وزارت امور خارجه ایالات متحده
دفتر سخنگو
اظهارات
۲۱ ژانویه ۲۰۲۲
هتل اینترکانتیننتال
ژنو، سوئیس
وزیر امور خارجه بلینکن: عصر به خیر. من و وزیر خارجه لاوروف کمی پیش دیدارمان را به پایان رساندیم و من در ابتدا می‌خواهم صحبت‌هایم را با سپاسگزاری از سوئیس به دلیل میزبانی از ما، به دلیل میزبانی سنتی‌اش، که بسیار قابل تقدیر است، آغاز کنم.
من برای پیگیری بحث‌های هفته گذشته در «گفت‌وگوی ثبات راهبردی ایالات متحده و روسیه»، در «شورای ناتو-روسیه»، و در «سازمان امنیت و همکاری در اروپا» درباره بحران اوکراین و مسائل امنیتی گسترده‌تر اروپا به ژنو آمدم. هدف ما این بود که مشخص کنیم آیا روسیه آماده است که مسیر دیپلماتیک و دیگر اقدامات لازم را برای تنش‌زدایی در اوکراین و نهایتاً حل و فصل اختلافاتمان از مسیر دیپلماسی و با استفاده از گفت‌وگو انجام دهد.
گفت‌وگوی امروز با وزیر امور خارجه لاوروف صریح و پرمحتوا بود. من موضع ایالات متحده و هم‌پیمانان و شرکای اروپایی‌مان را مبنی بر این که قاطعانه در کنار اوکراین و در حمایت از حاکمیت ملی و تمامیت ارضی آن ایستاده‌ایم، منتقل کردم. ما به وضوح گفته‌ایم: اگر نیروهای نظامی روسیه به هر شکل از مرز اوکراین بگذرند، این یک تهاجم دوباره است. چنین اقدامی با واکنش سریع، شدید، و یکپارچه ایالات متحده و شرکا و هم‌پیمانان‌مان رو‌به‌رو خواهد شد.
ما همچنین بنا بر تجربه می‌دانیم که روسیه در به کارگیری تجاوزگری‌هایی غیر از اقدام نظامی – از جمله حملات سایبری، تاکتیک‌های شبه نظامی، و ابزارهای دیگر – برای پیشبرد منافع‌شان به شیوه‌ای تهاجمی و بدون استفاده آشکار از اقدام نظامی، ید طولایی دارد. آن نوع تجاوزگری‌های روسیه نیز با واکنش قاطع، متناسب، و یکپارچه رو‌به‌رو خواهد شد.
این پیام آشکاری است که از دیدار روز چهارشنبه من در اوکراین با رئیس‌جمهوری زلنسکی و وزیر امور خارجه کولبا، دیدار دیروز در آلمان با همتایانم از آلمان، بریتانیا، فرانسه، و اتحادیه اروپا، و دیدارم با شولتز، صدراعظم آلمان، فرستاده شد. ما در یافتن مسیر رو به جلو از طریق دیپلماسی و گفت‌وگو یکپارچه هستیم، اما اگر روسیه مسیر مقابله و مناقشه را انتخاب کند، به همان اندازه در زمینه عزممان برای اعمال پیامدهای عظیم اتحاد داریم.
من بار دیگر به وزیر امور خارجه لاوروف تأکید کردم که ایالات متحده و هم‌پیمانان و شرکای اروپایی ما آماده‌اند که راه‌های ممکن را برای برطرف کردن نگرانی‌های امنیتی که روسیه در هفته‌های اخیر مطرح کرده است، پیگیری کنند و این کار با روحیه‌ای متقابل انجام خواهد شد. این، به زبان ساده، به این معنی است که روسیه هم باید به نگرانی‌های ما رسیدگی کند. گام‌های متعددی وجود دارد که ما – همه ما – از جمله روسیه، می‌توانیم برای افزایش شفافیت، کاهش تهدیدها، پیشبرد مسئله کنترل تسلیحات، و اعتمادسازی برداریم.
من نگرانی‌های خاص خودمان را در رابطه با اقدامات روسیه – اقداماتی که صلح و امنیت را نه تنها در اوکراین، بلکه در سراسر اروپا و در واقع در جهان به چالش می‌کشد یا تضعیف می‌کند – مستقیماً به وزیر امور خارجه لاوروف انتقال دادم. من همچنین چندین ایده را که ما در رایزنی با شرکا و هم‌پیمانان‌مان به آن رسیده‌ایم و بر این باوریم که می‌توانیم بر اساس اصل اقدام متقابل در آن زمینه مشترکی پیدا کنیم، برای کاهش تنش‌ها و افزایش امنیت مطرح کردم.
این یک مذاکره نبود، بلکه یک مبادله صریح نگرانی‌ها و دیدگاه‌ها بود. من این موضوع را برای وزیر امور خارجه لاوروف روشن کردم که مسائل و اصول بنیادین مشخصی وجود دارند که ایالات متحده و شرکا و هم‌پیمانان متعهد به دفاع از آنها هستند. این شامل مواردی است که از حق حاکمیت مستقل مردم اوکراین برای رقم زدن آینده‌شان جلوگیری می‌کند. در چنین مواردی جای هیچ گونه معامله‌ای وجود ندارد.
من و وزیر امور خارجه لاوروف همچنین درباره مسیر پیش رو گفت‌وگو کردیم. بگذارید این را هم بگویم که او از ما و از من شنیده است که چه چیزی برای ما یک قانون غیرقابل نقض است: هیچ چیزی درباره اوکراین بدون اوکراین، هیچ چیزی درباره ناتو بدون ناتو، و هیچ چیزی درباره اروپا بدون اروپا رقم نخواهد خورد. بنا بر گفت‌وگوهایمان، من بر این باورم که می‌توانیم به اتفاق کار تهیه توافق‌نامه‌هایی را که امنیت متقابل ما را تضمین می‌کند، پیش ببریم. اما این امر مشروط به توقف تجاوزگری روسیه علیه اوکراین است.
پس این انتخابی است که روسیه اکنون با آن مواجه است. روسیه می‌تواند یا مسیر دیپلماسی را که به صلح و امنیت منجر می‌شود انتخاب کند، و یا راهی را برگزیند که سرانجام آن تنها درگیری، پیامدهای شدید، و محکومیت بین‌المللی خواهد بود. ایالات متحده و هم‌پیمانان و شرکای‌مان در اروپا آماده‌اند که در هر یک از دو مسیر با روسیه دیدار کنند و ما همچنان به ایستادگی در کنار اوکراین ادامه خواهیم داد.
به باور من، وزیر امور خارجه لاوروف و ما اکنون درک بهتری از موضع یکدیگر داریم. گفت‌وگوی امروز از این نظر سودمند بود و ما دقیقاً به همین دلیل با یکدیگر ملاقات کردیم.
بنابراین، من امروز عصر به واشنگتن بازخواهم گشت تا در روزهای آینده با رئیس‌جهوری بایدن و تمام تیم امنیت ملی ما، اعضای کنگره، و البته – با همین میزان اهمیت – با هم‌پیمانان و شرکای‌مان رایزنی کنم. بر اساس گفت‌وگوهای امروز، من و وزیر امور خارجه لاوروف توافق کردیم که ادامه روند دیپلماتیک اهمیت دارد. من به او گفتم که پس از رایزنی‌هایی که ما در روزهای آینده با هم‌پیمانان و شرکای‌مان خواهیم داشت، پیش‌بینی می‌کنیم که بتوانیم نگرانی‌ها و ایده‌های‌مان را با جزئیات بیشتر و به صورت مکتوب در هفته آینده با روسیه در میان بگذاریم. و ما همچنین برای انجام گفت‌وگوهای بیشتر پس از آن به توافق رسیدیم. ما همچنین توافق کردیم که گفت‌وگوهای دیپلماتیک بیشتر مسیر ارجح برای آینده خواهد بود؛ اما بار دیگر باید گفت که این واقعاً بر عهده روسیه است که تصمیم بگیرد کدام مسیر را دنبال خواهد کرد.
من همچنین باید به این موضوع هم اشاره کنم که من و وزیر امور خارجه فرصتی پیدا کردیم تا در مورد ایران هم گفت‌وگو کنیم و این نمونه‌ای است از این که چگونه ایالات متحده و روسیه می‌توانند با یکدیگر در رابطه مسائل امنیتی مورد نگرانی مشترک همکاری کنند. گفت‌وگوها با ایران درباره بازگشت متقابل به رعایت برجام به لحظه تعیین‌کننده‌ای رسیده است. اگر طی چند هفته آینده توافقی حاصل نشود، پیشرفت‌های هسته‌ای جاری ایران بازگشت به برجام را غیرممکن خواهد کرد.
اما در حال حاضر، هنوز دریچه‌ای – هر چند کوچک – برای رساندن آن گفت‌وگوها به یک نتیجه موفقیت‌آمیز و رسیدگی به نگرانی‌های باقی مانده همه طرف‌ها وجود دارد. ما انتظار نداشتیم که امروز هیچ‌گونه پیشرفت بزرگی رقم بخورد، اما من بر این باورم که ما اکنون در زمینه درک نگرانی‌های یکدیگر و مواضع یکدیگر در مسیر روشن‌تری قرار داریم. باید دید که روزهای آینده چه روی خواهد داد. و به این ترتیب، با خوشحالی آماده شنیدن پرسش‌هایتان هستم.
آقای پرایس: آندریا میچل.
پرسش: از شما سپاسگزارم آقای وزیر. آقای لاوروف امروز درباره لفاظی عصبی – آن چه که او لفاظی‌های عصبی غرب درباره یک تهاجم، به ادعای او، برای تحریک اوکراین می‌نامد – صحبت کرده است. و رئیس‌جمهوری بایدن گفت با توجه به آن چه که تاکنون اتفاق افتاده، او باور دارد که پوتین دست به کار خواهد شد؛ چرا که او قاعدتاً باید کاری انجام دهد.
بنابراین، آیا شما فکر می‌کنید که از امروز درک بهتری از آقای لاوروف پیدا کرده‌اید که در وهله اول نیات پوتین چیست؟ آیا شما هیچ‌گونه تعهدی دارید که آنها این تجاوزگری را – که شما می‌گویید مانع هر گونه توافق مثبتی است – متوقف کنند؟
او می‌گوید که شما قرار است پاسخ‌های مکتوب ارائه کنید، و این چیزی است که شما همین الان تأیید کردید. اما او می‌خواهد این پاسخ‌ها به پیشنهادهای اولیه او باشد، همان‌ها که شما و همه اعضای دولت از همان آغاز گفته‌اید که به هیچ وجه قابل مذاکره نیست و آنها پیشنهادهایی برای محدود کردن گسترش ناتو هستند. پس آیا پاسخ‌های مکتوب شما هیچ‌گونه واکنش متفاوتی را درباره گسترش ناتو، که شما همین حالا گفتید قابل مذاکره نیست، در بر خواهد داشت؟ بنا بر این، شما در کجا فضایی برای هر گونه تعامل به منظور فرونشاندن این بحران مشاهده می‌کنید؟
و همان طور که شما – از آن جا که شما موضوع ایران را مطرح کردید، آیا پس از صحبت کردن با آقای لاوروف فکر می‌کنید این امکان وجود دارد که شما و روسیه – ایالات متحده و روسیه – و دیگر هم‌پیمانان بتوانید ایران را متقاعد کنید که به رعایت [برجام] بازگردد؟ و آیا پس از آن ایالات متحده موافقت خواهد کرد که تحریم‌ها را، شاید به طور همزمان، بردارد؟ از شما بسیار سپاسگزارم.
وزیر امور خارجه بلینکن: از شما بسیار سپاسگزارم، آندریا. نخست آن که، ما بر اساس احساسات پیش نمی‌رویم. ما بر مبنای حقیقت و تاریخ جلو می‌رویم. حقایق حاکی از این است که روسیه شمار بسیار چشمگیری از نیروهای خود را در مرز اوکراین مستقر کرده و به این کار ادامه می‌دهد. تازه‌ترین مورد ۱۰۰ هزار سرباز، از جمله نیروهای اعزام شده به بلاروس، بوده است که در صورت تمایل رئیس‌جمهوری پوتین به روسیه این امکان را می‌دهد که اوکراین را از جنوب، شرق، و شمال مورد حمله قرار دهند. و ما شاهد طرح‌هایی برای انجام اقدامات بی‌ثبات‌کننده متنوع بوده‌ایم، که برخی از آنها – به جز استفاده بیش از حد از زور – برای بی‌ثبات کردن اوکراین، سرنگون کردن دولت، و چیزهای مختلف بوده است.
پس همان گونه که گفتم، این مبتنی بر احساسات نیست. این مبتنی بر حقیقت و همچنین تاریخ است. روسیه در سال ۲۰۱۴ اوکراین را مورد حمله قرار داد، کریمه را تصرف کرد، به تحریک مناقشه جاری در شرق اوکراین و دنباس پرداخت، و با استفاده از زور مرزهای اوکراین را تغییر داد. این همان چیزی است که ما به آن نگاه می‌کنیم. ما شنیده‌ایم که مقامات روسی می‌گویند هیچ قصدی برای حمله به اوکراین ندارند. در واقع، وزیر امور خارجه لاوروف امروز این اظهارات را برای من تکرار کرد. اما باز هم ما به آن چه برای همه ما قابل مشاهده است توجه می‌کنیم، و آن اعمال و کردار، و نه حرف‌های بی‌اثر، است. من همانند مارد متعدد گذشته، به وزیر امور خارجه لاوروف هم گفتم که اگر روسیه می‌خواهد جهان را متقاعد کند که هیچ نیت خصمانه‌ای نسبت به اوکراین ندارد، تنش‌زدایی از طریق بازگرداندن و برداشتن نیروهای خود از مرزهای اوکراین و وارد شدن به دیپلماسی و گفت‌وگو نقطه آغاز بسیار خوبی خواهد بود. [گفت‌وگو] همان کاری است که ما امروز انجام دادیم و قصد داریم در روزها و هفته‌های آینده ادامه دهیم.
ما همواره گفته‌ایم که قصد داریم نه تنها به نگرانی‌های مطرح شده توسط روسیه پاسخ دهیم، بلکه نگرانی‌های بسیار زیاد خودمان را درباره اقداماتی که روسیه انجام می‌دهد و ما آنها را به‌عنوان تهدیدی برای امنیت در اروپا و در واقع فراتر از آن تلقی می‌کنیم، با آنها در میان بگذاریم. بنابراین، آندریا، در گفت‌وگوهای امروز و همچنین در گفت‌وگوی‌های هفته گذشته در «گفت‌وگوی ثبات راهبردی بین ایالات متحده و روسیه»، در شورای ناتو-روسیه، و در سازمان امنیت و همکاری در اروپا، بسیار مهم بود که مطمئن شویم ما مواضع و نگرانی‌های یکدیگر را به طور کامل درک کرده‌ایم.
پس از آن و پس از رایزنی‌های فشرده با هم‌پیمانان و شرکا، رئیس‌جمهوری بایدن از من خواست که با تجزیه و تحلیل آن چه که طی هفته گذشته شنیده‌ایم – و احتمالاً روس‌ها هم این فرصت را داشته‌اند که درباره آن چه در وهله اول از ما شنیده‌اند با رئیس‌جمهوری پوتین رایزنی کنند – این فرصت را داشته باشیم که مستقیماً با وزیر امور خارجه لاوروف بررسی کنیم و ببینیم که در کجا هستیم، مشخص کنیم که آیا مسیری برای گفت‌وگو و دیپلماسی در برابر ما وجود دارد یا نه، و سپس ببینیم که چگونه می‌خواهیم آن مسیر را دنبال کنیم. و بار دیگر می‌گویم که مورد توافق امروز این بود که ما پاسخی را درباره نگرانی‌هایی که روسیه مطرح کرده بود با آنها در میان خواهیم گذاشت، نگرانی‌های خودمان را مطرح خواهیم کرد، و برخی ایده‌ها را برای بررسی ارائه خواهیم داد. و ما پس از آن قصد داریم بار دیگر بعد از آن که روسیه فرصت داشت نگاهی به آن سند بیاندازد، دوباره ملاقات کنیم و ببینیم که گام بعدی چه خواهد بود.
اما بگذارید این را هم به وضوح بگویم: همان میزان که روسیه فعلا مشغول دیپلماسی است و همزمان به انجام اقدامات تشدید کننده ادامه می‌دهد، نیروهایش را در مرزهای اوکراین تقویت می‌کند، در حال برنامه‌ریزی برای انجام اقدام تهاجمی علیه اوکراین است، ما و همه هم‌پیمانان و شرکای‌مان هم به همان میزان متعهد هستیم که اطمینان یابیم همه گونه اقدام ممکن را انجام می‌دهیم تا برای روسیه روشن کنیم، همان‌گونه که گفتم، هر گونه تجاوزگری روسیه علیه اوکراین با واکنشی سریع، شدید، و یکپارچه رو‌به‌رو خواهد شد.
در پایان، بگذارید این را هم بگویم: آندریا، ببینید، بر اساس گفت‌وگوهای امروز، من بر این باورم زمینه‌هایی وجود دارد که ما می‌توانیم بر اساس رفتار متقابل برخی از نگرانی‌های یکدیگر را برطرف کنیم. و این درباره مواردی مانند شفافیت بیشتر در زمینه فعالیت‌های نظامی‌مان، اقدامات مختلف برای کاهش خطر، پیگیری کنترل تسلیحات، و روش‌های دیگر برای اعتمادسازی صدق می‌کند. به نظر من، این برخی از نگرانی‌های مطرح شده توسط روسیه و بسیاری از نگرانی‌هایی را که ما بیان کرده ایم، برطرف می‌کند.
اما نکته دیگری که به همان اندازه اهمیت دارد این است که درباره کارهایی که انجام نمی‌دهیم هم به همان میزان شفاف باشیم، و یکی از آنها این موضوع است که ما از اصول بنیادینی که داریم و به دفاع از آنها متعهد هستیم، عدول نخواهیم کرد. و یکی از آنها [سیاست] درهای باز ناتو است و همان گونه که در روزها و هفته‌های اخیر گفته‌ام، موارد دیگر شامل تعهد ما به این اصل است که یک کشور نمی‌تواند مرزهای کشورهای دیگر را به زور نقض کند و تغییر دهد، نمی‌تواند گزینه‌ها و سیاست‌هایش را بر کشور دیگری تحمیل کند یا بگوید که آن کشور می‌تواند با چه [کشور یا ائتلافی] ارتباط داشته باشد، و نمی‌تواند با اعمال نفوذ خود همسایگانش را مطیع اراده‌اش کند. ما حاضر نیستیم هیچ یک از این اصول را زیر سوال ببریم و من فکر می‌کنم که روسیه این را بسیار خوب درک می‌کند.
بنابراین، باز هم تکرار می‌کنم که ما بر اساس گفت‌وگوهایی داشته‌ایم – گفت‌وگوهای مفصلی که طی هفته گذشته و نیز امروز این جا در ژنو داشته‌ایم – من فکر می‌کنم زمینه‌ها و ابزارهای لازم برای برطرف کردن برخی از نگرانی‌های مشترک ما در زمینه امنیت، وجود دارد. خواهیم دید که آیا این امر به نتیجه خواهد رسید. و در همین حال، ما قاطعانه برای هر دو مسیری که در برابر روسیه قرار داده‌ایم، آماده می‌شویم: مسیر دیپلماسی و گفت‌وگو یا مسیر تهاجم، مقابله، و پیامدهای مجدد.
آقای پرایس: مایکل کراولی.
پرسش: و شما —
آقای پرایس: متاسفم، آندریا. زمان ما بسیار محدود است. مایکل کراولی.
پرسش: و شما – پرسش درباره ایران، آقای —
وزیر امور خارجه بلینکن: اوه، متأسفم، من – (نامفهوم) به آن بپردازم. خوب، درباره ایران، من باید بگویم که روسیه نیز مانند ما همان حس فوریت را، و این ضرورت را که ببینیم آیا می‌توانیم طی هفته‌های آینده به رعایت متقابل [برجام] بازگردیم، احساس می‌کند. و ما امیدواریم که روسیه از نفوذ و رابطه‌ای که با ایران دارد برای ایجاد آن حس اضطرار در ایران استفاده کند، و به همان میزان، این را هم منتقل کند که اگر به دلیل خودداری ایران از اجرای تعهدات ضروری نتوانیم به آن دست یابیم، برای مقابله با تهدیدی که از ناحیه برنامه هسته‌ای تجدیدشده ایران ناشی می‌شود، مسیر متفاوتی را در پیش خواهیم گرفت. برنامه [هسته‌ای ایران] با توافقی که ما در گذشته به آن رسیده بودیم، یعنی برجام، مهار شده بود و متأسفانه در نتیجه خروج ما از آن توافق و اقدام ایران در از سرگیری برنامه خطرناکش، اکنون از آن وضعیت مهارشده درآمده است.
آقای پرایس: مایکل.
پرسش: سپاسگزارم، وزیر امور خارجه بلینکن. پس از چهار دیدار نسبتاً بی‌نتیجه میان دیپلمات‌های آمریکایی و روس، آیا این روند باید برای دستیابی به موفقیت به سطح ریاست‌جمهوری انتقال پیدا کند؟ آیا رئیس جمهوری بایدن باید برای پیشرفت در این جا با رئیس‌جمهوری پوتین صحبت کند؟
و سوال دوم، اگر اجازه داشته باشم: شما در برلین، خطرات این بحران، از جمله امنیت – حرمت مرزها و اصول حاکم بر صلح و امنیت بین‌المللی را مطرح کردید. با این حال، رئیس‌جمهوری بایدن چند هفته پیش گفت که استفاده از نیروی نظامی ایالات متحده در این شرایط مد نظر نیست. با این که من یقین دارم این امر برای بسیاری از آمریکایی‌ها بنا به دلایل مختلف امری منطقی است، اما می‌خواهم بدانم که آیا می‌توانید به صراحت دلیل حذف این گزینه را شرح دهید؟ و آیا بر این باورید که اظهارات رئیس‌جمهوری حتی در صورت حمله روسیه به اوکراین هم به قوت خود باقی خواهد ماند؟ سپاسگزارم.
وزیر امور خارجه بلینکن: اول، درباره بخش دوم پرسش‌تان، ما در حمایت و دفاع از اوکراین چند مسئله را روشن کرده و انجام داده‌ایم و این ادامه خواهد داشت. نخست آن که، ما در هماهنگی بسیار تنگاتنگ با هم‌پیمانان و شرکای‌مان تلاش کرده‌ایم که پیامدهای تجاوزگری تجدید یافته [روسیه] علیه اوکراین را گسترش دهیم و آن را برای روسیه روشن کنیم. و این مؤلفه مهمی برای بازدارندگی و منصرف کردن روسیه در پیش گرفتن آن مسیر است.
همزمان، ما کمک‌های نظامی دفاعی قابل توجهی را به اوکراین ارائه کرده‌ایم – در واقع، فقط در سال جاری، [این کمک‌ها] بیش از هر زمان دیگری از سال ۲۰۱۴ بوده است. این ادامه خواهد داشت. هم‌پیمانان و شرکا نیز همین کار را می‌کنند. و نهایتا، ما با هم‌پیمانان و شرکا همکاری بسیار تنگاتنگی داشته‌ایم تا در صورت تجاوزگری بیشتر روسیه به اوکراین، برنامه‌ریزی برای تقویت ناتو در جناح شرقی را آغاز کنیم. هدف از تمام این موارد روشن کردن هزینه‌ها و پیامدهای اقدامات احتمالی روسیه برای آن کشور است.
به نظر ما این بهترین و مؤثرترین راه برای متقاعد کردن روسیه به منظور عدم تجاوزگری بیشتر علیه اوکراین است. اوکراین یک شریک بسیار ارزشمند برای ایالات متحده و نیز دیگر کشورهای اروپایی است، اما تعهد «ماده ۵» ما هم‌پیمانان ناتو را در بر می‌گیرد و این چیزی است که ما عمیقاً به آن متعهد هستیم. اوکراین عضو ناتو نیست و در شمول تعهد «ماده ۵» قرار نمی‌گیرد، اما عزم ما بر این است که هر کاری را که می‌توانیم برای دفاع از آن و برای جلوگیری یا بازداشتن از تجاوز علیه آن انجام دهیم. و همان طور که گفتم، ما در روزها و هفته‌های آینده، حتی در زمانی در حال آزمودن امکان‌پذیر بودن یک راه حل دیپلماتیک هستیم – همه این تلاش‌ها را ادامه خواهیم داد. و ببخشید بخش اول پرسش شما چه بود؟
پرسش: گفت‌وگو میان رؤسای جمهوری با این هدف که این روند از آنچه بوده سریعتر شود. (نامفهوم).
وزیر امور خارجه بلینکن: آها، بله، سپاسگزارم. آن چیزی که امروز بر سر آن توافق کردیم این است که در هفته آینده ایده‌های‌مان، پاسخ‌مان به نگرانی‌هایی که روسیه مطرح کرده است، و نگرانی‌هایی را که داریم – تکرار می‌کنم – به صورت مکتوب با روسیه در میان خواهیم گذاشت. ما قصد داریم پس از آن بر اساس گفت‌وگوی امروز و بر اساس آن متن و نیز متنی که ما از روسیه دریافت کرده‌ایم، گفت‌وگوهای بعدی را – در ابتدا دست کم در سطح وزیران خارجه – برگزار کنیم و اگر ملاقات، گفت‌وگو، تعامل و تلاش برای به پیش بردن امور برای دو رئیس‌جمهوری سودمند و سازنده باشد، من فکر می‌کنم که ما کاملاً برای انجام آن آماده‌ایم. رئیس‌جمهوری بایدن در ژنو با رئیس‌جمهوری پوتین دیدار کرده است. او در موارد متعدد به صورت تلفنی یا کنفرانس ویدئویی با [پوتین] صحبت کرده است. و اگر ما به این نتیجه برسیم که روس‌ها این گونه نتیجه‌گیری کرده‌اند که بهترین راه برای حل و فصل مسائل از طریق مذاکرات بیشتر میان آنها است، ما قطعاً برای انجام این کار آمادگی داریم.
آقای پرایس: بن هال.
پرسش: سپاسگزارم، آقای وزیر. من می‌خواهم بدانم که آیا – در حالی که شما برای گفت‌وگوهای بیشتر، برای مذاکرات بیشتر با روس‌ها بازمی‌گردید، آنها به اقدامات‌شان ادامه می‌دهند. آنها به استقرار نیروهای بیشتر و بی‌ثبات کردن اوکراین ادامه می‌دهند. آن کشور از لحاظ اقتصادی با دشواری‌های متعددی رو‌به‌رو است. آیا شما به آسیبی که آنها فقط از طریق اقدامات تجاوزگرانه‌شان انجام داده‌اند، اذعان دارید و در مقابل چرا در این مقطع تحریم‌ها را مد نظر قرار نمی‌دهید؟ تحریم‌ها در کنگره از حمایت هر دو حزب برخوردارند؛ اوکراین خواستار آنها شده است. چرا نه؟
و سپس سوال دوم: شما بارها و بارها گفته‌اید که دستاویزهایی که روسیه برای تجاوزگری‌های خود ارائه می‌دهد، دروغ است، و در واقع هیچ مبنایی وجود ندارد. من می خواهم بدانم که آیا وزیر – وزیر امور خارجه لاوروف – روبه‌روی شما می‌نشیند، در چشمان شما نگاه می‌کند، و عملاً جلوی روی‌تان به شما دروغ می‌گوید؟ و اگر چنین است، چرا اصلاً خودمان را درگیر پاسخ دادن به آنها کنیم؟ اگر قضیه از این قرار است، چرا هفته آینده به آنها پاسخ کتبی بدهیم؟
وزیر امور خارجه بلینکن: سپاسگزارم، بن. نخست آن که بار دیگر می‌گویم ما برای انجام اقدامی جهت مقابله با روسیه منتظر چیزی نیستیم. همان طور که چند لحظه پیش گفتم، ما طی یک سال گذشته بیش از زمان دیگری از سال ۲۰۱۴ که روسیه به اوکراین حمله کرد، به اوکراین کمک‌های امنیتی داده‌ایم و من فکر می‌کنم چیزی حدود ۶۵۰ میلیون دلار باشد. ما به ارائه این کمک‌ها ادامه می‌دهیم. کمک‌های دیگری هم داریم که طیق برنامه در هفته‌های آینده تحویل داده خواهد شد.
همان گونه که اشاره کردم، ما در سراسر جهان سرگرم دیپلماسی گسترده بوده‌ایم و هم‌پیمانان و شرکای‌مان را در برابر تجاوزگری‌های روسیه علیه اوکراین بسیج کرده‌ایم. ما دیروز از اجرای اقداماتی علیه عوامل نفوذ روسیه که در اوکراین فعال هستند و می‌خواهند آن کشور را بی‌ثبات کنند، خبر دادیم. و نیز همان طور که گفتم، برای روسیه روشن کرده‌ایم که اگر آنها علیه اوکراین دست به تهاجم بیشتر بزنند هزینه‌های سریع و شدیدی به اقتصادشان وارد خواهد آمد و ناتو در امتداد جناح شرقی خود تقویت خواهد شد.
ما درگیر دیپلماسی و تعامل هستیم. این حرفه من است. اما همزمان در مسیر دفاع و بازدارندگی قرار داریم. این موضوعات با هم ناسازگار نیستند و در واقع، یکدیگر را تقویت می‌کنند. بنابراین، در همان حال که ما با هم صحبت می‌کنیم، اگر روس‌ها به تشدید [اوضاع] و تقویت [نیروها] ادامه دهند، ما نیز همه کارهایی که انجام می‌دهیم – از جمله کمک‌هایی که به اوکراین برای دفاع از خود ارائه می‌دهیم، کارهای لازمی که در ناتو برای آماده شدن جهت تقویت بیشتر این ائتلاف انجام می‌دهیم – را شدت خواهیم بخشید و به تعریف و تعیین پیامدهای عظیم مالی، اقتصادی، و دیگر تحریم‌ها علیه روسیه به همراه هم‌پیمانان و شرکای‌مان ادامه خواهیم داد.
بنابراین، ما همزمان هر دو را انجام می‌دهیم. حال وقتی صحبت از گفت‌وگوهای ما به میان می‌آيد، من فکر می‌کنم که تعبیر خیرخواهانه این است که در برخی مواقع ما و روسیه تفسیرهای متفاوتی از تاریخ داریم. و باید بگویم ما امروز قطعاً چیزهایی در رابطه با تاریخ شنیدیم که به شدت با آن مخالفیم، اما در مجموع، این گفت‌وگو به صورت جدل و دعوا نبود. بلکه گفت‌وگوهایی صریح و مستقیم بود و به نظر من از این بابت سودمند بود. و سنجش این موضوع که آیا می‌توان این اختلافات را از طریق دیپلماسی و گفت‌وگو حل کنیم، اهمیت دارد. مشخص است که این بهترین راه برای رسیدن به آن است. این راه مسئولانه برای انجام آن است، اما به روسیه هم بستگی دارد.
آقای پرایس: ما پرسش پایانی را از لوران برک‌هالتر می‌شنویم.
پرسش: سپاسگزارم آقای وزیر. لوران برک‌هالتر از تلویزیون آر‌تی‌سی سوئیس. من می‌خواهم درباره اقدامات تنش‌زدایی از سوی هر دو طرف، که به آنها اشاره کرده‌اید، صحبت کنم. اگر ممکن است یک بار دیگر آنها را به طور مشخص بگویید و ایده‌ای را درباره زمان بندی و این چه قدر زود باید اتفاق بیافتد، و کدام یک از آنها اول خواهد بود، به ما ارائه کنید. و به طور کلی‌تر، به نظر شما کرملین در وضعیت کنونی به دنبال چیست؟
وزیر امور خارجه بلینکن: خوب، این پرسش پایانی احتمالاً بهتر است خطاب به رئیس‌جمهوری پوتین مطرح شود؛ چرا که در واقع فقط او این را می‌داند. من تا یک دقیقه دیگر به آن اشاره خواهم کرد. اما همان‌طور که پیشتر هم گفتم، من فکر می‌کنم در حالی که ما به آن چه روسیه ارائه کرده توجه کرده‌ایم، حرف‌هایی که آنها گفته اند را شنیده‌ایم، با هم‌پیمانان و شرکای‌مان رایزنی‌های فشرده داشته‌ایم، نگرانی‌های امنیتی عمیق‌مان درباره اقدامات روسیه – نه تنها در قبال اوکراین، بلکه در نقاط دیگر و با ابزارهای دیگر در اروپا و فراتر از آن را مورد توجه قرار داده‌ایم – فکر می‌کنم منصفانه است که بگوییم حوزه‌هایی وجود دارند که به باور ما می‌توانیم گفت‌وگو و دیپلماسی را دنبال کنیم تا ببینیم آیا قادریم راه‌هایی را برای برطرف کردن نگرانی‌های امنیتی مشترک‌مان بنا بر اساس متقابلی که امنیت را برای همه – برای ما، برای هم‌پیمانان و شرکای اروپایی‌مان، و برای روسیه – افزایش دهد، پیدا کنیم.
و دوباره می‌گویم، همان‌طور که پیشتر هم گفتم، شفافیت، اقدامات اعتمادسازی، رزمایش‌های نظامی، توافق‌نامه‌های کنترل تسلیحات – همه این‌ها کارهایی هستند که ما در گذشته انجام داده‌ایم و اگر به آنها به طور جدی پرداخته شود، من باور دارم که می‌تواند تنش‌ها را کاهش دهد و برخی از آن نگرانی‌ها را برطرف کند. اما باز هم باید دید که آیا ما می‌توانیم این کار را به شیوه‌ای معنادار انجام دهیم. و به نظر من این باز هم به آن که روسیه واقعا می‌خواهد، بستگی دارد. این پرسش درست است.
و این برای من نکته قابل توجه است و من امروز این را با وزیر خارجه لاوروف در میان گذاشتم. من از او خواستم که واقعاً تلاش کند از دیدگاه روسیه برای من توضیح دهد که آنها اقداماتی را که در زمینه پیشبرد منافع امنیتی تعریف شده‌شان و منافع راهبردی گسترده‌شان انجام داده‌اند، تلقی می‌کند. چون همان‌طور که من به وزیر امور خارجه لاوروف گفتم، بسیاری از کارهایی که شما در سال‌های اخیر انجام داده‌اید، تقریباً همه چیزهایی را که مدعی تلاش برای جلوگیری از آن هستید تسریع کرده است.
محبوبیت روسیه در اوکراین، که قبل از حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۱۴، تصرف کریمه، و ورود به دنباس، ۷۰ درصد بود، اکنون ۲۵ یا ۳۰ درصد است. قبل از سال ۲۰۱۴، یعنی قبل از این که آنها بروند و کریمه را تصرف کنند و وارد دنباس شوند، حمایت از پیوستن اوکراین به ناتو ۲۵ یا ۳۰ درصد بود. اما اکنون ۶۰ درصد است. ما قبل از سال ۲۰۱۴ به مسیر کاهش مستمر نیروهای‌مان و در عین حال تقویت آنها در اروپا از زمان پایان جنگ سرد، ادامه می‌دادیم. اما، آن چه پس از سال ۲۰۱۴ روی افتاد این بوده است که ناتو به دلیل تجاوز روسیه، احساس کرد وظیفه دارد جناح شرقی خود را تقویت کند. و از سال ۲۰۱۴، تلاش‌های چندین ساله ما برای متقاعد کردن هم‌پیمانان و شرکا جهت افزایش هزینه‌های دفاعی، به ثمر است. اما من باید بگویم که این کار در نتیجه اقدامات ما و به همان اندازه به دلیل رفتارهای روسیه بوده است.
بنابراین، بر اساس منافع و نگرانی‌های راهبردی اعلام شده روسیه، چنین چیزی چگونه اتفاق افتاده است؟ اقدامات آنها چگونه این نگرانی‌ها را افزایش داده است؟ برعکس، شرایط در جهت مخالف آن چه که روسیه مدعی خواست آن است، جلو رفته است. و اکنون، اگر روسیه تجاوزگری خود را علیه اوکراین تجدید کند، نتیجه این خواهد بود که همان چیزها، همان رویه‌هایی که روسیه نسبت به آنها ابراز نگرانی می‌کند، تقویت خواهد شد. بنابراین، من امیدوارم که این چیزی باشد که آقای لاوروف و رئیس‌جمهوری پوتین زمانی که به روزها و هفته‌های آینده فکر می‌کنند، به آن بیاندیشند. سپاسگزارم.
آقای پرایس: سپاسگزارم، آقای وزیر.
برای مشاهده محتوای اصلی: (https://www.state.gov/secretary-antony-j-blinken-at-a-press-availability-12/)
این ترجمه‌ها جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.