کنیم و به درستی در امنیت بهداشت جهانی سرمایه گذاری کنیم – از جمله ابزارها برای پیش بینی، پیشگیری و متوقف ساختن بیماری های همه گیر، و یک تعهد جهانی قاطع برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات دقیق و به وقت – تا چنین بحرانی هرگز تکرار نشود.
دوم، ما به بحران اقتصادی پایان خواهیم داد و یک اقتصاد جهانی با ثبات تر و فراگیرتر خواهیم ساخت.
* * * *
ما باید سیاست های درست و مناسبی را در داخل کشور اتخاذ کنیم – مانند بسته امدادی که رئیس جمهوری در حال حاضر به سختی برای آن می کوشد- و در حین آن برای مدیریت اقتصاد جهانی تلاش کنیم که واقعاً به نفع مردم آمریکا باشد. منظور من فقط افزایش تولید ناخالص داخلی یا صعود بازار سهام نیست. برای بسیاری از خانوارهای آمریکایی، این معیارها معنی چندانی ندارند. منظور من مشاغل خوب، درآمد خوب، و هزینه های کمتر زندگی برای کارگران آمریکایی و خانواده های آنها است.
ما این کار را بر اساس درس های به سختی آموخته شده انجام می دهیم. برخی از ما در گذشته در دفاع از توافقنامه های تجارت آزاد استدلال کرده ایم زیرا معتقد بودیم که آمریکایی ها به طور گسترده در سود اقتصادی سهیم خواهند بود و این معاملات اقتصاد جهانی را به طور مورد نظر ما شکل خواهند داد. ما دلایل خوبی برای چنین تفکری داشتیم. اما به اندازه کافی برای درک اینکه چه کسانی تحت تأثیرات منفی آن قرار خواهند گرفت و چه اقداماتی برای کاهش رنج آنها باید انجام گیرند یا اجرای توافقات حاصل شده یا کمک بیشتر به کارگران و کسب و کارهای کوچک برای بهره وری از مزایای آنها تلاش نکردیم.
رویکرد ما اکنون متفاوت خواهد بود. ما برای مشاغل آمریکایی و حقوق، منافع و حمایت از همه کارگران آمریکایی مبارزه خواهیم کرد. ما از همه ابزارهایی که در اختیار داریم برای جلوگیری از کشورها در سرقت مالکیت فکری کشورمان یا دستکاری عمدی در ارزش پول خود برای دستیابی به منافع ناعادلانه استفاده خواهیم کرد. ما با فساد که منافع همه ما را به خطر می اندازد مبارزه خواهیم کرد. و سیاست های تجاری ما باید به وضوح تشریح کنند که چگونه به رشد طبقه متوسط آمریكا کمک خواهند کرد، مشاغل جدید و بهتری ایجاد خواهند کرد و چگونه همه آمریكایی ها از آنها بهره مند خواهند شد – نه فقط افرادی كه از لحاظ اقتصادی وضعیت خوبی دارند.
سوم، ما دموکراسی را تقویت خواهیم کرد، زیرا در معرض خطر است.
* * * *
هرچه بیشتر ما و سایر دموکراسی ها بتوانیم به جهانیان نشان دهیم که می توانیم به رستگاری نه تنها مردم کشور خود، بلکه یکدیگر کمک کنیم – بهتر خواهیم توانست دروغی را که کشورهای استبدادی دوست دارند تکرار کنند تکذیب کنیم – اینکه روش های آنها برای رفع احتیاجات اساسی مردم و امید بخشیدن به آنها بهتر است. مسئولیت اثبات پوچی وعده های آنها بر عهده ما است.
* * * *
ما از قدرت الگوی خود استفاده خواهیم کرد. ما دیگران را به انجام اصلاحات اساسی، لغو قوانین بد، مبارزه با فساد و جلوگیری از عملکردهای ناعادلانه تشویق خواهیم کرد. ما اقدامات و رفتار دموکراتیک را تشویق خواهیم کرد.
اما ما دموکراسی را از طریق مداخلات نظامی پرهزینه یا تلاش برای سرنگونی رژیم های اقتدارگرا به زور ارتقاء نخواهیم داد. ما در گذشته این تاکتیک ها را امتحان کرده ایم. اگر چه نیت ما خوب بود، اما این تاکتیک ها ناکارآمد واقع شدند. آنها “ترویج دموکراسی” را بد نام کرده اند، و اعتماد مردم آمریکا را از دست داده اند. ما رویکرد متفاوتی را پیش خواهیم گرفت.
چهارم، ما برای ایجاد یک نظام مهاجرتی با شفقت و مؤثر تلاش خواهیم کرد.
مرزهای قوی برای امنیت ملی ما اساسی، و قوانین بستر دموکراسی ما هستند.
اما ما همچنین به یک راه حل دیپلماتیک و شایسته برای این واقعیت نیاز داریم که هر سال، مردم کشورهای دیگر همه دار و ندار خود را برای آمدن به اینجا به خطر می اندازند. ما باید به دلایل ریشه ای که بسیاری از مردم را به فرار از خانه وادار می کنند بپردازیم. بنابراین ما با سایر کشورها – به ویژه همسایگان مان در آمریکای مرکزی از نزدیک همکاری خواهیم کرد تا به آنها در ارائه امنیت جسمی و موقعیت اقتصادی بهتر به شهروندان شان یاری برسانیم، و تا مردم مهاجرت را تنها راه برای آینده ای بهتر برای فرزندان شان تلقی نکنند.
* * * *
یکی از مهمترین اجزای هویت ملی ما این است که ما کشوری متشکل از مهاجران هستیم. ما با افراد سختکوش که برای تحصیل، راه اندازی کسب و کار و غنی سازی جوامع ما به اینجا می آیند، کشوری قوی تر هستیم. ما در چند سال اخیر از این واقعیت دور شدیم و باید به آن برگردیم.
پنجم، ما روابط مان را با متحدان و شرکای خود احیا خواهیم کرد.
ارتش ائتلاف های ما را “ضرب نیرو” می نامد. آنها سرمایه منحصر به فرد ما هستند. ما با همکاری با آنها کارهای بسیار بیشتری را می توانیم به انجام برسانیم تا بدون آنها. بنابراین ما در حال احیای روابط با دوستان و متحدان خود – و بازآفرینی مشارکت هایی که سال ها پیش ایجاد شده اند، هستیم تا برای مقابله با چالش های امروز و فردا مناسب تر باشند.
* * * *
ما به وضوح نشان خواهیم داد که مشارکت واقعی به معنای پذیرفتن مسئولیت ها با هم است – هر کس وظیفه خود را انجام می دهد، نه فقط ما.
ششم، ما با بحران آب و هوا خواهیم پرداخت و یک انقلاب انرژی سبز ایجاد خواهیم کرد.
* * * *
بحران آب و هوا همه ما را به خطر می اندازد و ماهانه هزینه های بیشتری را بر ما تحمیل می کند و ما به تنهایی نمی توانیم آن را برطرف کنیم. ایالات متحده ۱۵ درصد از آلودگی کربن جهان را تولید می کند – این مقدار بسیار بالا است و ما حتماً باید این میزان را کاهش دهیم. اما حتی اگر انتشار کربن را به صفر برسانیم، این بحران از میان نخواهد رفت زیرا بقیه جهان ۸۵ درصد دیگر را تولید می کنند. این درست تعریف مشکلی است که همه ما باید به عنوان یک جامعه جهانی برای حل آن با هم کار کنیم.
* * * *
و در حالیکه این کار را انجام می دهیم، باید همچنین ایالات متحده را در مسیر پیشرفت و رهبری در بازار جهانی در حال رشد انرژی های تجدیدپذیر قرار دهیم. انرژی بادی و خورشیدی ارزان ترین منابع تولید برق در جهان امروزی هستند. آنها دیگر صنایع آینده محسوب نمی شوند – آینده، اکنون است. کشورهای دیگر از ما جلوتر هستند. ما باید تغییر مسیر دهیم و میلیون ها شغل پردرآمد در عرصه انرژی های تجدیدپذیر برای آمریکایی ها ایجاد کنیم.
هفتم، ما رهبری خود را در عرصه فناوری تضمین خواهیم کرد.
یک انقلاب جهانی فناوری در جریان است. قدرت های پیشرو جهان، برای توسعه و به کار بستن فناوری های نوین مانند هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی که می توانند همه چیز در زندگی ما، از منابع انرژی و شیوه انجام شغل ها گرفته تا روش های جنگی را شکل دهد، با یکدیگر رقابت می کنند.
* * * *
اما می دانیم که فناوری های نوین لزوماً سودمند نیستند – و کسانی که از آنها استفاده می کنند همیشه نیت خوبی ندارند. ما باید اطمینان حاصل کنیم که فناوری های نوین از حریم خصوصی شما محافظت می کنند، جهان را ایمن تر و سالم تر می کنند، و دموکراسی ها را از مقاومت بیشتری برخوردار می سازند.
* * * *
همزمان، ما باید دفاع و بازدارندگی خود را در عرصه فناوری تقویت کنیم. اگر فقط به حادثه سولار ویندز، حمله بزرگ سایبری به شبکه های دولت ایالات متحده در سال گذشته نگاهی بیندازیم، خواهیم دید که دشمنان ما تا چه اندازه مصمم به استفاده از فناوری برای تضعیف ما هستند.
* * * *
و هشتم، ما به بزرگترین آزمون ژئوپلیتیک قرن بیست و یکم خواهیم پرداخت: رابطه ما با چین.
* * * *
چین تنها کشوری است که دارای قدرت اقتصادی، دیپلماتیک، نظامی و فناوری است که به طور جدی سیستم بین المللی باز و باثبات را به چالش می کشد – تمام قوانین، ارزش ها و روابطی که باعث پیشرفت جهان طبق خواسته ما می شوند، زیرا در نهایت به نفع مردم آمریکا و منعکس کننده ارزش های آنها می باشند.
روابط ما با چین آنوقت که باید رقابتی خواهد بود، آنوقت که می تواند مشارکتی خواهد بود، و در صورت لزوم خصمانه خواهد بود. وجه مشترک، نیاز به تعامل با چین از موضع قدرت است.
این کار مستلزم همکاری با متحدان و شرکایمان است، نه تحقیر آنها، زیرا نادیده گرفتن اقدامات مشترک ما برای چین بسیار دشوارتر است. این امر مستلزم تعامل از طریق دیپلماسی و سازمان های بین المللی است، زیرا در هر جایی که عقب نشینی کرده ایم، چین آن خلع را پر کرده است. این امر مستلزم ایستادگی در دفاع از ارزش هایمان در مقابل نقض حقوق بشر در سین کیانگ و یا پایمال شدن دموکراسی در هنگ کنگ است، زیرا در غیر اینصورت چین همچنان با مصونیت از مجازات عمل خواهد کرد. و این به معنای سرمایه گذاری در کارگران، شرکت ها و فناوری های آمریکایی و پافشاری برای ایجاد شرایط برابر است، زیرا با این کار می توانیم در رقابت از هر کسی پیشی گیریم.
* * * *
همه این اولویت ها به طور همزمان مسائل داخلی و خارجی هستند، و باید از این دیدگاه به آنها پرداخته شود، و گرنه موفق نخواهیم شد.
* * * *
بیش از هر زمان دیگری در زندگی حرفه ای ام – شاید هم در طول زندگی ام – تفاوت بین سیاست “داخلی” و “خارجی” از بین رفته است. احیای سیاست داخلی و قدرت ما در جهان کاملاً به یکدیگر گره خورده اند. و نحوه کار ما این واقعیت را بازتاب خواهد کرد.
برای مشاهده محتوای اصلی: https://www.state.gov/a-foreign-policy-for-the-american-people
این ترجمه‌ها جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست